Πρόλαβε, όμως, να καταγραφεί ως ακόμα μία περίπτωση ανεύθυνων και βιαστικών αναθεμάτων, ως ακόμα ένα δείγμα του θυμωμένου διαδικτυακού λόγου, ντυμένου πάντα με τον γνωστό αντιπολιτικό, αντισυστημικό μανδύα. Ως ακόμα ένα παράδειγμα για το πώς βγάζουμε συμπεράσματα, πώς διακινούνται απερίσκεπτα τα πάντα. Ολα στα γρήγορα, στα πρόχειρα, στα βολικά. Πώς το κεφαλοκλείδωμα στην πραγματικότητα είναι πλέον η αποδεκτή καθημερινότητα.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ της δολοφονίας ενός άντρα 51 ετών από έναν 72χρονο και η συνακόλουθη αυτοκτονία του, στην Εύβοια, ήταν ούτως ή άλλως σοκαριστική. Με το που ακούστηκε η λέξη «πλειστηριασμός» το σενάριο ήταν έτοιμο. Τα μεγάλα ΜΜΕ, ως ώφειλαν, άρχισαν να ψάχνουν. Ορισμένα διαδικτυακά παρακμιακά Μέσα βρήκαν στρωμένο τον διάδρομο απογείωσης του κιτρινισμού και της σκοτεινής συνωμοσίας «κράτους και τραπεζών». «Τον σκότωσε γιατί του άρπαξε το σπίτι από πλειστηριασμό της τράπεζας».

ΣΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ακολούθησε ένα ολόκληρο φεστιβάλ ανεύθυνου λόγου. Η παραφιλολογία ξεκίνησε από κάποια ανώνυμα προφίλ σε κοινωνικά δίκτυα, που επιδόθηκαν στη γνωστή πολιτική καπηλεία. Μέσα σε λίγες ώρες, η φήμη έγινε «δεδομένο», αναπαρήχθη άκριτα και χρησιμοποιήθηκε ως δήθεν «εξήγηση» για την πράξη του δράστη.

Ο ΑΚΡΑΙΟΣ ΘΥΜΟΣ ως η μόνη κινητήρια δύναμη της παραγωγής του καθημερινού δημόσιου διαλόγου. Και, φυσικά, με όχημα τον εύκολο συναισθηματισμό μέσω της επίκλησης «των ανθρώπων που χάνουν τα σπίτια τους από τις τράπεζες», συνέβησαν δύο πράγματα. Ενα ορατό κι ένα αόρατο…

ΤΟ ΟΡΑΤΟ ήταν να σηκωθεί ακόμα ένας ελαφρολαϊκός αντικυβερνητικός κουρνιαχτός -είναι και της μόδας, άλλωστε-, αφού «η κυβέρνηση τα έχει κάνει πλακάκια με τις τράπεζες» κ.λπ. κ.λπ. Το αόρατο, όμως, είναι και το πιο επικίνδυνο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο δράστης της δολοφονίας ενός ανθρώπου δι’ αυτής της μεθόδου απέκτησε ένα είδος άλλοθι. Μια συναισθηματικά εύπεπτη και υποσυνείδητη δικαιολόγηση για την πράξη του.

ΟΤΑΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΩΡΕΣ αργότερα μαθεύτηκε ότι, πράγματι, το σπίτι του είχε πλειστηριαστεί, αλλά από την ίδια την αδελφή του, με την οποία είχε οικονομικές διαφορές, ήταν πολύ αργά. Η ζημιά είχε γίνει ήδη…