Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται χωρίς χρηματοδοτικό πρόγραμμα, χωρίς πρόσβαση στις αγορές, με φυγή επιχειρήσεων και μηδενικές επενδύσεις, αλλά και με μία κυβέρνηση που λειτουργεί με χαρακτηριστικά διπολισμού.
Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί διγλωσσία την ώρα που έχει δίπλα του τον υπουργό Αμυνας, ο οποίος απορρίπτει τη Συμφωνία των Πρεσπών και απειλεί ότι θα φύγει από την κυβέρνηση όταν έρθει το κείμενο στη Βουλή για επικύρωση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, αφού πρώτα καλεί όποιον υπουργό δυσφονεί με την κατάσταση να κατέβει από το τρένο, μόλις παραιτείται ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς αναρωτιέται για ποιο λόγο έφυγε από το πόστο του, χαρακτηρίζοντας την απόφασή του ακατανόητη.

Μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο Κοτζιάς και Καμμένος αλληλοκατηγορούνται με βαριές κουβέντες για το πού πήγαν τα μυστικά κονδύλια που διαχειρίζονται, αλλά το Μαξίμου κατηγορεί τη Νέα Δημοκρατία ότι έθεσε θέμα απόρρητων δαπανών ακόμη και με διαρροές στον Τύπο!

Δεν θέλουν να μας τρελάνουν, πουλούν τρέλα. Είναι και το τελευταίο όπλο τους. Η λογική έχει χαθεί προ πολλού. Στην οικονομία πανηγυρίζουν για το τέλος των Μνημονίων αλλά έχουν υπογράψει δεσμεύσεις αυστηρής λιτότητας μέχρι και το 2022. Στα εθνικά θέματα οι δύο συγκυβερνώντες διαφωνούν αλλά ομονοούν εν ονόματι της εξουσίας. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπουργοί σφάζονται με καταγγελίες για χρηματισμούς ξένων παραγόντων με μυστικά κονδύλια, αλλά τα ρίχνουν στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά το γεύμα που είχε στην «έδρα» του Πάνου Καμμένου, στη Λέσχη Αξιωματικών, έλαβε μία απόφαση. Θα παραμείνει στην εξουσία όσο περισσότερο μπορεί, πάση θυσία. Αδιαφορώντας για το κόστος, θυσιάζοντας ακόμη και τον πιστό του συνεργάτη στις Πρέσπες Κοτζιά, δίνοντας εντολή στον κάθε Τζανακόπουλο να χαρακτηρίζει «παράλογο» όποιον προσπαθεί να εξηγήσει τα γεγονότα με βάση την κοινή λογική.

Μέσα σε μία νύχτα «σύντροφοι» γίνονται «εχθροί», όπως στην περίπτωση Κοτζιά και οι «καρικατούρες του Σαλβίνι» μετατρέπονται σε πυλώνες σταθερότητας, όπως συνέβη με τον κ. Καμμένο.

Το μόνο που βλέπουν μπροστά τους τα στελέχη του πρωθυπουργού είναι το πώς θα παραμείνουν στις καρέκλες τους. Και για το μόνο για το οποίο αγωνιούν είναι μήπως ο Κοτζιάς γίνει «Βαρουφάκης», όπως το απέκλεισε εκ των προτέρων, σαν να το φοβόταν, ο Νίκος Παππάς. Οχι όμως, δεν θα μας τρελάνουν…

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ «ΤΙΤΑΝ» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ

Η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική ζωή της σύγχρονης Ελλάδας. Εισήχθη στο Χρηματιστήριο το 1912, άντεξε δύο παγκοσμίους πολέμους και έναν εμφύλιο, απέκτησε διεθνή προσανατολισμό και εξαγωγικό χαρακτήρα. Η απόφαση της διοίκησης της εταιρίας να προχωρήσει σε τριπλή εισαγωγή των μετοχών του σε Αθήνα, Βρυξέλλες και Παρίσι θα έπρεπε να προβληματίσει όλους τους παράγοντες της οικονομίας. Ο «Τιτάν» δεν φεύγει από την Ελλάδα, ούτε η απόφαση θα επηρεάσει εργαζόμενους και προμηθευτές, όμως η επιχείρηση θέλει να μειώσει το «κόστος κινδύνου» της χώρας και να αποκτήσει πρόσβαση σε φθηνότερη χρηματοδότηση.

Το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει απαξιωθεί, ο Γενικός Δείκτης κινείται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών, ο «ύπνος» των εποπτικών αρχών στην υπόθεση της Folli Follie απομάκρυνε κεφάλαια και επενδυτές. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να βρουν φθηνή χρηματοδότηση από το εγχώριο πιστωτικό σύστημα ενώ η Ελλάδα «τιμολογείται» ακριβά λόγω της αδυναμίας της κυβέρνησης να θέσει την οικονομία σε σοβαρή αναπτυξιακή τροχιά.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]