Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Κατηγορούμε τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά για μια συμφωνία η οποία αναγνωρίζει πως στο κρατίδιο στα βόρεια σύνορά μας κατοικούν «Μακεδόνες» που μιλούν «μακεδονικά», πως οι υποσημειώσεις της συμφωνίας δεν αφορούν κανέναν στον πλανήτη και πως η συμφωνία των Πρεσπών έρχεται ενάντια στην βούληση του ελληνικού λαού. Θεμιτό.

Υπάρχει, όμως, ένα «αλλά». Ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς είναι πιόνια στον ρου της ιστορίας. Δεν περιμέναμε ποτέ τίποτα λιγότερο από αυτούς τους δύο, γιατί μπορεί ο Νίκος Κοτζιάς να είναι γνώστης της ιστορίας και των διεθνών συσχετισμών και εξελίξεων, ο πρωθυπουργός του, όμως, είναι αμόρφωτος. Έτσι ο πρώτος προχώρησε την συμφωνία για να την εντάξει στο βιογραφικό του και ο δεύτερος για να ικανοποιήσει ιδεολογικές ονειρώξεις της Αριστεράς.

Το ζήτημα, ωστόσο, είχε χαθεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι Σκοπιανοί από την πρώτη στιγμή με τους ελάχιστους πόρους τους έστειλαν την νεολαία τους σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης να σπουδάσουν σε μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα και να διαδώσουν την προπαγάνδα τους η οποία βασιζόταν στην λύπηση. Έκαναν ακαδημαϊκούς και δημοσιολογούντες να πιστέψουν πως η Ελλάδα σε μία έκρηξη ιμπεριαλισμού τα βάζει με έναν μικρό λαό που θέλει να ξεφύγει από το γιουγκοσλαβικό παρελθόν του.

Οι μαθητές έγιναν επαγγελματίες, άλλοι παρέμειναν στον ακαδημαϊκό χώρο, ενώ οι περισσότεροι επέστρεψαν στην χώρα τους για να μεταδώσουν την γνώση της Εσπερίας βοηθώντας στην ανόρθωση τους κράτους τους. Οι ομογενειακές οργανώσεις με σύνεση και διπλωματία συνέβαλαν στην αναγνώριση της «Μακεδονίας» από ολοένα και περισσότερες χώρες και δημιούργησαν μία μαύρη πραγματικότητα για την Ελλάδα.

Εμείς αρνούμασταν να δούμε αυτό που βλέπει ο πλανήτης και ικανοποιηθήκαμε με το να τους φωνάζουμε «Σκοπιανούς» παρά την ενδιάμεση συμφωνία που τους παραχωρούσε ουσιαστικά το δικαίωμα χρήσης του όρου «Μακεδονία». Αλλά δεν μείναμε άπραγοι, κάναμε και εμείς «εγκλήματα».

Αποδυναμώσαμε τις ακαδημαϊκές έδρες ελληνικών σπουδών, δεν σπαταλήσαμε εθνικό κεφάλαιο προκειμένου να πείσουμε τον πλανήτη για το δίκαιο των θέσεών μας. Αφήσαμε την εξωτερική πολιτική σε ομογενείς αγνώστου δραστηριότητας να απειλούν με δημόσιες τοποθετήσεις πως θα εισβάλουμε στα Σκόπια…

Απομονωθήκαμε μόνοι μας, νομίζοντας πως οι πολυπληθείς συγκεντρώσεις θα φέρουν το δίκαιο με το μέρος μας, ενώ την ίδια ώρα οι Σκοπιανοί έκαναν ημερίδες, εξέδιδαν βιβλία με ψευδοϊστορία και έπειθαν τον έναν λαό μετά τον άλλον. Η Ελλάδα διατήρησε ισχύ λόγω της θέσης της στους διεθνείς οργανισμούς, αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος που δεν χάσαμε το όνομα νωρίτερα…

Εδώ και λίγα 24ωρα κάνοντας μία βόλτα στα διεθνή ΜΜΕ βλέπεις δειλά-δειλά να χρησιμοποιείται το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», αφού οι γείτονες προχωρούν είναι ένα βήμα πριν προχωρήσουν στις συνταγματικές αλλαγές. Αυτό που «πονάει» περισσότερο, όμως, κάθε πατριώτη είναι ο χαρακτηρισμός «Μακεδόνες».

Ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς έκαναν μία ολέθρια υποχώρηση εγκληματώντας κατά της Ιστορίας αλλά και του Έθνους. Μας αναγκάζει να ονομάζουμε τους γείτονες «Μακεδόνες» που μιλούν «Μακεδονικά». Τι κι αν υπάρχουν Νεοζηλανδοί, Νοτιοαφρικανοί, Βορειοκορεάτες και τόσοι άλλοι λαοί…

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής στο EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]