Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Πού θα ξαναβρεί άλλωστε τέτοια ευκαιρία να «κάνει παιχνίδι» σε ευρωπαϊκό έδαφος, κουνώντας ως καρότο το δέλεαρ του χρέους. Και αφού η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναγάγει τη ρύθμιση του χρέους σε ύψιστο οικονομικό και πολιτικό ζητούμενο, δεν μπορεί παρά να δαγκώνει το καρότο, το οποίο, όμως, πάει πακέτο με το μαστίγιο.

Μέχρι στιγμής το μόνο που έχουμε καταφέρει είναι να υπογράφουμε όλες τις απαιτήσεις δανειστών, εταίρων και ΔΝΤ, να μειώνουμε συντάξεις –που παραμένουν υψηλές, σύμφωνα με την κ. Λαγκάρντ–, να κόβουμε το αφορολόγητο, να αυξάνουμε τους φόρους αλλά από το χρέος τίποτα. Υποσχέσεις του αέρα, που όμως παρουσιάζονται από το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης ως δεσμεύσεις και επιτυχίες.

Και όλα αυτά μάλιστα την ώρα που τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν πως το χρέος αυξάνεται, αντί να μειώνεται. Εφτασε στο 177,4% του ΑΕΠ (313,5 δισεκατομμύρια ευρώ) το τρίτο τρίμηνο του 2017, αυξήθηκε δηλαδή κατά 1,3% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του έτους (309,1 δισ., ευρώ). Στο ίδιο διάστημα οι χώρες της Ευρωζώνης πέτυχαν την αποκλιμάκωση του χρέους τους, αφήνοντας την Ελλάδα να φιγουράρει στην πρώτη θέση της λίστας με το υψηλότερο ποσοστό ως προς το ΑΕΠ όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά και στο σύνολο της Ε.Ε.

Κάτι πιο απτό, λοιπόν, που θα μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση θα ήταν να εξορθολογίσει τον δημόσιο τομέα. Αντιθέτως, φτιάχνει στρατιές μετακλητών και δημιουργεί νέους φορείς που φυσικά κοστίζουν περισσότερο από ό,τι αποδίδουν. Σύμφωνα με τον γραμματέα της Κ.Ο. του Ποταμιού Παναγιώτη Καρκατσούλη, στο Μαξίμου υπάρχουν 42 δομές με 217 αρμοδιότητες και με κόστος ετήσιας μισθοδοσίας μετακλητών υπαλλήλων που ξεπερνά τα 2,3 εκατομμύρια ευρώ, ενώ 121 νέες δομές σε 24 νομούς δημιουργήθηκαν χωρίς καμία εκτίμηση οικονομικής δαπάνης. Την ίδια στιγμή, Υγεία και Παιδεία αγκομαχούν από τις ελλείψεις προσωπικού…

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]