Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*
Η συμφωνία των Πρεσπών
Η εσωτερική διάσταση της συμφωνίας των Πρεσπών είναι χειρότερη και από τη διεθνή. Από το ξεκίνημα της διαπραγμάτευσης η κυβέρνηση έστειλε μήνυμα ότι δεν την ενδιαφέρουν οι βάσιμες πατριωτικές ανησυχίες των Βορειοελλαδιτών.
Οταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τα μεγάλα συλλαλητήρια, δεν δίστασε να επιτεθεί κατά των διαμαρτυρόμενων πολιτών χαρακτηρίζοντάς τους θρησκόληπτους, σκοταδιστές, ακροδεξιούς και φασίστες.
Επιδίωξή της δεν ήταν να εξηγήσει την πολιτική της για να δημιουργήσει μία ελάχιστη εθνική συναίνεση αλλά να «καπελώσει» την πλειονότητα του ελληνικού λαού με μία συμφωνία που δεν έχει καμία λαϊκή ή πατριωτική επικύρωση και παράγει ήδη αποτελέσματα εις βάρος των εθνικών συμφερόντων μας.
Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς έφτασε στο σημείο να ταυτίσει πολιτικά τον Αρχιεπίσκοπο με την άκρα Δεξιά για να διευκολυνθεί στους τακτικούς ελιγμούς του.
Εχει δημιουργηθεί ένα ευρύτατο μέτωπο πατριωτικής, δημοκρατικής απόρριψης της συμφωνίας, που ξεκινάει από το ΚΚΕ, την πρώην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, τον Μίκη Θεοδωράκη και φτάνει μέχρι στελέχη των ΑΝ.ΕΛ. περνώντας από τη Ν.Δ., το Κίνημα Αλλαγής, την Ενωση Κεντρώων και άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ολοι αυτοί έχουν διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα, τους ενώνουν όμως η απόρριψη της συμφωνίας και η οργή για την επικοινωνιακή και την πολιτική κακομεταχείριση της πλειονότητας του ελληνικού λαού από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Από τη διαγραφή στις ευκολίες πληρωμής
Προκλητική είναι η στάση της κυβέρνησης και απέναντι των πολιτών που έχουν αριστερές προσεγγίσεις στα οικονομικά θέματα.
Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του τους πλησίασαν και στη συνέχεια τους «καπέλωσαν» πολιτικά, υποσχόμενοι σε πρώτη φάση διαγραφή του χρέους και στη συνέχεια «κούρεμά» του.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ευκολίες πληρωμής με δεκαετή παράταση της αποπληρωμής του χρέους και νέα δεκαετή περίοδο χάριτος που θα ισχύσει για ένα τμήμα του χρέους.
Οι ευκολίες πληρωμής συνοδεύονται από μέτρα και δεσμεύσεις που τις κάνουν ιδιαίτερα επώδυνες για εκατομμύρια συμπολίτες μας ανεξάρτητα από πολιτική προτίμηση.
Από αλλού ξεκίνησε η κυβέρνηση τη διαπραγμάτευση για το χρέος και αλλού κατέληξε χάνοντας πολύτιμο χρόνο και τιμωρώντας την πραγματική οικονομία. Στη διαδρομή πρόσβαλε με τη συμπεριφορά και τις μεταλλάξεις της όσους την πίστεψαν στη βάση μιας συνεπούς, από ιδεολογική και πολιτική άποψη, αριστερής προσέγγισης.
Ο λογαριασμός στους καλούς ασφαλισμένους
Στο στόχαστρο της κυβέρνησης βρίσκονται αυτή την περίοδο οι περισσότεροι ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι αλλά, κυρίως, αυτοί που συμβάλλουν για δεκαετίες στη χρηματοδότηση του συστήματος με τις ασφαλιστικές εισφορές τους χωρίς να κρύβουν εισοδήματα και να μειώνουν έτσι τις εισφορές.
Ο Τσίπρας ανέβασε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015 μεταξύ των συνταξιούχων υποσχόμενος τον τερματισμό της μείωσης των συντάξεων και διορθωτικά μέτρα, με το λεγόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Η κυβερνητική πολιτική κινήθηκε σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι κρατήσεις στις συντάξεις, να μειωθούν οι επικουρικές και το εφάπαξ και να καταργηθεί το ΕΚΑΣ που περιορίζεται στα 12 ευρώ το μήνα.
Τώρα η κυβέρνηση περνάει στο επόμενο στάδιο, που είναι η μεγάλη μείωση των συντάξεων, κατά μέσο όρο κατά 14% και με ανώτατο όριο το 18%, από 1ης Ιανουαρίου του 2019.
Η μείωση θα είναι μεγαλύτερη γι’ αυτούς που έχουν περισσότερα χρόνια ασφάλισης δηλώνοντας όλο το εισόδημά τους. Στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρούν ότι τιμωρώντας τους πιο συνεπείς ασφαλισμένους θα μπορέσουν να συμβάλουν στη δημιουργία υπερπλεονάσματος με το οποίο στη συνέχεια θα επιχειρήσουν να κερδίσουν, μέσω επιλεκτικών παροχών, άλλες επαγγελματικές και κοινωνικές κατηγορίες ψηφοφόρων.
Το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση με την πολιτική της στην κοινωνία είναι: «Επιβάλλουμε σκληρά μέτρα αδιαφορώντας για τις δεσμεύσεις μας και τα παίρνουμε, κυρίως, από τους συνεπείς ασφαλισμένους για να χρηματοδοτήσουμε τη δημιουργία εκλογικής πελατείας».
Το… ιδιοτελές χάος στο προσφυγικό
Στη διάρκεια επίσκεψής μου στη Λέσβο διαπίστωσα πώς ακριβώς εφαρμόζεται η κυβερνητική πολιτική στο προσφυγικό-μεταναστευτικό εις βάρος των συνεπών πολιτών.
Στη Μυτιλήνη ήρθα σε επαφή με πολίτες οι οποίοι μου παρουσίασαν τη δύσκολη έως απελπιστική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εξαιτίας των ανεξέλεγκτων προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών. Η έννομη τάξη έχει καταρρεύσει, οι δημόσιοι χώροι έχουν υποβαθμιστεί, η τοπική οικονομία έχει πληγεί με διάφορους τρόπους. Δεν υπάρχει καμία πρόνοια για την αποζημίωση των συνεπών σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις τους πολιτών για την οικονομική και την κοινωνική ζημιά που υφίστανται εξαιτίας της απαράδεκτης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί.
Ταυτόχρονα στο νησί ευημερούν τα κυκλώματα που αναπτύσσονται γύρω από τις ΜΚΟ με τη βοήθεια σημαντικών ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα έπρεπε να πάνε κανονικά στον κρατικό και περιφερειακό προϋπολογισμό για να καταλήξει ένα σημαντικό μέρος από αυτά στην τοπική οικονομία και κοινωνία. Και στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ισχύει ο κυβερνητικός κανόνας. Οι συνεπείς τιμωρούνται και οι ευέλικτοι και επιτήδειοι διευκολύνονται ή και επιβραβεύονται.
Προσπαθούν να κάνουν το μαύρο… άσπρο
Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο εξοργιστική για τους συνεπείς πολίτες εξαιτίας της προσπάθειας των κυβερνητικών στελεχών και παραγόντων να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Οι βολεμένοι του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται ότι προστατεύουν τον κόσμο από την «αντιλαϊκή» Νέα Δημοκρατία εφαρμόζοντας μια χειρότερη πολιτική, ιδιαίτερα εις βάρος των μη προνομιούχων και των φτωχών. Ο Π. Καμμένος και οι συνεργάτες του υποκρίνονται ότι αντιτίθενται στην κυβερνητική πολιτική στο «Μακεδονικό» αλλά συνέβαλαν στην υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών στο όνομα της πολιτικής σταθερότητας λες και ενδεχόμενη απομάκρυνση του κ. Τσίπρα από το Μαξίμου θα δημιουργούσε συνθήκες πολιτικής ή οικονομικής αστάθειας.
Οι συνεπείς πολίτες διαπιστώνουν ότι η κυβερνητική πολιτική βλάπτει τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά τους και πως οι κυβερνητικοί παράγοντες τους χλευάζουν υποκρινόμενοι ότι δεν τρέχει τίποτα.
Αναγκαία προϋπόθεση για την οικονομική και την κοινωνική πρόοδο είναι η αναγνώριση, μέσα από την κυβερνητική πολιτική, της προσπάθειας των συνεπών πολιτών. Εάν κρίνουμε από τις επιλογές και τη μεθοδολογία του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, η κυβέρνηση κινείται σε αυτό το στρατηγικής σημασίας ζήτημα σε λάθος κατεύθυνση. Τιμωρεί σε κάθε ευκαιρία τους συνεπείς πολίτες και αντιδρά στη δικαιολογημένη αγανάκτησή τους δίνοντας ευκαιρίες στους ευέλικτους και στους επιτήδειους για να δημιουργήσει τις δικές της πολιτικές συμμαχίες.
Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα χαθεί ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνική συνοχή και θα μείνουμε ακόμη πιο πίσω στην οικονομία σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους και ανταγωνιστές μας. Η κυβερνητική αλλαγή και η πολιτική ανατροπή είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για να ανοίξει ο δρόμος στη συνεργασία και σε περιπτώσεις στη συμμαχία των συνεπών πολιτών για να βγει, επιτέλους, η Ελλάδα από την πολυδιάστατη κρίση.
Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής