Η υπόθεση, που είχε διαφημιστεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, και μάλιστα από το βήμα της Βουλής, ως μια μεγάλη επιτυχία που αφορά στην εξάρθρωση εγκληματικών οργανώσεων, ναυαγεί κατά τα φαινόμενα λόγω των αστοχιών που σημειώθηκαν από τις διωκτικές αρχές και ενδεχομένως από τμήμα της Δικαιοσύνης.

Η «φούσκα», που έσκασε στα χέρια πλέον του κράτους, δείχνει ότι σε πολλά ζητήματα, και ιδίως όταν πρόκειται για βαρύτατες κατηγορίες, όπως είναι η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης ή το ξέπλυμα χρήματος ή το λαθρεμπόριο, οι διαδικασίες θα έπρεπε να ακολουθούνται κατά γράμμα ώστε να μη μένει κενό και να μη δημιουργούνται παράθυρα.

Η τροπή που έλαβε η σοβαρή αυτή υπόθεση, με την πρόταση για ανάκληση όλων των ενταλμάτων σύλληψης για τα πρόσωπα που είχαν εκδοθεί, πιστοποιεί ότι δυστυχώς δεν ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία από τις κρατικές αρχές. Παράλληλα, ενέχει τον κίνδυνο να χαθεί η ουσία της υπόθεσης και να μην καταλογιστούν τυχόν αδικήματα.

Μια πρόχειρη δικογραφία και μια ιδιαίτερη σπουδή προκειμένου να εμφανιστεί ως «επιτυχία» της κυβέρνησης από τον πρωθυπουργό είχε τελικώς τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Αυτό καταρχάς δείχνει ότι σίγουρα κάτι δεν λειτουργεί σωστά στον κρατικό μηχανισμό και ειδικότερα στις αρμόδιες αρχές. Και ασφαλώς υπάρχουν ευθύνες για αυτό, οι οποίες και θα πρέπει να διερευνηθούν και βεβαίως να αποδοθούν.
Γιατί δεν είναι δυνατόν, ύστερα από πολύμηνες έρευνες της Αστυνομίας για την εξάρθρωση «εγκληματικών οργανώσεων», πρώτα να φθάνουμε σε συλλήψεις και παραπομπή στη Δικαιοσύνη των συγκεκριμένων προσώπων που φέρονταν ως εμπλεκόμενοι στην υπόθεση των ενεχυροδανειστηρίων και στη συνέχεια να γίνεται λόγος για αποφυλακίσεις μέσα σε μόλις λίγα 24ωρα.

Είναι προφανές ότι αυτά δεν γίνονται σε καμία οργανωμένη Πολιτεία του κόσμου και ο πρωθυπουργός δεν θα είχε κανένα λόγο να υπερηφανεύεται για την «επιτυχία» αυτή της κυβέρνησής του.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]