Γράφει ο Γιώργος Κουμπαράκης

Το καθεστώς δυσκαμψίας περιγράφεται εκτενώς μέσω του γεγονότος ότι για να τοποθετηθεί µια απλή οδική πινακίδα σε μια πόλη απαιτείται η σύγκληση τριών οργάνων: του τοπικού συμβουλίου, της επιτροπής ποιότητας ζωής και του δηµοτικού συμβουλίου.

Σήμερα, που οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει μέσα σε ένα περιβάλλον τεκτονικών αλλαγών, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δύναται να μετατραπεί στον ακρογωνιαίο λίθο της εθνικής μας ανάπτυξης. Πώς; Μέσα από τις τοπικές κοινωνίες θα οικοδομηθεί η νέα προοπτική, που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα. Οι πόλεις μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παλινόρθωση της ελπίδας και στην εγκαθίδρυση της νέας προοπτικής. Μέσα από διαδικασίες μετεξέλιξής τους σε «έξυπνες πόλεις», οι πόλεις δύνανται να αναδείξουν μια σειρά από συγκριτικά πλεονεκτήματα και στη συνέχεια μετατραπούν σε πολλαπλασιαστές ανάπτυξης κάνοντας έτσι τη ζωή των πολιτών πιο εύκολη.

Στο πλαίσιο στήριξης αυτής της μετεξέλιξης των πόλεων σε πολλαπλασιαστές ανάπτυξης, χρειαζόμαστε μια πολιτική δύναμη, η οποία θα προωθεί πολιτικές εύρυθμης και ευέλικτης λειτουργίας των δήμων με λιγότερη γραφειοκρατία και συγχώνευση και κατάργηση διοικητικών οργάνων που μόνο εμπόδια βάζουν – και δη στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μια πολιτική δύναμη, η οποία θα θέτει ως προτεραιότητα και στόχο της την ενδυνάμωση των δήμων σε επίπεδο διοικητικό, οργανωτικό και σε επίπεδο οικονοµικής αυτοτέλειας (παρακράτηση φόρων και δέσμευση υπέρ δήμων), προκειμένου να επιτελούν κατά το βέλτιστο δυνατό τρόπο το έργο τους.

Πυρήνας αυτού του μετασχηματισμού πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη στην πόλη του. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαδικασιών όπως αυτής της αναβάθμισης του ρόλου των ΚΕΠ σε επίπεδο αρμοδιοτήτων και συναλλαγών. Και επιπρόσθετα, μέσω της δημιουργίας διαδημοτικών ή τοπικών επιχειρηματικών συστάδων με τη συμμετοχή της δημοτικής αρχής μπορεί να ωθήσει στη δημιουργία οικονομιών κλίμακας και να οδηγήσει στην εξοικονόμηση πόρων, οι οποίοι θα διευκολύνουν στην πράξη την καθημερινότητα των πολιτών. Προκειμένου όμως να πετύχει το εγχείρημα αυτό της ποιοτικής μετεξέλιξης των πόλεων και της λειτουργικής αναβάθμισης των δημοτικών αρχών πρέπει να ισχύσει σε επίπεδο λήψης αποφάσεων η πλειοψηφία του ενός!

Οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από ένα και μόνο όργανο! Τότε και μόνον τότε θα καταστεί δυνατή η απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών και η αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας των τοπικών αρχών προς όφελος των πολιτών. Κλείνοντας, και για να έρθουμε στο θέμα των ημερών, φανταστείτε μια πραγματικότητα στην οποία οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι δεν θα πράττουν με γνώμονα την εντολή που έλαβαν από τους πολίτες.

Σκεφτείτε μια πραγματικότητα στην οποία οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι θα εκβιάζονται από μειοψηφίες. Αναλογιστείτε ένα καθεστώς ολοκληρωτικής ακυβερνησίας και μέσα σε αυτό τοποθετήστε τους δήμους και τις περιφέρειες. Αυτή η δυστοπική πραγματικότητα, που απαντά στο όνομα «απλή αναλογική» στους δήμους και στις περιφέρειες, είναι το όνειρο το οποίο θέλει να κάνει πραγματικότητα η σημερινή κυβέρνηση!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]