Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 10 ΗΜΕΡΕΣ ο κ. Τσίπρας από την Αρτα θυμήθηκε τις γερμανικές αποζημιώσεις σε μία περίοδο κατά την οποία πρέπει να αναζητήσει ευρύτερες συμμαχίες για χαλάρωση της λιτότητας και ρύθμιση του χρέους. Αμέσως μετά οι φωστήρες του Μαξίμου ανακάλυψαν το θέμα Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ και νόμιζαν ότι βρήκαν το «λαχείο» που θα διχάσει τη ΝΔ και θα υπενθυμίσει στους πολίτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει «αντιμνημονιακό» κόμμα. Το σχέδιο εφαρμόσθηκε με τη συμμετοχή και ορισμένων «προθύμων» αλλά πλέον έχει πάρει σοβαρές διαστάσεις για την οικονομία και τη χώρα.

ΑΥΡΙΟ στο Eurogroup η Κομισιόν θα ζητήσει ξεκάθαρες απαντήσεις από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο για το εάν τα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας είναι «καθαρά» ή όχι ενώ δεν αποκλείεται προς αυτή την κατεύθυνση να πιέσουν και Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών προσθέτοντας το θέμα στα προαπαιτούμενα της δόσης. Η κυβέρνηση ξεκίνησε έναν ακόμη καβγά χωρίς να ξέρει πώς και πότε θα τον σταματήσει με μόνο σίγουρο ότι θα πληρώσουμε τον λογαριασμό του.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ όμως τι πραγματικά συμβαίνει με την υπόθεση Γεωργίου και γιατί όσοι «φουσκώνουν» τη δικαστική δίωξη τελικώς δεν προστατεύουν τον Κώστα Καραμανλή αλλά λειτουργούν υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΥ ανέλαβε την ΕΛΣΤΑΤ το καλοκαίρι του 2010 όταν δηλαδή η χώρα είχε μπει στο μνημόνιο και ο Παπακωνσταντίνου έλεγε ότι το 2011 θα βγούμε στις αγορές. Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία αναιρεί το απαλλακτικό βούλευμα του Γεωργίου και τον παραπέμπει σε δίκη, ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ εγκαλείται γιατί τον Νοέμβριο του 2010 αναθεώρησε επί τα χείρω τα μεγέθη του ελλείμματος βάζοντας στους εθνικούς λογαριασμούς τα αποτελέσματα 17 ΔΕΚΟ. Ετσι το έλλειμμα από 13,6% ανέβηκε στο 15,4% του ΑΕΠ. Οι εισαγγελείς θεωρούν ότι το φούσκωμα αυτό έγινε παρανόμως και έστειλαν σε δίκη τον Γεωργίου. Η Κομισιόν και η Eurostat λένε ότι ορθώς έπραξε ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ όμως η αλήθεια; Η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα ήταν θέμα διαπραγμάτευσης. Χώρες όπως η Γερμανία δεν εντάσσουν τα αποτελέσματα π.χ. των σιδηροδρόμων, άλλες το κάνουν. Ο Γεωργίου τις ενέταξε και έκανε πιο δύσκολη τη δημοσιονομική προσαρμογή καθώς έπρεπε να μειωθεί το έλλειμμα κατά 2 ακόμη ποσοστιαίες μονάδες. Το δυστύχημα για την οικονομία είναι ότι το έλλειμμα των ΔΕΚΟ υπήρχε και έπρεπε καλυφθεί είτε εντός είτε εκτός εθνικών λογαριασμών. Εκτός εάν κλείναμε επί τόπου τις συγκοινωνίες, την ΕΡΤ, τα Αμυντικά Συστήματα και τον ΟΣΕ.

Η ΠΑΓΙΔΑ για τον Κώστα Καραμανλή είναι ότι αντί να γίνει έρευνα για το πώς η κυβέρνηση Παπανδρέου ανέβασε το έλλειμμα, από τους τελευταίους μήνες του 2009 έως το Καστελλόριζο, στο 13,6% τα φώτα της προσοχής πέφτουν στην επόμενη περίοδο και μάλιστα μέσω μίας δίκης τεχνοκράτη. Εάν αθωωθεί ο Γεωργίου με το «φούσκωμα» της υπόθεσης μαζί του θα «αθωωθούν» πολιτικά ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι μέσα σε λίγους μήνες διέσυραν τη χώρα, ακολούθησαν τη γραμμή τού «λεφτά υπάρχουν» και έφεραν τη χώρα εκτός αγορών.

Ο ΚΟΣΜΟΣ έχει βγάλει τα συμπεράσματά του για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο και ποιοι φταίνε. Οι ευθύνες είναι πολιτικές και δεν πρέπει να εκφυλιστούν. Αλλωστε οι πολίτες μετά τη φοροκαταιγίδα του ΣΥΡΙΖΑ και τα ψέματα του Τσίπρα περιμένουν από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη το πώς θα βγούμε από την κρίση και σε αυτή την πορεία δεν χωρούν ούτε αχρείαστοι καβγάδες όπως στήνει ο Τσίπρας, ούτε μικροπολιτικές τις οποίες ο πρώτος που απεχθάνεται είναι ο Κ. Καραμανλής.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί