Η φωτιά κατέβηκε πλαγιές του Πεντελικού όρους, και έκαψε τα πάντα στο πέρασμά της αφήνοντας πίσω της 104 νεκρούς που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να επιβιώσουν καθώς τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Η πυρκαγιά εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα που πολλοί κάτοικοι αλλά και παραθεριστές δεν είχαν το χρόνο να αντιδράσουν και είτε εγκλωβίστηκαν και κάηκαν στα σπίτια τους, είτε έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διαφύγουν πεζή ή με τα αυτοκίνητά τους. Μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη χώρα μας ήταν γεγονός.

Το πρώτο Δικαστήριο για το Μάτι

Η πρώτη δίκη διήρκεσε περίπου ενάμιση χρόνο. Ακούστηκαν δεκάδες καταθέσεις μαρτύρων με τις περισσότερες να προκαλούν ανατριχίλα. Το δικαστήριο μελέτησε την πρόταση του Εισαγγελέα Παναγιώτη Μανιάτη και το νομικό σκεπτικό που ανέπτυξε για κάθε κατηγορούμενο και τις διατάξεις που καθορίζουν τις αρμοδιότητες του και το πεδίο δράσης του.

Ο εισαγγελικός λειτουργός, τον περασμένο Φεβρουάριο, είχε ζητήσει να κριθούν ένοχοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και δια παραλείψεως καθώς και για σωματικές βλάβες κατά συρροή οι:

Σωτήρης Τερζούδης τότε αρχηγός της Πυροσβεστικής
Βασίλης Ματθαιόπουλος τότε υπαρχηγός
Ιωάννης Φωστιέρης τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ
Νικόλαος Παναγιωτόπουλος τότε Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών
Χαράλαμπος Χιώνης τότε Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής
Βάιος Θανασιάς τότε αντιδήμαρχος δήμου Μαραθώνα
Ευάγγελος Μπουρνούς τότε δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου
Αντώνης Παλπατζής τότε αντιδήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου

Ένοχος ζήτησε να κριθεί για εμπρησμό από αμέλεια και ο κάτοικος Νταού Πεντέλης Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος από την αυλή του οποίου ξεκίνησε η φωτιά.

Κατά τον Εισαγγελέα πρέπει να απαλλαγούν τα τότε στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης. Επίσης ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛΑΣ Χαράλαμπος Συρογιάννης.

Επιπλέον ζήτησε την αθώωση  του τότε γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Ιωάννη Καπάκη, της τότε περιφερειάρχου Αττικής Ρένα Δούρου και οι τότε δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Πεντέλης Δημήτριος-Στέργιος Καψάλης.

Το δικαστήριο κήρυξε αναλυτικά τους παρακάτω ενόχους:

Σωτήρη Τερζούδη τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια και σωματική βλάβη από αμέλεια για την εκτροπή ελικοπτέρου)

Βασίλη Ματθαιόπουλο τότε υπαρχηγό (ανθρωποκτονία από αμέλεια για το θάνατο 9 ανθρώπων στη θάλασσα)

Ιωάννη Φωστιέρη τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ (ανθρωποκτονία από αμέλεια)

Νικόλαο Παναγιωτόπουλο τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών (ανθρωποκτονία από αμέλεια για 102 ανθρώπων, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων)

Χαράλαμπο Χιώνη τότε Διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής (ανθρωποκτονία από αμέλεια για 102 ανθρώπων, σωματική βλάβη από αμέλεια 32 ανθρώπων)

Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο κάτοικο από την αυλή του οποίου ξεκίνησε η φωτιά

Αθώοι κρίθηκαν:

τα στελέχη της Πυροσβεστικής Χρήστος Γκολφίνος, Φίλιππος Παντελεάκος, Δαμιανός Παπαδόπουλος, Χρήστος Λάμπρης, Χρήστος Δροσόπουλος, Γεώργιος Πορτοζούδης και Στέφανος Κολοκούρης

ο τότε αξιωματικός στα Εναέρια Μέσα της ΕΛΑΣ Χαράλαμπος Συρογιάννης

ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας Ιωάννης Καπάκης

η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου

οι τότε δήμαρχοι Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και Πεντέλης Δημήτριος Στεργίου – Καψάλης.

