Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Πρώτον: Ο Ζάεφ δήλωσε ότι ως τον Ιούνιο κλείνει το ζήτημα του ονόματος. Μιλάει και εξ ονόματος της ελληνικής κυβέρνησης, χωρίς τον ξενοδόχο: τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση να χειριστεί το Μακεδονικό. Θα τους αγνοήσει ο Τσίπρας;

Δεύτερον: Η κυβέρνηση, εν αγνοία της Βουλής, διαπραγματεύεται με την Αλβανία το ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών, κυρίως βορείως του Ιουνίου. Μόνον; Οχι. Ο Ράμα μάς πληροφόρησε ότι στο τραπέζι βρίσκεται και το θέμα των τσάμηδων, που αποπέμφθηκαν από τη Θεσπρωτία ως συνεργάτες των Γερμανών και ως καταδότες των 42 προύχοντων της Παραμυθιάς, οι οποίοι δολοφονήθηκαν από τους κατακτητές. Θα το αγνοήσει ο Τσίπρας;

Τρίτον: Η εμβόλιση της ακταιωρού του Λιμενικού από τουρκικό πολεμικό σκάφος είναι ένα ακόμη επεισόδιο στο προκλητικό σίριαλ Ερντογάν από την άφιξή του στην Ελλάδα και μετά. Η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων στην Κύπρο και το Αιγαίο είναι η απαίτησή του. Ο Κοτζιάς συμπεραίνει ότι η Τουρκία βρίσκεται εκτός πραγματικότητας. Θα το αγνοήσει ο Ερντογάν;

Τέταρτον: Η κυβέρνηση επιχείρησε να πείσει τους πολίτες ότι τον Αύγουστο βγαίνει η χώρα από το Μνημόνιο με καθαρή έξοδο. Η Λαγκάρντ ήταν σαφέστατη. Οσοι επένδυσαν στο ελληνικό επταετές ομόλογο έχασαν χρήματα. Θα αγνοήσουν οι αγορές την εσωτερική αναταραχή που προκαλεί ο Τσίπρας;

Πέμπτον: Την Τετάρτη η κυβέρνηση των Τσίπρα και Καμμένου επιχειρεί να εκδικηθεί τους πολιτικούς αντιπάλους της πετώντας τους κουβάδες λάσπης. Την ώρα που απαιτείται εσωτερική συνοχή.

Την ώρα που η εθνική ενότητα κατακερματίζεται. Την ώρα που τα βαριά θέματα χρειάζονται κυβερνητική σύνεση και πολιτική συναίνεση για να επιλυθούν. Το αγνοεί ο Τσίπρας;

Η σπουδή να αποδοθούν κατηγορίες -για δήθεν διαφθορά- σε δύο πρώην πρωθυπουργούς και οκτώ υπουργούς ερμηνεύεται μόνον από τον πανικό στον οποίο περιήλθε η κυβέρνηση με την ενδεχόμενη επικίνδυνη περιπλοκή των θεμάτων που, από άγνοια κινδύνου, άνοιξε.

Η φθινοπωρινή προσφυγή σε εθνικές εκλογές δίνει λύση. Το καλύτερο που μπορούν να ελπίζουν Τσίπρας και Καμμένος είναι η επερχόμενη κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας την καμένη γη -όχι ως σχήμα λόγου-, να επιδοθεί πρωτίστως στον προγραμματισμό της μεταμνημονιακής εποχής και όχι στην απόδοση των ευθυνών 2015-2018.

Αλλά αν η κυβέρνηση την Τετάρτη δράσει ως συμμορία, τότε ο «εθνάρχης» Τσίπρας, ισάξιος του Ελευθερίου Βενιζέλου, κατά δήλωση Παπαγγελόπουλου, είναι ο πρώτος που θα εισπράξει το τίμημα των έργων του.

Σκληρόν σοι Τσίπρα προς… Δημοκρατία λακτίζειν.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]