Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Τώρα πια, ύστερα από σχεδόν τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, τα κυβερνητικά στελέχη έχουν μπερδευτεί τόσο πολύ που γελοιοποιούνται καθημερινά. Κατηγορούν εκείνους που προσκαλούν για να συμμαχήσουν και συμμαχούν με εκείνους που κατηγορούσαν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού συγκυβέρνησε τόσο καιρό με «ψεκασμένους» λαϊκιστές, τώρα εμφανίζεται να γλυκοκοιτάζει τα κόμματα της Κεντροαριστεράς. Εδώ είναι και η μεγαλύτερη πλάκα. Από τη μία κατηγορεί -και πολύ καλά κάνει- το ΠΑΣΟΚ ως το πλέον διεφθαρμένο και βουτηγμένο σε σκάνδαλα κόμμα, αλλά από την άλλη το «προσκαλεί» είτε να ψηφίσουν μαζί τη συμφωνία των Πρεσπών είτε ακόμα και να συγκυβερνήσουν. Βέβαια, θα μου πείτε, εδώ δεν είχε πρόβλημα να τοποθετήσει τόσα και τόσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα ψηφοδέλτιά του από το 2015, τώρα θα… κόλλαγε; Εδώ κάνει τα ίδια και με τους βουλευτές του Ποταμιού, το οποίο είχε καταγγείλει ως το κόμμα των… εργολάβων ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής.
ΑΣ δούμε τώρα και τη διαπλοκή. Εκτός από τους Ψυχάρη, Μπόμπολα που βγήκαν εκτός μάχης κάνοντας απανωτά λάθη και όχι επειδή «διώχθηκαν», η πλειοψηφία της επιχειρηματικής ελίτ παρουσιάζεται φιλικά διακείμενη προς την κυβέρνηση. Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος, Κοντομηνάς, Μελισσανίδης, Σαββίδης και αρκετοί ακόμα είτε με δηλώσεις τους είτε από τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτουν κινούνται ανάμεσα στα όρια «δεν χτυπάω» έως σηκώνω «τη σημαία» του Μαξίμου. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι ακόμα και τα μέσα ενημέρωσης του Μαρινάκη «έσπρωχναν» τον ΣΥΡΙΖΑ έως το φθινόπωρο του 2016 οπότε και κατέρρευσε ο πρώτος διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΚΑΙ μην ξεχνάμε ότι επιτέλους κάποια στιγμή το Μαξίμου πρέπει να απαντήσει με στοιχεία: για τις δουλειές που έκαναν οι Παππάς – Αρτεμίου στη Βενεζουέλα, για αρκετές εταιρίες και ΜΚΟ που δημιουργήθηκαν από το 2015 και μετά και ως διά… μαγείας κερδίζουν πολλές δουλειές του Δημοσίου, για το πώς ο Καλογρίτσας χωρίς να έχει… μία «υπερδανειοδοτήθηκε» και πήρε έργα, γιατί υπήρξε τέτοια πρεμούρα για την αναβάθμιση των F16, για τις πωλήσεις πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία, για το μειωμένο κατά 700 εκατομμύρια αντίτιμο στη σύμβαση του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», για τον τετραπλασιασμό του συντελεστή δόμησης στο εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο και πολλά ακόμα «γκρίζα» deals. Πιθανότατα με κάποια από αυτά θα ασχολείται η Δικαιοσύνη ύστερα από καμιά δεκαριά χρόνια, ως συνήθως.
ΤΟ Μαξίμου, όμως, εννοείται πως θα συνεχίσει να μιλάει για «πόλεμο» κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής έως τις κάλπες. Είναι και το μοναδικό πολιτικό χαρτί που θεωρεί ότι του έχει μείνει για να εξαπατήσει τους ψηφοφόρους. Ετσι κι αλλιώς, για τα Μνημόνια, την οικονομία, την ασφάλεια και τα εθνικά θέματα δεν έχει πια να πει κάτι άλλο. Σε όλα απέτυχε. Ή ακόμα χειρότερα… εξευτελίστηκε.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]