Οι ποινές που επιβλήθηκαν ναι μεν κυμαίνονταν από 3 έως 111 χρόνια, ωστόσο οι πραγματικές ποινές ήταν σημαντικά μικρότερες και εξαγοράσιμες. Αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους συγγενείς των θυμάτων και την κοινή γνώμη, καθώς οι ποινές θεωρήθηκαν πολύ ελαφρές για το μέγεθος της τραγωδίας.

Οι συγγενείς των θυμάτων εξέφρασαν την οργή τους μέσα και έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου, ενώ φώναζαν «Ντροπή» και «Σήμερα μας ξανακάψατε» προς τους δικαστές. Οι αντιδράσεις αυτές αντικατοπτρίζουν τη βαθιά απογοήτευση για την απόφαση και την αίσθηση ότι η δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε όπως θα έπρεπε.

Η Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας, μετά την έκδοση της απόφασης για την πυρκαγιά στο Μάτι, προχώρησε σε άσκηση έφεσης για το σύνολο της απόφασης. Η έφεση αυτή καλύπτει τόσο τις ποινές που επιβλήθηκαν στους καταδικασθέντες όσο και τις αθωώσεις που αποφασίστηκαν.

Συγκεκριμένα, η έφεση αφορά τα εξής:

Οι ποινές που επιβλήθηκαν στους καταδικασθέντες θεωρήθηκαν εξαιρετικά επιεικείς. Ειδικότερα, ενώ οι ποινές αρχικά υπολογίστηκαν σε πολυετή φυλάκιση (έως και 111 χρόνια για κάθε καταδικασθέντα), τελικά μετατράπηκαν σε εξαγοράσιμες ποινές, με το κόστος να ανέρχεται σε δέκα ευρώ ανά ημέρα φυλάκισης.

Αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά σε πέντε από τους έξι καταδικασθέντες, μειώνοντας περαιτέρω τις ποινές τους. Η Εισαγγελία θεωρεί ότι τα ελαφρυντικά αυτά δεν δικαιολογούνται από τα γεγονότα και τις περιστάσεις της υπόθεσης.

Η έφεση καλύπτει και την αθώωση των υπόλοιπων 15 κατηγορουμένων, οι οποίοι απαλλάχθηκαν από κάθε κατηγορία. Η απόφαση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι θεωρούν ότι η αθώωση αυτών των προσώπων δεν αποδίδει δικαιοσύνη για τις τραγικές απώλειες που υπέστησαν.

Η Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας, με εντολή της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Εφετών, Καλλιόπης Βαρδάκη, ζήτησε την επανεξέταση των ποινών και των αθωώσεων, με στόχο την απόδοση δικαιοσύνης και την αναγνώριση της σοβαρότητας της τραγωδίας που έπληξε το Μάτι το 2018

Μάτι: Το βίντεο – γροθιά στο στομάχι

Πριν μερικές μέρες σε ανάρτηση της η Σοφία Χαμηλοθώρη, αδελφή του 28χρονου Παναγιώτη που έχασε τη ζωή του στη φονική φωτιά στο Μάτι συγκλόνισε για όσα είπε με αφορμή την ολοκλήρωση των απολογιών των κατηγορούμενων.

Με ένα βίντεο που δείχνει τα μηνύματα και τις τελευταίες εικόνες που αντάλλαξαν πριν ο Παναγιώτης χάσει τραγικά τη ζωή του γράφει:

Και αφού τελείωσαν οι απολογίες των “επιχειρησιακών” κατηγορουμένων στην εν εξελίξει δίκη για το ΜΑΤΙ, και μάθαμε πως…έγιναν (!) πλείονες ενημερώσεις για την επικινδυνότητα και την κατεύθυνση της φωτιάς ,σε…προσωπικό επίπεδο, ας ανεβάσω κι εγώ κάτι…επί προσωπικού λοιπόν.

Για τον Παναγιώτη.Που δεν ήταν καν, κάτοικος Ματιού. Που εμπιστεύθηκε τις Αρχές και άλλαξε την πορεία του.
Και οχι μία Αρχή. Πολλές.Την πυροσβεστική, την Αστυνομία,την Πολιτική Προστασία,τις Δημοτικές Αρχές και όλο το επιτελικό και επιχειρησιακό Κράτος, που όφειλε να τον προστατεύσει, αλλά αντιθέτως αποφάσισε, με απόλυτη γνώση να τον ρίξει στη φωτιά.

Δείτε το βίντεο ΕΔΩ

Η Μαρίνα Καρύδα σε ανάρτηση της σχετικά αναφέρει:

Καθώς ολοκληρώνονται οι απολογίες των κατηγορουμένων στη δίκη για το Μάτι σε β΄βαθμό να θυμηθούμε τον 28χρονο Παναγιώτη Χαμηλοθώρη που τελειώνοντας τη δουλειά του στο Μαρούσι, επέστρεφε στο σπίτι του στον Μαραθώνα.

Μετά την Αττική οδό και λίγο μετά τη διασταύρωση της Ραφήνας η Αστυνομία αντί να κάνει αναστροφή, εξέτρεπε τα διερχόμενα αυτοκίνητα και τα έστελνε μέσα στο Μάτι που ήδη καιγότανε.
Ο Παναγιώτης έστελνε φωτογραφίες και αντάλλασε μηνύματα με τους δικούς του.
Ο Παναγιώτης εμπιστεύτηκε τις Αρχές και ακολούθησε τις οδηγίες τους εφησυχασμένος πως γνωρίζουν τι κάνουν.
Ο Παναγιώτης δεν φαντάζονταν πως εκείνη τη στιγμή, ο Παναγιωτόπουλος (Διοικητής Πυροσβεστικής Αθηνών)είχε ενημερώσει το Κέντρο για τη φωτιά, αλλά το Κέντρο δεν είχε ενημερώσει την ΕΛΑΣ (Ελληνική Αστυνομία)

Ο Παναγιώτης δεν φαντάζονταν πως ο Λάμπρης ως εναέριος συντονιστής του ελικοπτέρου Φλόγα 1 είχε φύγει απο την περιοχή ισχυρίζόμενος πως πηγαίνει για ανεφοδιασμό, ενώ τελικά είχε καύσιμα.
Ο Παναγιώτης δεν φανταζόταν πως ο Παπαδόπουλος (Διοικητής Πυροσβεστικής Νέας Μάκρης) το είπε στον ασύρματο πως η φωτιά μπαίνει σε κατοικημενη περιοχή, αλλά ο ασύρματος δεν είχε σήμα και μετά πήρε και το 199 να το πει αλλά εκεινοι δεν απαντούσαν.

Ο Παναγιώτης δεν φαντάζονταν πως ο Κολοκούρης (Διοικητής 1ης ΕΜΑΚ)πήρε εντολή στις 17.10 να έρθει για να συντονίσει στην περιοχή και εκείνος ήρθε στις 21.30.
O Παναγιώτης δεν φανταζόταν πως ο Τερζούδης (Αρχηγός Πυροσβεστικού Σώματος) εξέτρεψε το μοναδικό εναέριο προς τη Motor Oil, γιατί του το είπε ο Φωστιέρης (Διοικητής Κέντρου Επιχειρήσεων) που πήρε εντολή από τον Τόσκα (Αναπληρωτής Υπουργός προστασίας του Πολίτη) που του τηλεφώνησε ο Βαρδινογιάννης για να στείλει δυνάμεις σε μια φωτιά που δεν υπήρχε.

Ο 28χρονος Παναγιώτης Χαμηλοθώρης που εμπιστεύτηκε τις Αρχές και ακολούθησε τις οδηγίες τους, απανθρακώθηκε μαζί με άλλους 26 συνανθρώπους του που εμπιστεύτηκαν τις Αρχές και ακολούθησαν τις οδηγίες τους.
Εναμιση χρόνο αργότερα πέθανε και η μητέρα του Παναγιώτη Χαμηλοθώρη…

Μάτι Τι λέει η Σοφία Χαμηλοθώρη ΕΤ Magazine τoυ Eleftherostypos.gr

Σήμερα η Σοφία Χαμηλοθώρη της οποίας ο αδερφός Παναγιώτης έχασε τη ζωή του στο Μάτι, μιλά στο ET Magazine του Eleftherostypos.gr για όσα συνέβησαν από τότε.

1) Βρίσκετε κοινά σημεία ανάμεσα στο Μάτι και τα Τέμπη

Θα ανατρέξω στις πρώτες σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν όταν συνέβη το έγκλημα των Τεμπών. Παρόμοιες μνήμες, εικόνες μυρωδιές, αγωνίες, κραυγές.Παρά τις σημαντικές διαφορές στις δύο υποθέσεις, καθώς στο Μάτι το έγκλημα διήρκεσε κάποιες ώρες και συνέβαλαν στο αποτέλεσμα, δεκάδες Αρχές, υπηρεσίες, πρόσωπα, καθ’ όλη τη διάρκεια που εξελισσόταν, υπάρχουν κοινά σημεία, μια κοινή πορεία στον τρόπο που εξελίσσεται η κάθε μία.

