Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Τα χημικά πέφτουν κανονικά. Ακόμα και σε κλειστούς χώρους ή σε συνταξιούχους.

Η αμήχανη και «θολωμένη» κυβέρνηση δείχνει να έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες της για την αποκλιμάκωση της έντασης με την Τουρκία στις ΗΠΑ. Προφανώς ο Α. Τσίπρας είναι έτοιμος να ευχαριστήσει τους Αμερικάνους. Το κομματικό κράτος που χτίζεται, το μόνο στο οποίο διαφέρει από τα προηγούμενα κομματικά κράτη είναι πως είναι πιο «σκληρό» και πιο ανενδοίαστο.

Η Μόρια απλώς είναι άθλια και πολύ χειρότερη από την Αμυγδαλέζα. Και οι «αυτοκτονίες» του παρελθόντος, που έχτισαν πολιτικό αφήγημα και ανθρωπιστικό προσωπείο, δυστυχώς είναι περισσότερες σήμερα.

ΚΙ ΕΝΩ συμβαίνουν αυτά, μιλώντας χθες σε ημερίδα της ΓΣΕΒΕΕ ο Α. Τσίπρας, είπε ότι είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης η μείωση της φορολογίας, την οποία η ίδια με δική της επιλογή εκτόξευσε σε αβάσταχτα επίπεδα. Είπε όμως και κάτι άλλο: Χαρακτήρισε «ωμή παραπλάνηση» να λέει κάποιος ότι «σε μια μέρα μπορεί να εξαλείψει όλα τα φορολογικά βάρη, πέρα κι έξω από τους αντικειμενικούς περιορισμούς». Εξ όσων είναι γνωστό, ουδείς λέει πλέον ότι μπορούν να εξαλειφθούν όλα τα φορολογικά βάρη και μάλιστα σε μια μέρα. Ουδείς. Ο μόνος που είχε πει ότι θα «σκίσει τα Μνημόνια» «με ένα νόμο κι ένα άρθρο» και «θα είναι και μέρα μεσημέρι» είναι ο ίδιος ο Α. Τσίπρας.

ΕΙΝΑΙ πραγματικά εντυπωσιακό όμως ότι μπορεί, ότι έχει την άνεση ακόμα και να εκστομίζει τη φράση «ωμή παραπλάνηση». Οχι ως αυτοκριτική, αλλά ως απόπειρα κριτικής σε κάποιους άλλους. Ποιος; Ο άνθρωπος που έχει καταστεί συνώνυμο της «ωμής παραπλάνησης». Εκείνος που έχει πει σε μόλις 4 χρόνια περισσότερα ψέματα απ’ όσα έχουν πει όλοι μαζί οι πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης. Είναι απολύτως προφανές ότι ο Α. Τσίπρας είναι στη φάση του «λούζομαι όσα έχω πει» και του «όσα είπα ότι θα κάνω και δεν τα έκανα».

Αυτή η φάση οδηγεί σε πολιτική αποσταθεροποίηση. Γιατί όση ανθεκτικότητα κι αν διαθέτει κάποιος απέναντι στην ευθιξία, υπάρχει ένα «όριο θραύσης». Ενα σημείο πέρα από το οποίο -όπως κι αν συμπεριφέρεσαι δημοσίως-νιώθεις άσχημα μέσα σου. Κι αυτό φαίνεται. Η γλώσσα του σώματος του πρωθυπουργού έχει αλλάξει τους τελευταίους μήνες. Το άλλοτε αγέρωχο ύφος του το έχει αντικαταστήσει ένα πιο μουντό κι ενοχικό πρόσωπο.

Η… ΣΤΡΟΦΗ «360 μοιρών» που έχει κάνει ο Α. Τσίπρας τον έχει οδηγήσει μπροστά στον καθρέφτη του. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, όσο κι αν του αρέσει αυτό που ζει, αυτό που βλέπει δεν του αρέσει πια…

Μέγα φάουλ!

Οσο κι αν προσπαθήσει κανείς να καταλάβει τι ήθελε να πει ο Ν. Φίλης, δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό που είπε. Οτι την υπόθεση των 2 Ελλήνων στρατιωτικών την εκμεταλλεύεται η Τουρκία, καθώς και ότι κάποιες υπερβολές του ελληνικού Τύπου ρίχνουν νερό στο μύλο του Ερντογάν, είναι αδιαμφισβήτητα. Αυτό όμως δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη χονδροειδή δήλωση του τέως υπουργού ότι «δεν είναι το μείζον σήμερα η υπόθεση των 2 Ελλήνων στρατιωτών».

Πρόκειται για μια δήλωση που προσβάλλει το ήδη θιγμένο φιλότιμο των Ελλήνων. Που δεν αντιλαμβάνεται -αν δεν χλευάζει ηθελημένα- το αίσθημα της εθνικής αξιοπρέπειας. Είναι μια δήλωση που θίγει τον αγνό πατριωτισμό των πολλών. Κι εντέλει συνιστά ύβρη και για τα δύο παιδιά που κρατούνται στη φυλακή και για τις οικογένειές τους, που ζουν το δικό τους δράμα. Αν αντιπαραβάλλει τη δήλωσή του ο Ν. Φίλης με τη δήλωση του πατέρα του ενός από τους δύο στρατιωτικούς -«είναι παιδιά όλης της Ελλάδας»- ίσως καταλάβει πόσο μεγάλο λάθος έκανε. Εκτός κι αν δεν έκανε λάθος κι απλώς ήθελε να τονώσει το φρόνημα εκείνων που θεωρούν πιο σημαντική π.χ. την Ηριάννα από τους 2 στρατιώτες.

Από το ΥΠΕΘΑ στο ΥΠΟΙΚ με… F-16

Μέσα σε δύο μέρες ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ βρέθηκε διαδοχικά στα υπουργεία Εθνικής Αμυνας και Οικονομικών. Η αρχική εντύπωση που δημιουργήθηκε μετά τη συνάντησή του με τον ΑΓΕΕΘΑ ήταν πως το κύριο αντικείμενό της ήταν η ένταση στο Αιγαίο. Οι πληροφορίες λένε ότι συζητήθηκε κι αυτό το θέμα, αλλά δεν ήταν το βασικό.

Η χθεσινή επίσκεψη του Τζ. Πάιατ στον Ε. Τσακαλώτο επιβεβαίωσε τις πληροφορίες. Τι κοινό έχουν τα δύο υπουργεία; Είναι συναρμόδια για την υλοποίηση της συμφωνίας για την αναβάθμιση των F-16. Το «δώρο» δηλαδή που άφησε πίσω του ο Α. Τσίπρας κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στον Ντ. Τραμπ. Και ο Αμερικανός πρέσβης, προφανώς εκ μέρους της χώρας του, δείχνει να βιάζεται για την υλοποίηση της συμφωνίας. Για άλλους λόγους -λόγω και της έντασης με την Τουρκία- βιάζεται και η κυβέρνηση. Πώς λέμε στα ελληνικά; Win-Win;…

Χωρίς τον Καμμένο

…Ομως υπάρχει κι ένα ερώτημα για τις συναντήσεις του κ. Πάιατ – και το ερέθισμα έρχεται από κυβερνητικούς κύκλους: Γιατί στο υπ. Εθνικής Αμυνας δεν συναντήθηκε με τον Π. Καμμένο, αλλά με τον ΑΓΕΕΘΑ. Η απάντηση φαίνεται πως δεν είναι πολύ ευχάριστη για τον υπουργό Εθνικής Αμυνας. Η εκκρεμότητα της Προκαταρκτικής για την προσπάθεια πώλησης όπλων στη Σ. Αραβία (μέσω μεσάζοντα) αλλά και η νέα υπόθεση με την περίεργη συμφωνία των ΕΑΣ με άνθρωπο που έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο φαίνεται ότι έχει κάνει το Μ. Μαξίμου να «φυλάει τα ρούχα του». Κι έτσι επελέγη ο κ. Πάιατ να συναντηθεί με τον ΑΓΕΕΘΑ και όχι με τον Π. Καμμένο…

«Αριστερός» αμοραλισμός

Η αμνησία είναι προϋπόθεση του αμοραλισμού ή ο αμοραλισμός οδηγεί στην αμνησία; Το ερώτημα δεν είναι φιλοσοφικό. Καθώς χθες στη Βουλή ο Α. Τσίπρας σε μια από τις γνωστές αμοραλιστικές εκρήξεις του είπε: «Οι δικοί μας συνεργάτες μπορεί να ήταν ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ, αλλά όχι ιδιοκτήτες offshore»! Από το 2016 που η κυβέρνηση Τσίπρα επιχείρησε να επιτρέψει ακόμα και σε βουλευτές και υπουργούς να έχουν offshore, έχουν περάσει σκάρτα δυο χρόνια. Από τότε δηλαδή που με μπροστάρη την «ΑΥΓΗ» η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει τη σκανδαλώδη ρύθμιση. Η οποία «ΑΥΓΗ» εν μέρει ανήκει σε άγνωστη ακόμα… offshore! Αμοραλισμός…

Απορίες

1. Πας για διάλεξη στο LSE με θέμα τα fake news όταν έχεις «πειραγμένο» διδακτορικό;

2. Τι εξωτερική πολιτική μπορούσε να ακολουθήσει κάποιος που έλεγε ότι το «Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του»;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]