Μέσα από την αφήγηση του πόνου, της αποδοχής και της απώλειας, η συγγραφέας δημιουργεί μία ιστορία γεμάτη συναισθηματική ένταση και υπαρξιακή αναζήτηση. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλά για τις πηγές έμπνευσης, τις προκλήσεις της συγγραφής και το βαθύτερο νόημα του έργου της, προσφέροντας μία μοναδική ματιά στη διαδικασία της δημιουργίας.

Στο βιβλίο σας, η ηρωίδα Ηρα βιώνει την ασθένεια με μια ιδιαίτερη συναισθηματική ένταση, προσπαθώντας να συμφιλιωθεί με την απώλεια ενός αναγνωρίσιμου μέρους του σώματός της. Ποια ήταν η κύρια πρόκληση για εσάς στη συγγραφή αυτής της διαδικασίας αποδοχής και υπέρβασης;

Η Ηρα μου είναι μια γενναία γυναίκα, η συναισθηματική έντασή της είναι πραγματικά ιδιαίτερη γιατί πατάει γερά σε μία αισιοδοξία, που είναι το θαυματουργό φάρμακό της απέναντι στην ασθένειά της και τη μετατρέπει σε σύμβολο και ταυτίζεται με τις μυθολογικές αμαζόνες που ηθελημένα επέλεγαν να γίνουν μονόστηθες, για να πολεμούν πιο εύκολα τον εχθρό. Η πρόκληση για μένα στο να επιλέξω αυτό το θέμα συγγραφής ήταν η ανάγκη μου να στείλω ένα αισιόδοξο μήνυμα στις πρώην, νυν και μελλοντικές παθούσες πως το προσωπικό τους τραύμα μπορεί να μετεξελιχθεί σε ζώσα ζωή, αρκεί να την αδράξουν με πάθος.

Η χρήση του καθρέφτη ως σύμβολο του εαυτού και της αυτοαντίληψης παίζει σημαντικό ρόλο στο βιβλίο σας. Πώς η Ηρα αναπτύσσει μια διαφορετική σχέση με την εικόνα της κατά τη διάρκεια της ασθένειας και πώς αυτό αντικατοπτρίζει την εσωτερική της αναζήτηση;

Θα απαντήσω με ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημά μου.

Ποτέ  μην εμπιστεύεσαι τους καθρέφτες, είχα διαβάσει κάπου

κάποτε. Δεν σου δείχνουν το παρελθόν ούτε το μέλλον, μόνο

 μια φευγαλέα αποτύπωση της στιγμής μπορούν να σου δώσουν,

 που ακόμη και μία απειροελάχιστη κίνηση μπορεί να την

 αλλοιώσει.

Η γραφή σας συνδυάζει την προσωπική εμπειρία με την επιστημονική γνώση. Πώς καταφέρατε να δημιουργήσετε έναν ψυχολογικό και υπαρξιακό χώρο όπου η ηρωίδα, ως γιατρός, έρχεται αντιμέτωπη με την αδυναμία της να ελέγξει την ασθένεια που την πλήττει προσωπικά;

Λογικά η προσωπική εμπειρία δεν συνταυτίζεται με την επιστημονική γνώση, όμως όταν μπει ανάμεσά τους το βάσανο της εμμονής, που είναι στην ουσία μια ψυχολογική διαταραχή δύσκολα ελέγξιμη, τότε το πάσχον πρόσωπο αδυνατεί να υπηρετήσει τη λογική.

Θίγετε τη γυναικεία ταυτότητα σε ένα πολύ προσωπικό και τραυματικό επίπεδο. Πώς πιστεύετε ότι η εμπειρία της Ηρας μπορεί να εκφράσει τη γενικότερη κατάσταση της γυναίκας στην κοινωνία και ποια είναι η σημασία του σώματος ως μέρος αυτής της ταυτότητας;

Είναι από μόνη της περίπλοκη η γυναικεία ψυχοσύνθεση σε όλη την πορεία του βίου της, δεν χρειάζεται να έρθει αντιμέτωπη με κάποια μορφή ασθένειας για να διολισθήσει σε δύσκολες ατραπούς. Η σημασία του σώματος, ως αξιολογική ψευδεπίγραφη αποδοχή στην κοινωνία της τελειότητας, έχει δημιουργήσει ψυχολογικούς εξαναγκασμούς στο γυναικείο φύλο, με αποτέλεσμα να καθορίζεται η ταυτότητά του από εξωτερικούς παράγοντες.

Η ιστορία σας είναι γεμάτη υπαρξιακές αναζητήσεις και βαθιά συναισθηματική ένταση. Ποιες αντιφάσεις ή αμφιβολίες θεωρείτε ότι συναντά η ηρωίδα σας στην πορεία της και πώς η γραφή μπορεί να προσφέρει κάποιου είδους «ίαση» ή «κατανόηση» σε τέτοιες προσωπικές κρίσεις;

Οσο οξύμωρο και αν φανεί, πιστεύω πως η ζωή, όταν έρχεται αντιμέτωπη με υπαρξιακές αναζητήσεις και συναισθηματικές εντάσεις, δεν είναι μία χαμένη, αλλά αντίθετα κερδισμένη ζωή, με την προϋπόθεση πως δεν  διέρχεσαι μέσα από άχρηστες μοιρολατρικές δοξασίες, απογοητεύσεις και παραιτήσεις αρκετές φορές χωρίς νόημα, αλλά ζώντας την και κυριολεκτικά φτάνοντας ως το μεδούλι της. Η λέξη «ίαση» δεν αφορά μόνο την ίαση από κάποια αρρώστια, αλλά ταυτόχρονα και την ίαση από τις όποιες προσωπικές κρίσεις ενός εκάστου από εμάς.

Το εξώφυλλο του βιβλίου σας απεικονίζει μία έντονα εκφραστική και συναισθηματικά φορτισμένη εικόνα από το έργο του Egon Schiele. Ποιο είναι το νόημα πίσω από αυτή την επιλογή και πώς συνδέεται με την ιστορία της Ηρας και τη θεματολογία του βιβλίου;

Ο Egon Schiele υπήρξε μαθητής του Gustav Klimt και τα θέματά του αφορούν κυρίως γυναίκες συναισθηματικά φορτισμένες. Τον επέλεξα γιατί μου πήγαινε πολύ το ύφος του και αυτό που κρύβεται πίσω από την επιφάνεια των έργων του για όποιον καταφέρει να το δει. Στη γυναίκα του δικού μου εξωφύλλου, μέσα κυρίως από τη στάση του σώματός της, μπορεί κάποιος να δώσει την όποια δική του ερμηνεία την οποία θεωρεί σωστή, όσο για μένα την ίδια η ανοδική κίνηση των χεριών της ίσως να είναι υπαινικτικό γνώρισμα βουβής ικεσίας.