Ο ανθρωπογενής χαρακτήρας των εγκλημάτων , η ανεπάρκεια του κράτους από την πρώτη στιγμή των συμβάντων, η προσπάθεια απόκρυψης ή αποσιώπησης στοιχείων, η κακή διαχείριση, η μη συγκρότηση προανακριτικής ή και εξεταστικής για εμάς επιτροπής από την Βουλή.

Και μετέπειτα βέβαια, επειδή εμείς είμαστε αρκετά βήματα μπροστά στη διαδικασία ,οι ελλείψεις εκούσιες ή ακούσιες στο στάδιο της ανάκρισης, οι προσπάθειες αναβάθμισης των αδικημάτων που καθίστανται ατελέσφορες, η μη κλήτευση βασικών μαρτύρων για να δώσουν καταθέσεις και το μέλλον είναι μπροστά μας…

2) Γιατί κατά τη γνώμη σας υπάρχει «πόλωση» όπως αναφέρατε στην ανακοίνωση σας για το συλλαλητήριο στα Τέμπη

Με αφορμή το συλλαλητήριο των Τεμπών, και όχι για αυτό, ξεκίνησαν ή για να το πω πιο σωστά πλήθυναν, τοποθετήσεις και ανακοινώσεις που συνέκριναν το Μάτι με τα Τέμπη. Μιλούσαν όλοι για εμάς χωρίς εμάς, με αποτέλεσμα αυτό να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στον κόσμο.

Προσωπικά, την δεδομένη στιγμή, θα αρκεστώ στο να πω πως η λέξη πόλωση οφείλεται σε μια μεγάλη μερίδα κόσμου που μιλά απαξιωτικά, υποτιμητικά, ειρωνικά τόσο για το ίδιο το έγκλημα στο Μάτι όσο και για καθέναν από εμάς. Και το εισπράττουμε σε μεγάλο βαθμό καθημερινά μέσω social media. Δεν θέλαμε να υπάρξει οποιαδήποτε σκιά στη συμμετοχή μας στη διαμαρτυρία ούτε εμπαθείς αναφορές από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, ότι τάχα προσδοκάμε να καπηλευτούμε τη δυναμική των Τεμπών. Η συμμετοχή του καθενός μας σε τέτοιες πρωτοβουλίες δεν απαιτεί ταμπέλες και πανό. Ξεκινάει από καθένα μέσα μας ατομικά και πάρα πολύς κόσμος κατέβηκε ατομικά για υπηρετήσει την απαίτηση για την αλήθεια και τη δικαίωση. Αυτό το αίτημα για μένα πρέπει να είναι καθολικό, αχρωμάτιστο για να μην χάνει την ουσία του και να μη μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει.

3. « Μοναχικός και δύσκολος» ο δικός σας αγώνας. Γιατί πιστεύετε ότι συνέβη αυτό;

Αυτόν τον συγκλονιστικό κόσμο που είδαμε την Παρασκευή στο συλλαλητήριο, έπρεπε να τον είχαμε δει αυθορμήτως από πέρσι για τα Τέμπη και από την πρώτη επέτειο του 2019 για το Μάτι. Αν ο κόσμος είχε ανοιχτά τα αυτιά και τα μάτια μου και είχε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει στο Μάτι ίσως, να μην βλέπαμε τα Τέμπη.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι εμείς βάλαμε από την πρώτη μέρα στο κάδρο των ευθυνών τους πάντες ανεξαιρέτως, χωρίς διακρίσεις, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς κόμματα, χωρίς χρώματα. Χρεώσαμε ευθύνες, διαχρονικά και διακομματικά.

Πριν, κατά την διάρκεια και μετά από το έγκλημα. Καταλογίσαμε ευθύνες για το 112, σε όλες τις κυβερνήσεις από το 2018 και πριν. Καταλογίσαμε ευθύνες σε όλον τον κρατικό μηχανισμό. Καταδικάσαμε τις «επιβραβεύσεις» και αναβαθμίσεις επιχειρησιακών ή ακόμα και υπόδικων, που αποδεδειγμένα ήταν εγκληματικά αναποτελεσματικοί, από την σημερινή κυβέρνηση. Αναδείξαμε την τοποθέτηση στις καλένδες των μηνύσεών μας από την Βουλή και από τις δύο διακυβερνήσεις.

Αυτό, σε συνδυασμό βέβαια με το ότι «πέρασε» και το αφήγημα της φυσικής καταστροφής και της ατομικής ευθύνης των θυμάτων μας, ενώ η τραγωδία ήταν σε όλα τα σημεία της ανθρωπογενής, κατά την ταπεινή μου άποψη, είχε ως αποτέλεσμα ,να μην αποκτήσουμε «φανατικούς υποστηρικτές», διότι από όλες τις πλευρές ένιωθαν πως θίγονταν από τους ισχυρισμούς μας, από την αλήθεια .

Για όσους χάσαμε ανθρώπους, το πιο δύσκολο ήταν η προσπάθεια συνεννόησης με το χάος και το μπάχαλο των υπηρεσιών προκειμένου να μάθουμε τι απέγιναν οι άνθρωποί μας. Δεν ξέραμε σε ποια νοσοκομεία να ψάξουμε, ποια διαδικασία να ακολουθήσουμε. Δεν είχαμε καμία κατεύθυνση και καμία στήριξη. Ψάχναμε μόνοι μας. Έπρεπε να περάσουν επτά μέρες για να μάθουμε επισήμως πως ο αδερφός μου ήταν νεκρός. Και φυσικά έπρεπε σαν κόρη, να σφίξω τα δόντια ,να καταχωνιάσω τα δικά μου συναισθήματα για να στηρίξω τους γονείς μας που έχασαν το παιδί τους τόσο βάναυσα εξαιτίας της ανεπάρκειας και της αδιαφορίας του κράτους.

5. Είστε δικηγόρος και προφανώς έχετε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Θα υπάρξει δικαίωση στον αγώνα σας;

Προφανές δεν είναι τίποτα. Η εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη έχει κλονιστεί σοβαρά και οι συγγενείς και εγκαυματίες το είχαμε πει μετά την έκδοση της απόφασης σε πρώτο βαθμό. Η αλήθεια είναι ότι επιδείξαμε ιώβεια υπομονή, με αξιοπρέπεια και χρήση κάθε δυνατού «όπλου» που μας δίνει ο νόμος, προκειμένου να αποδοθεί όπως πρέπει η δικαιοσύνη, σε όλους όσους θα έπρεπε, προκειμένου να εισφερθούν στη δίκη όλα τα απαραίτητα στοιχεία και μάρτυρες που θα αναδείξουν την αλήθεια. Αυτό δεν συνέβη, η υπόθεση εισήχθη στο δικαστήριο αν μη τι άλλο λειψή.

Για να είμαι ειλικρινής, ο κλονισμός οφείλεται κυρίως σε κάποιους εκ των υπηρετών και λειτουργών της που δημιουργούν αυτό το αίσθημα ανασφάλειας, ότι δεν θα αποδοθεί η δικαιοσύνη ορθά. Σέβομαι όμως τον θεσμό της δικαιοσύνης και καλώς ή κακώς δεν μπορώ και δεν θέλω να φέρομαι αντιθεσμικά. Αυτό πράττω άλλωστε όλα τα χρόνια της δικηγορίας μου. Το ότι σέβομαι, δεν μου αποκλείει το δικαίωμα να κρίνω τις αποφάσεις και τις ενέργειες της δικαιοσύνης.

Η δικαίωση στον βαθμό που θα έπρεπε και θα ήμασταν ικανοποιημένοι, δεν θα έρθει. Δικάζουμε ένα πλημμέλημα με «μερική εκπροσώπηση αξιωματούχων και αξιωματικών» στους κατηγορούμενους. Λείπουν πολλοί από την δίκη, δεν αξιολογήθηκαν ορθά τα γεγονότα, οι πράξεις και παραλείψεις όλων των οργάνων, αλλά και η υποκειμενική υπόσταση (δόλος-αμέλεια) των προσώπων που αποτελούν αυτά τα όργανα. Εμείς όμως θα βρούμε τον τρόπο να δικαιώσουμε τη μνήμη των νεκρών θυμάτων μας και την τιμή των εγκαυματιών μας, κάνοντας τον κόσμο κοινωνό της αλήθειας.

 6. Παρακολουθείτε τη δίκη σε Β΄Βαθμό στο Εφετείο Αθηνών. Ποια τα δικά σας συμπεράσματα;

Η δίκη δεν έχει τελειώσει. Στις 12 Μαρτίου έχουμε ένα από τα πιο κομβικά σημεία αυτής, την πρόταση της Εισαγγελέως. Η δίκη εκτυλίσσεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο. Δικάζουμε το πλημμέλημα για το «Μάτι», για το οποίο τόσο πασχίσαμε να αναβαθμιστεί σε κακούργημα. Σήμερα στο Εφετείο, το πλαίσιο, είναι ακόμα πιο περιορισμένο ,κάτι που ενδεχομένως δεν έχει γίνει αντιληπτό . Έχουν συρρικνωθεί οι κατηγορίες για τους περισσότερους εκ των κατηγορουμένων.

Και πάλι δεν κλήθηκαν κατά την κρίση της υποστήριξης της κατηγορίας σημαντικοί αυτόπτες μάρτυρες με αιτιολογίες μη δικονομικές. Επίσης, εμείς οι συγγενείς, αναγκαστήκαμε πολλές φορές να ακούμε αστεϊσμούς από τους συνηγόρους των κατηγορουμένων, αλαζονικές καταθέσεις και επίρριψη ευθυνών στα θύματα από τους κατηγορούμενους, ψευδείς και αντιφατικούς ισχυρισμούς ακόμα και εξίσωση των εαυτών τους με τα ίδια τα θύματα.

Παρά ταύτα , εν συγκρίσει με το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο βλέπω μία πιο «διαβασμένη» έδρα, που κατά την γνώμη μου με τις ερωτήσεις της έφερε κάποιες φορές προ των ευθυνών τους τους κατηγορούμενους, εντοπίζοντας πολλές εκ των ανωτέρω αντιφάσεων και πολλούς ισχυρισμούς που δεν στέκουν ούτε στην κοινή λογική, πόσο μάλλον στο νόμο. Δεν γνωρίζω αν αυτό θα αποτυπωθεί και στην απόφαση του Δικαστηρίου, πολύ σύντομα θα δούμε την ετυμηγορία και τότε θα μπορούμε να κρίνουμε.

7. Πόσο δοκιμάζεται η Δημοκρατία από τέτοιου είδους καταστάσεις

Η Δημοκρατία οφείλει να ευνοεί την ελευθερία, την ισότητα και την αξιοκρατία και οφείλει να έχει φάρο της το Κράτος Δικαίου. Τέτοια γεγονότα όπως το Μάτι , τα Τέμπη, πιο πριν η Μάνδρα καταδεικνύουν και αναδεικνύουν τις διαχρονικές παθογένειες του Ελληνικού κράτους και συνεπακόλουθα της Ελληνικής Δημοκρατίας .

Όταν για τους αξιωματούχους και τους υπηρετούντες την Δημοκρατία προτεραιότητα δεν έχει η ασφάλεια και η προστασία της ανθρώπινης ζωής, όταν εμφανίζονται περιστατικά τοποθέτησης ανεύθυνων σε θέσεις ευθύνης, όταν σε συμβάντα όπως το Μάτι έχει καταρρεύσει ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, όταν οι θεσμοί εμποδίζονται από το να λειτουργούν αυτόνομα και με ανεξαρτησία, όταν υπάρχουν προσπάθειες συγκάλυψης και αποποίησεις ή μετακυλήσεις ευθυνών, προφανώς η Δημοκρατία κλονίζεται γιατί κλονίζονται οι πολίτες της ,που είναι ο φορέας της εξουσίας στη Δημοκρατία.

8. 7 χρόνια μετά το έγκλημα στο Μάτι πώς θα σχολιάζατε τις ποινές που αποδόθηκαν

Οι ποινές ήταν αναντίστοιχες με το μέγεθος του εγκλήματος και των πράξεων και παραλείψεων των κατηγορουμένων. Αυτό όμως έχει ξεκινήσει από πιο πίσω, από τον χαρακτηρισμό των πράξεων ως πλημμεληματικές.

