Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ήταν ίσως η μόνη στιγμή που «έσπασαν» τα «αυστηρά μέτρα ασφαλείας» των Δ. Τζανακόπουλου και Θ. Καρτερού. Ήταν αρκετή όμως για να φανεί το «χαμηλό πολιτικό μπόι» του πρωθυπουργού. Εν προκειμένω δεν βοηθούσε το 10ποντο βαθράκι, που του είχαν βάλει την προηγουμένη πίσω από το πόντιουμ στο Βελλίδειο, ώστε να φαίνεται πιο «ψηλός».

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ, παρότι όπως φάνηκε περίμενε την ερώτηση, δεν μπόρεσε να κρύψει τον εκνευρισμό του. «Απαντούσε» για 6-7’, αλλά από το στόμα του δεν βγήκε ούτε ένα καθαρό «ναι» ούτε ένα καθαρό «όχι». Τρεκλίζοντας λεκτικά και παραπαίοντας νοηματικά έλεγε κάτι ουσιαστικά ασυνάρτητα «επιχειρήματα» του τύπου «θα έπρεπε να είμαστε ανόητοι να είναι αυτό το μέλημά μας εκείνο το βράδυ να κρύψουμε τους νεκρούς». Και για να γίνει ακόμα πιο… πειστικός αναρωτήθηκε με… νόημα: «Πώς να κρύψουμε τους νεκρούς;».

Αντιλαμβανόμενος και ο ίδιος προφανώς ότι η φλύαρη απάντησή του δεν ήταν πειστική, κατέφυγε στο… ακλόνητο «επιχείρημα» ότι δύο ώρες μετά τη σύσκεψη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατ’ εντολήν του ανακοίνωσε επισήμως ότι υπήρχαν νεκροί. Για να καταλήξει στο… αμάχητο, «διαψεύδεται από την ίδια την πορεία των πραγμάτων»! Επί της ουσίας καμία απολύτως απάντηση. Οχι σοβαρή απάντηση, αλλά έστω κάτι που να μοιάζει με απάντηση, σ’ ένα ερώτημα το οποίο απαντάται μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι. Τίποτα από τα πολλά που είπε «απαντώντας» δεν οδηγούσε ευθέως και ουσιαστικά στο ναι ή στο όχι. Και κυρίως στο πειστικό όχι, το οποίο θα μπορούσε ίσως να μετριάσει κάπως τις αλγεινές εντυπώσεις που προκάλεσαν οι κυνικοί κυβερνητικοί χειρισμοί, πάνω σε ακόμα καιόμενα κι άταφα πτώματα.

ΟΥΔΕΙΣ νοήμων άνθρωπος που διαθέτει ελάχιστο αυτοσεβασμό δεν μπορεί να αντιληφθεί απ’ αυτήν την «απάντηση» ότι ο πρωθυπουργός ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ την ύπαρξη νεκρών την ώρα που έπαιζε θέατρο στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής μαζί με τους κ.κ. Πολάκη, Τόσκα, Σκουρλέτη, Σπίρτζη και υπηρεσιακούς παράγοντες. Ουδείς! Ο Α. Τσίπρας προσπάθησε να πει ότι δεν ήξερε, αλλά δεν τόλμησε να το πει ευθέως. Και ο πολιτικός αυτοευτελισμός έχει τα όριά του. Πολύ περισσότερο, όμως, δεν τόλμησε να πει και την αλήθεια, ότι γνώριζε. Γιατί γνώριζε.

ΓΝΩΡΙΖΕ γιατί, όπως έχει αποκαλύψει ο Ελεύθερος Τύπος, από τις 19.08’ εκείνης της «Μαύρης Δευτέρας» υπήρχε αναφορά του Λιμεναρχείου Ραφήνας για την ανεύρεση σορών. Οπως υπήρξε και επίσημη αναφορά στελέχους της ΕΛ.ΑΣ. ότι ο πρώτος νεκρός εντοπίστηκε στις 21.44’. Και υπήρξε μάλιστα και σχετική διαβίβαση στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής για την ανάσυρσή του. Γνώριζε. Αλλά δεν τόλμησε να το παραδεχθεί. Οπως δεν έχει τολμήσει ακόμα, σχεδόν 50 ημέρες μετά, να ζητήσει ένα συγγνώμη έστω από τις 98 οικογένειες των νεκρών.

ΜΙΛΩΝΤΑΣ «τσιπραίικα» και «συριζαίικα» προσπάθησε απλώς να «θολώσει» τα πράγματα. Απευθυνόμενος σε όσους, λίγους πια, πιστεύουν στο «καλό παιδί», που «δεν είναι σαν τους άλλους». Αυτό όμως δεν εμπόδισε καθόλου να φανεί η «μεγάλη εικόνα» του ανδρός. Το αντίθετο μάλιστα. Μεγέθυνε την εικόνα ενός δειλού υποκριτή, ο οποίος με μασημένα λόγια απέφυγε να πάρει -πάλι- τις ευθύνες του. Αποκάλυψε -πάλι- το είδωλο ενός ανθρώπου ο οποίος δεν φταίει ποτέ για τίποτα και πάντα κρύβεται πίσω από τις πλάτες κάποιου άλλου. Είτε τον λένε Βαρουφάκη είτε τον λένε Τόσκα. Μόνο που αυτή η εικόνα, μαζί με την εικόνα του αποδεδειγμένου ψεύτη την οποία επαξίως έχει «κερδίσει», προσιδιάζει σε καταφερτζή γυρολόγο της γειτονιάς, αλλά όχι σε πρωθυπουργό ευρωπαϊκής χώρας. Πόσω μάλλον σε ηγέτη.

Μέθοδοι Πινοσέτ

Αυτή τη φορά δεν είχε σχέδιο μόνο το κουκουλοφόρο «παρακράτος της Αριστεράς». Είχε και η ΕΛ.ΑΣ. Και το σχέδιο απλό, όσο κυνικό κι αν ήταν. Οι 50-100 κουκουλοφόροι του παρακράτους θα έδιναν την αφορμή στην «έτοιμη» ΕΛ.ΑΣ. να χτυπήσει τον κύριο όγκο του συλλαλητηρίου. Ο στόχος προφανής: Να φοβηθούν και να φύγουν όσοι ήταν ήδη εκεί και να τρομάξουν όσοι κατευθύνονταν προς τα εκεί. Εν πολλοίς το πέτυχαν. Οι οικογένειες πήραν τα παιδάκια τους κι έφυγαν. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες τρόμαξαν και οι απλοί άνθρωποι που πήγαν να διαδηλώσουν υποχώρησαν, αφήνοντας τους μεταφερόμενους άνδρες των ΜΑΤ και τους επαγγελματίες μπαχαλάκηδες, μαζί με ορισμένα αδίστακτα και γραφικά ακροδεξιά στοιχεία, να «παίξουν» πετροπόλεμο.

Η ΕΛ.ΑΣ. μάλιστα ήταν τόσο αποφασισμένη να διαλύσει το συλλαλητήριο, ώστε έκανε πρωτοφανή χρήση χημικών και φωτοβολίδων κρότου-λάμψης. Απίστευτες ποσότητες από τα «καταργημένα» χημικά καταναλώθηκαν. Για παιδάκια, γριές γυναίκες και παππούδες! 60 άνθρωποι σύμφωνα με το ΕΚΑΒ χρειάστηκαν πρώτες βοήθειες. Και πόσοι άλλοι τα έβγαλαν πέρα μόνοι τους ή τους βοήθησαν οι διπλανοί. Παρ’ όλα αυτά το συλλαλητήριο δεν ήταν συλλαλητήριο «ακραίων στοιχείων» όπως αναιδώς είπε πρωθυπουργός. Ούτε ήταν… 3.000 οι συγκεντρωθέντες -παρά τις μεθόδους Πινοσέτ που χρησιμοποιήθηκαν- όπως είπαν τα παπαγαλάκια του «συστήματος». Η «συμφωνία των Πρεσπών» παραμένει μια μεγάλη τάφρος, που χωρίζει τους «πρόθυμους» από τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Οσα ΜΑΤ και δακρυγόνα κι αν χρησιμοποιηθούν.

Πρόωρες εκλογές 1

Ο εμφανώς ήδη ηττημένος και παραιτημένος μέσα του Α. Τσίπρας δεν «έβγαλε» πολλές ειδήσεις με τη συνέντευξη Μπεν Χουρ που έδωσε στη ΔΕΘ. Μια από τις λίγες που «βγήκαν» είναι η έμμεση αλλά σαφής παραδοχή του ότι δεν αποκλείονται οι πρόωρες εκλογές. Αντί να πει κατηγορηματικά ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, προτίμησε -καθόλου τυχαία- πιο «ελαστικές» διατυπώσεις, με προφανές έλλειμμα βεβαιότητας και σιγουριάς. Γιατί ο Α. Τσίπρας ξέρει -μεταξύ άλλων- τα δύο βασικά προβλήματα που έχει μπροστά του…

Πρόωρες εκλογές 2

…Αφενός ότι, αν προκύψει η ανάγκη να κυρωθεί από την ελληνική Βουλή η «συμφωνία των Πρεσπών», δεν είναι καθόλου απίθανο -μετά το Μάτι και την Ιθάκη- να βρεθεί χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι εκτός ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι κάποια στιγμή εμφανίστηκαν πρόθυμοι να στηρίξουν τη συμφωνία, φαίνεται ότι έχουν ανακρούσει πρύμναν. Και οι ημιδιαλυμένοι ΑΝ.ΕΛ. δεν μπορούν να κάνουν χαρακίρι. Αφετέρου ο Α. Τσίπρας ξέρει ότι η κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του κόμματός του δεν εγγυάται καμιά σταθερότητα. Πόσω μάλλον αν δεν καταφέρει την ακύρωση ή έστω την αναβολή της επικείμενης μείωσης των συντάξεων.

Πανηγυρισμοί για ήττα με 11% διαφορά;

Παραδόξως η δημοσκόπηση της Marc για το «Πρώτο Θέμα» προκάλεσε… ευφορία στο Μ. Μαξίμου και στο μιντιακό κυβερνητικό σύστημα! Γιατί όντως είναι παράδοξο να πανηγυρίζει κανείς επειδή χάνει με 11% διαφορά… Λογικά οι πανηγυρισμοί οφείλονται σε άλλο λόγο. Κυρίως στο ότι η πρώτη δημοσκόπηση του Σεπτεμβρίου δεν κατέγραψε την κατάρρευση που φοβάται το Μ. Μαξίμου, ειδικά μετά το Μάτι. Το μικρό κλείσιμο της ψαλίδας, λόγω της αύξησης της συσπείρωσης των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, δεν συνιστά ποιοτική αλλαγή. Αντιθέτως, η μη κατάρρευση προκάλεσε μικρή ανακούφιση στους επιτελείς του Μ. Μαξίμου. Ωστόσο ήττα με 11% διαφορά, όπως και να το δει κανείς, είναι συντριβή. Κι ακολουθούν κι άλλες δημοσκοπήσεις…

Απορίες

1. Τελικά πόσες ερωτήσεις έκανε ο Καρτερός στη συνέντευξη του πρωθυπουργού; 11 ή 12;

2. Δεν είναι ο ορισμός της καθολικής υποκρισίας να εκθειάζεις τη δημόσια εκπαίδευση ενώ στέλνεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]