Του Fabio Sciarra Απόδοση: Άκης Τεμπερίδης

Αν έζησες τη δεκαετία του ’90, θα θυμάσαι ίσως ότι οι σελίδες των περιοδικών ήταν τότε γεμάτες με ειδήσεις από το μέτωπο του Βόλφσμπουργκ και το μεγάλο αφεντικό του, τον Ferdinand Piëch. Τη μία οι Γερμανοί αποκτούσαν τη Lamborghini και την άλλη την Bentley. Και τη Rolls Royce οι Βαυαροί – να μην το ξεχνάμε κι αυτό. Θυμάστε επίσης το όνειρο του «γυάλινου εργοστασίου» (Gläserne Manufaktur) της Δρέσδης, από το οποίο προέκυψε το Phaeton; Ναι, η προεδρική λιμουζίνα της Volkswagen, ό,τι πιο οξύμωρο δηλαδή –μέσα στην τεχνολογική αρτιότητά της– για τη μάρκα που επινόησε το «αυτοκίνητο του λαού». Ήταν η εποχή που το Βόλφσμπουργκ ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο του αυτοκινήτου και δεν έχανε την ευκαιρία να κάνει επίδειξη ισχύος. Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον τεχνολογικής υπεροχής, μέσα από φιλόδοξα προγράμματα.

ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ SHINKANSEN

Θέλετε παραδείγματα; Να αναφέρουμε μόνο τα Golf και Bora VR5, το εκκεντρικό Passat W8 και το πρωτότυπο W12 του 1997. Όμως κανένα απ’ όλα αυτά δεν αντανακλά τη μεγαλομανία του Piëch, όσο τα σχέδιά του για την Bugatti, την οποία εξαγόρασε η Volkswagen εν έτει 1998. Η γαλλική μάρκα ήταν για τον εγγονό του Ferdinand Porsche το στολίδι στο χαρτοφυλάκιο του ομίλου, η ενσάρκωση της απόλυτης υπεροχής σε τέσσερις τροχούς.

Ο ίδιος ήθελε κάτι μοναδικό, το οποίο να απέχει ακόμη και από τη Ferrari ή τις δικές του Lamborghini και Bentley. Και ως μηχανολόγος, ο Αυστριακός ήθελε η υπεροχή να καθρεφτίζεται σε κάτι απτό, μηχανικό. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του κινητήρα με διάταξη κυλίνδρων σε διπλό V, κάτι που δεν είχαμε δει έως τότε στην ιστορία. Αρχικά έμελλε να είναι W18. Λέγεται ότι τα πρώτα σχέδια τα έκανε ο ίδιος ο Piëch πάνω σε έναν ταχυδρομικό φάκελο, ενώ ταξίδευε από το Τόκιο στην Οζάκα με το τρένο υψηλής ταχύτητας Shinkansen. Το σχέδιο αφορούσε έναν ατμοσφαιρικό κινητήρα που απαρτιζόταν από τρεις VR6, ένα μνημείο μηχανολογίας με χωρητικότητα 6,2 λίτρων και ισχύ 555 ίππων. Από το σχέδιο αυτό προέκυψαν μόνο concept cars, σχεδιασμένα όλα από τους Giugiaro. Οι EB118 και EB218, καθώς και οι 18/3 Chiron και 18/4 Veyron.

Διαβάστε τη συνέχεια στο autotypos.gr