Βέβαια όταν δικάζεις πλημμέλημα υπάρχει ένα «ταβάνι» στις ποινές φυλάκισης, η πενταετία. Υπάρχουν ,ωστόσο, κάποιες δικλείδες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν το μέγεθος της απαξίας των πράξεων των καταδικασθέντων, η αναστολή ή όχι των ποινών και η εξαγορά αυτών.

Και μην περιμένετε να πω πως οι ποινές προσέβαλαν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Προσωπικά δεν θα ικανοποιηθώ αν αποδοθούν υψηλότερες και αυστηρότερες ποινές επειδή το επιτάσσει ανάλογα με τις υποκειμενικές του εντυπώσεις ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πλήθος ανθρώπων. Θέλω οι ποινές να είναι δίκαιες και να αντικατοπτρίζουν το πραγματικό μέγεθος της απαξίας των πράξεων και παραλείψεων των κατηγορουμένων.

9. Πώς αντιλαμβάνεται ο συγγενής ενός νεκρού την «επικοινωνιακή διαχείριση» που έγινε τότε στο Μάτι

Η επικοινωνιακή διαχείριση τότε ήταν η απόλυτη προσβολή της νοημοσύνης μας, προσβολή στους νεκρούς μας και στους εγκαυματίες μας. Από πού να ξεκινήσει κανείς, από την σύσκεψη παρουσία του τότε πρωθυπουργού κ. Τσίπρα στο ΕΣΚΕ, μαζί με τους Υπουργούς κκ Τόσκα και Σκουρλέτη και τον κ. Φάμελλο που προσπαθούσαν να αποκρύψουν την ύπαρξη νεκρών; Που μας έλεγαν πως έχουν καλέσει ενισχύσεις για μια φωτιά που έσβησε μόνη της στη θάλασσα; Που έλεγαν στις 23:50 ότι κάνουν εκκένωση προς το Λιμάνι της Ραφήνας; Ενώ σημειωτέον, κατόπιν μάθαμε ότι όλα είχαν τελειώσει μέχρι τις 19:30; Που στη συνέντευξη τύπου των επόμενων ημερών προσπαθούσαν να βρουν λάθη και δεν έβρισκαν; Σαν κοροϊδία το εκλάβαμε και απέλπιδα προσπάθεια μετακύλησης και αποποίησης ευθυνών.

10. Υπάρχει αρμόδιος που θα μπορούσατε να αποδώσετε εύσημα;

Με μεγάλη μου λύπη, θα πω πως όχι. Ο μόνος παράγοντας σε όλη τη διαδικασία που είναι άξιος συγχαρητηρίων διότι κράτησε την ηθική του, ύψωσε το ανάστημά του, χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, ήταν ο διορισμένος από την Εισαγγελία πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος. Σημειώνω, δεν ήταν ο τεχνικός σύμβουλος των συγγενών και εγκαυματιών. Αντιστάθηκε στους εκβιασμούς που το πανελλήνιο άκουσε να του απευθύνονται από τον ανώτερό του και ήδη κατηγορούμενο Υπαρχηγό Επιχειρήσεων και μετέπειτα Αρχηγό της Πυροσβεστικής , δεν έκανε τη χάρη στους ανωτέρους του να αποκρύψει και να συγκαλύψει την αλήθεια για το πώς έγιναν τα πράγματα.

11. Έχετε αισθανθεί ότι οι συνθήκες της καταστροφής σας έχουν αλλάξει;

Δε νομίζω ότι όποιος βίωσε το Μάτι έμεινε ανεπηρέαστος. Το αίσθημα ανασφάλειας απέναντι στο κράτος μεγάλωσε, γιατί μύρισε θάνατο και μυρίζει όλο και πιο συχνά. Και όσο δεν γίνονται βήματα για την διόρθωση όλων όσων συνετέλεσαν σε μια τέτοια τραγωδία, η έλλειψη εμπιστοσύνης θα γιγαντώνεται. Νιώθω απροστάτευτη απέναντι σε σοβαρούς κινδύνους και με πιάνω πολλές φορές να αμφισβητώ, να έχω δεύτερες σκέψεις για το αν πρέπει να εμπιστευτώ τις Αρχές και τις υπηρεσίες. Δε νοείται οι πολίτες να μη εμπιστευόμαστε το κράτος και να μη νιώθουμε ασφαλείς. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε τον θάνατο, ούτε την ατιμωρησία. Γιατί αν συμβεί αυτό, εδώ θα είμαστε να συνομιλούμε για το επόμενο έγκλημα.