Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Η ουσία ήταν πως το ΠΟΤΑΜΙ πέτυχε στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 ποσοστό 6,05% και ενώ φαινόταν ότι θα συνεργαζόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόλαβαν οι ΑΝ.ΕΛ., που για να κατοχυρώσουν τη συνεργασία έσπευσε να την αναγγείλει πρώτος ο Καμμένος. Στις δεύτερες εκλογές, Σεπτέμβρης 2015, το ΠΟΤΑΜΙ άρχισε να… στερεύει. Επεσε στο 4,09%, οπότε το Μαξίμου δεν αξιολογούσε πλέον τον Θεοδωράκη ως αξιόλογο εταίρο ή ως ανερχόμενο αντίπαλο. Αλλωστε ήταν τόσο σφικτός ο εναγκαλισμός με τον Καμμένο που τρίτος δεν χωρούσε.
Το ΠΟΤΑΜΙ, από τον Σεπτέμβρη 2015, γνώρισε την εγκατάλειψη. Τα χαμηλά ποσοστά που σημείωσε στις εκλογές οδήγησαν το ΠΟΤΑΜΙ -δεν το λες και κόμμα- σε σοβαρή κρίση. Ηταν κρίμα που δεν λειτούργησε για να περιοριστεί ο προσωποπαγής χαρακτήρας της ηγεσίας του, για να κάνει σαφέστερο τον ιδεολογικό προσανατολισμό του.
Διαγραφές, ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών του -άλλοι έφυγαν προς Νέα Δημοκρατία, άλλοι προς Δημοκρατική Συμπαράταξη και άλλοι δήλωσαν ανεξάρτητοι- έδωσαν την εικόνα της διάλυσης. Το ουσιαστικό είναι ότι την άνοιξη του 2017 το ΠΟΤΑΜΙ είχε πλέον καταρρεύσει δημοσκοπικά. Ούτε μία μέτρηση δεν έχει φτάσει στο 3%, το ελάχιστο ποσοστό για την είσοδο στη Βουλή.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, αξιολογώντας την κατάσταση, αποφάσισε ότι ο χώρος που θα μπορούσε να επιβιώσει πολιτικά ήταν η Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η Φώφη Γεννηματά έδωσε τη μάχη να συγκροτηθεί ο τρίτος πόλος, με την Κεντροαριστερά που -χρόνια- καρκινοβατούσε. Ο Θεοδωράκης όχι μόνον προσήλθε, αλλά έθεσε και υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος. Η νίκη της Φώφης Γεννηματά ήταν συντριπτική. Τι μας έμεινε από την επαύριο της αναμέτρησης; Η δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη ότι θα υπηρετήσει ως στρατιώτης το Κίνημα Αλλαγής. Δεν ξέρω αν η Φώφη Γεννηματά έχει την άποψη ότι ο Σταύρος υπηρετεί το Κίνημα ως στρατιώτης, όταν οι ως τώρα πράξεις του -τα λόγια είναι… πτερόεντα- αποδεικνύουν ότι υπηρετεί δική του στρατηγική.
Η χθεσινή συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα με κεντρικό θέμα το… ποδόσφαιρο, όπως διέρρεε το Μαξίμου, δεν είχε κανένα πολιτικό νόημα, ιδίως εν όψει του Συνεδρίου του Κινήματος, την Κυριακή.
Εχει όμως νόημα αν σκεφτεί κανείς ότι ο Καμμένος είναι σε πλήρη αποδρομή. Αν σκεφτεί ότι ο Θεοδωράκης είναι πρόθυμος να συνδιαχειριστεί με τον Τσίπρα το Μακεδονικό. Εχει νόημα αν σκεφτεί κανείς ότι ο Σταύρος αγαπά πολύ τον… Θεοδωράκη και με γνώμονα αυτό ζυγίζει τα πάντα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]