Σίγουρα η διεθνής συγκυρία είναι αρνητική, με την αντιπαράθεση Ρώμης – Βρυξελλών να έχει φθάσει πλέον στα άκρα. Διαπιστώνουμε όμως ότι έως τώρα η μεγάλη παράπλευρη απώλεια της ιταλικής κρίσης είναι η Ελλάδα που είδε τα επιτόκιά της να σκαρφαλώνουν σε επίπεδα κοντά στο 4,7%. Η Πορτογαλία, για παράδειγμα, δανείζεται με επιτόκιο λίγο κάτω του 2%.

Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια έλλειψη εμπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονομίας και επιπλέον απροθυμία των επενδυτών να τοποθετήσουν ή να διατηρήσουν τα κεφάλαιά τους στη ελληνική αγορά, παρότι αυτή βρίσκεται σήμερα σε τόσο χαμηλά επίπεδα.

Και ενώ θα περιμέναμε από την κυβέρνηση σε αυτή τη θερμή περίοδο να προσπαθεί να ηρεμήσει τη δύσκολη κατάσταση, βλέπουμε ότι το Μαξίμου εξαντλείται σε συνεχείς επιθέσεις. Στην αντιπολίτευση, στους κερδοσκόπους, στους «σορτάκηδες» της Ν.Δ. ή στον «αμίλητο» Στουρνάρα.

Αντί να διαφυλάξουν τη σχέση της κυβέρνησης με τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, το Μαξίμου και η «αυλή» του προσπαθούν να ρίξουν λάδι στη φωτιά για να ικανοποιήσουν το εσωκομματικό τους ακροατήριο, αδιαφορώντας για τη ζημιά που μπορεί να γίνει.

Οι στιγμές είναι κρίσιμες γιατί θα είναι ανεπανόρθωτη καταστροφή εάν η ιταλική κρίση συνδεθεί με μια αναζωπύρωση του ελληνικού προβλήματος. Κάτι τέτοιο, εκτός από περαιτέρω απαξίωση των ομολόγων και των τιμών των μετοχών, θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την οικονομία και θα επιβραδύνει την ανάπτυξη.

Γιατί είναι γεγονός ότι, από τις 21 Αυγούστου που υποτίθεται, σύμφωνα με το κυβερνητικό αφήγημα, ότι η χώρα μας έχει βγει από το μνημόνιο, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]