Το βασικό σενάριο προβλέπει την επικράτηση της Κεντροδεξιάς και την προώθηση στην πρωθυπουργία του Αντόνιο Ταγιάνι, προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με πρωτοβουλία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος ηγείται του κόμματος Forza Italia.
Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος, ευρωβουλευτής της ΝΔ
Δύσκολη εξίσωση
Η πολιτική εξίσωση στην Ιταλία είναι σύνθετη έως δύσκολη. Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία, φαίνεται να χάνει δυνάμεις και να υποχωρεί προς το 21% έως 23%, με μεγάλους κερδισμένους το Κίνημα Πέντε Αστέρων, το οποίο καταγράφει δημοσκοπικά ποσοστά 27% έως 29% και ένα συνασπισμό κεντροδεξιών, σκληρών δεξιών και ακροδεξιών δυνάμεων, ο οποίος κινείται γύρω στο 36% έως 38% και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αγγίξει την αυτοδυναμία.
Κεντρικό πρόσωπο του συνασπισμού είναι ο πρώην πρωθυπουργός και ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Για να ξεπεράσει την πολιτική φθορά που έχει σχέση με το δημόσιο βίο του ο κ. Μπερλουσκόνι έχει προτείνει για την πρωθυπουργία τον κεντροδεξιό κ. Ταγιάνι, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για να επιβεβαιωθεί το σενάριο Ταγιάνι θα πρέπει το κόμμα του κ. Μπερλουσκόνι Forza Italia να πάρει περισσότερες ψήφους από το σκληρό δεξιό κόμμα Λέγκα του Βορρά και ο συνασπισμός να εξασφαλίσει εκλογικό ποσοστό κοντά στις δημοσκοπικές του επιδόσεις.
Ισχυρός φίλος
Ο κ. Ταγιάνι βρίσκεται στο πλευρό του κ. Μπερλουσκόνι από το 1990 ως ιδρυτικό μέλος του κόμματος Forza Italia. Υπήρξε κυβερνητικός εκπρόσωπος στην πρώτη κυβέρνηση Μπερλουσκόνι και στη συνέχεια ακολούθησε μια εντυπωσιακή καριέρα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς με μια εξαετία μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και γύρω στα 20 χρόνια ευρωβουλευτής και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υποστηρίζει πάντα τις ελληνικές θέσεις με το σκεπτικό ότι η περιοριστική πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα είναι, σε μεγάλο βαθμό, αντιπαραγωγική. Επιχειρηματολογεί πάντα υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και προσπάθησε ως επίτροπος Βιομηχανίας να δημιουργήσει ένα οικονομικό, επιχειρηματικό πλαίσιο ευνοϊκότερο για αυτές.
Ο κ. Ταγιάνι υποδέχεται τους Ελληνες ευρωβουλευτές, στο γραφείο του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μιλώντας αρχαία ελληνικά, τα οποία, όπως εξηγεί, τον δίδαξε η μητέρα του, καθηγήτρια Αρχαίων Ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της Ιταλίας. Συμμετέχει σε πολλές εκδηλώσεις που οργανώνουν Ελληνες ευρωβουλευτές στέλνοντας πάντα το μήνυμα της ευρωπαϊκής προοπτικής της Ελλάδας και της ελληνοϊταλικής φιλίας.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Δυναμική υποστήριξη
Για να εκλεγεί πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο κ. Ταγιάνι χρειάστηκε να επικρατήσει, σε πρώτη φάση, στην ψηφοφορία μεταξύ των ευρωβουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Είχε να αντιμετωπίσει σημαντικούς αντιπάλους, όπως την Ιρλανδή εξαιρετικά δημοφιλή αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. ΜακΓκίνες, και τον Γάλλο έμπειρο ευρωβουλευτή, ο οποίος διετέλεσε δύο φορές υπουργός, κ. Λαμασούρ.
Ο κ. Ταγιάνι επικράτησε με τη βοήθεια των ευρωβουλευτών της Ν.Δ., οι οποίοι τον στήριξαν δυναμικά και στην αναμέτρησή του για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το σοσιαλιστή υποψήφιο κ. Πιτέλα. Οι κοινοί πολιτικοί αγώνες των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. με τον κ. Ταγιάνι για την προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, για την Ελλάδα και την Ιταλία έχουν δημιουργήσει καλές σχέσεις μεταξύ του ισχυρού πολιτικού άνδρα και των εκπροσώπων της Ν.Δ.
Η Ιταλία σε κρίση
Αν και η ιταλική οικονομία πηγαίνει καλύτερα τα δύο τελευταία χρόνια και εμφανίζει ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 1,5%, η Ιταλία παραμένει μια βαθιά προβληματική χώρα σε ό,τι αφορά την οικονομική και την κοινωνική κατάσταση.
Το ιταλικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) παραμένει κατώτερο από τα επίπεδα που προηγήθηκαν της κρίσης του 2008. Το ιταλικό δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 130% του ΑΕΠ και είναι, αναλογικά, το δεύτερο μεγαλύτερο στην ευρωζώνη μετά το ελληνικό. Η ανεργία στον ιταλικό Νότο, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα, τρέφοντας μεταξύ των άλλων το λαϊκισμό με μια έντονη αντιευρωπαϊκή διάσταση.
Ο κ. Ταγιάνι είναι άνθρωπος του δημοκρατικού διαλόγου και της πολιτικής σύνθεσης, γι’ αυτό άλλωστε ασκεί την προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με εντελώς διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τον «πρωθυπουργικό» προκάτοχό του, κ. Σουλτς. Κερδίζει τους συνομιλητές του με το ανοιχτό μυαλό, τη φιλική διάθεση και τη δημοκρατική συμπεριφορά του. Θεωρείται ιδανικός για να επιχειρήσει μια δύσκολη σύνθεση πρώτα στο επίπεδο του συνασπισμού πολιτικών δυνάμεων στον οποίο πρωταγωνιστεί ο κ. Μπερλουσκόνι και στη συνέχεια, εάν επιβεβαιωθεί το σενάριο της πρωθυπουργίας του, σε μια χώρα όπου η πλειοψηφία θεωρεί ότι η Ε.Ε. θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες στην Ιταλία και στο λαό της.
Ο Μπερλουσκόνι εμφανίζεται πολλές φορές θύμα των ισχυρών της Ε.Ε. επειδή το 2011 Μέρκελ και Σαρκοζί πίεσαν για την απομάκρυνσή του από την ιταλική κυβέρνηση, όταν η ευρωπαϊκή κρίση είχε φτάσει στην κορύφωσή της. Εμπιστεύεται τον Ταγιάνι γιατί μπορεί να του δώσει την ευρωπαϊκή προοπτική που στερείται ο ίδιος και να λειτουργήσει σαν πολιτική γέφυρα μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών.
Ο Αντόνιο Ταγιάνι θα πρέπει να αντιμετωπίσει και την πρόκληση της συνεννόησης με τη Λέγκα του Βορρά και τα Αδέλφια της Ιταλίας, τα άλλα δύο κόμματα του συνασπισμού που διεκδικεί την εξουσία. Η Λέγκα του Βορρά ήταν κατά της συμμετοχής της Ιταλίας στην ευρωζώνη και μόλις πρόσφατα εγκατέλειψε τη θέση της για διενέργεια δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Ιταλίας στην ευρωζώνη, εκτιμώντας ότι η κοινή γνώμη έχει μετακινηθεί σε πιο φιλοευρωπαϊκές θέσεις. Το μικρό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας έχει χαρακτηριστικά ακροδεξιού κόμματος και τάση προς ευρωσκεπτικιστικές θέσεις.
Τρία είναι τα επικρατέστερα σενάρια για τις εξελίξεις στην Ιταλία ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής. Το επικρατέστερο είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης συνασπισμού με βασική δύναμη τη Forza Italia του Μπερλουσκόνι και πρωθυπουργό τον Ταγιάνι. Το δεύτερο επικρατέστερο είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης μειοψηφίας από το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, το οποίο πηγαίνει στις εκλογές έχοντας τη δημοσκοπική πρωτιά. Το τρίτο σενάριο, λιγότερο πιθανό, είναι η μετεκλογική συνεννόηση Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.
Στις συνθήκες που περιγράψαμε η προώθηση στην πρωθυπουργία του Αντόνιο Ταγιάνι είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στην Ε.Ε., στην Ιταλία και την Ελλάδα.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]