Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Eνα θέμα το οποίο προσφερόταν για εθνική συναίνεση κατέληξε σε πεδίο διχασμού και αντιπαράθεσης. Το Μαξίμου έχει απέναντί του τους ΑΝΕΛ, την αντιπολίτευση, την κοινωνία, όπως φάνηκε από τη συμμετοχή του κόσμου στο συλλαλητήριο και από χθες και την Εκκλησία.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος άλλαξε χθες στάση σε ό,τι αφορά τα συλλαλητήρια και αφήνει τους ιερείς να συμμετέχουν κατά συνείδηση. Τσάμπα και οι απογευματινές συναντήσεις του κ. Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο.

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιο λόγο ο πρωθυπουργός προχώρησε σε τόσο παιδαριώδη λάθη που είχαν ως αποτέλεσμα να «σηκωθούν ακόμη και οι πέτρες» για το θέμα της Μακεδονίας.

Η απάντηση είναι απλή. Τόσα μπορεί, τόσα αντιλαμβάνεται, τόσα πράττει. Και για να μη νομίζει κάποιος ότι είμαστε εμπαθείς ακόμη θυμόμαστε το βασικό σκεπτικό που επικρατούσε στο Μαξίμου το 2015 όταν στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές η κυβέρνηση έριξε ως «κρυφό της όπλο» την απειλή να βγούμε από το ευρώ.

«Νομίζαμε ότι με το Grexit θα τους τρομάζαμε αλλά δεν είχαμε υπολογίσει σωστά», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, τον Αύγουστο του 2015, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Με την ίδια ρηχή και κουτοπόνηρη λογική η κυβέρνηση άνοιξε το Σκοπιανό.  Οχι για να το λύσει αλλά για να δημιουργήσει προβλήματα στη Νέα Δημοκρατία. Ξεκίνησε διαπραγματεύσεις χωρίς να συζητήσει με τα κόμματα, να προετοιμάσει την κοινή γνώμη και κυρίως να καταστήσει σαφές στην άλλη πλευρά ότι η ονομασία είναι το τέλος της διαδρομής και όχι η αρχή της.

«Ποιο είναι το όνομα που προτείνετε», ήταν το ερώτημα που έθετε σχεδόν καθημερινώς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη ΝΔ σε μία ανόητη πολιτικά προσπάθεια να δημιουργήσει ρήγμα στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Αντί να ξεκινήσει τον διάλογο από την αλλαγή του Συντάγματος ώστε να θέσει προ των ευθυνών της την πλευρά των Σκοπίων έκανε παιχνίδια με το όνομα για να διχάσει τη ΝΔ. Το μόνο που κατάφερε ήταν να ενώσει τη ΝΔ.

Τώρα ο πρωθυπουργός περιμένει με φόβο το συλλαλητήριο της Αθήνας, υπονόμευσε τη λύση, καθώς δεν μπορεί να προχωρήσει το ζήτημα της ονομασίας με το 80% των πολιτών απέναντι και χωρίς να έχει αποσπάσει δέσμευση από τους Σκοπιανούς για άρση των αλυτρωτικών διατάξεων του Συντάγματος.

Ακόμη και οι ΑΝΕΛ τον έχουν εγκαταλείψει, οπότε το ναυάγιο μοιάζει ως το πιθανότερο σενάριο. Γιατί εάν γίνει και τρίτο συλλαλητήριο, ο Τσίπρας δεν θα έχει πρόβλημα να κρατά από τη γραμμή τα λάβαρα του Μακεδονικού Αγώνα…

Χρειάζονται κρατική ενίσχυση τα Μέσα Ενημέρωσης;

Ενδιαφέρον το θέμα της διημερίδας της ΕΣΗΕΑ για το εάν είναι ορθή κίνηση η στήριξη των μέσων ενημέρωσης από το κράτος. Καταθέτουμε την άποψή μας όπως τη διατυπώσαμε χθες:

Η προστασία προϊόντος είναι ανύπαρκτη έννοια για τον Τύπο. Κάθε πρωί, σχεδόν ταυτόχρονα με την έκδοση των εφημερίδων, ένας μηχανισμός αναπαραγωγής του περιεχομένου τους δουλεύει πυρετωδώς, «υφαρπάζοντας» κυριολεκτικά τη δουλειά άλλων. Εταιρείες αποδελτίωσης, ειδησεογραφικά sites, μηχανές αναζήτησης, blogs και κοινωνικά δίκτυα έχουν ξετινάξει το περιεχόμενο των εφημερίδων δωρεάν και στην καλύτερη περίπτωση αναγράφοντας την πηγή τους.

Σε κανένα άλλο προϊόν δεν έχουμε τέτοια βιομηχανία αναπαραγωγής σε καθημερινή βάση όσο το εκδοτικό.
Επομένως το αθωράκιστο προϊόν του έντυπου Τύπου δημιουργεί την υποχρέωση του κράτους να παρέμβει για την προστασία του. Επίσης οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν αλλάξει τελευταία υπέρ των τηλεοπτικών μέσων και σε βάρος των εκδοτικών επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση μειώνει από την 1η Απριλίου τη φορολογία για τους τηλεοπτικούς σταθμούς από το 20% στο 5%.

Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά, «η μείωση του φόρου είναι εξισορροπιστική γιατί προέκυψαν νέες επιβαρύνσεις όπως η επιβολή τέλους 2% επί του τζίρου για τον ΕΔΟΕΑΠ αλλά και η υποχρεωτική απασχόληση 400 εργαζομένων».

Ωστόσο η επιβολή 2% υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ ισχύει και για τις εκδοτικές επιχειρήσεις. Επομένως για να υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού στην ενημέρωση, πρέπει να υπάρχει αντίστοιχου μεγέθους φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων Τύπου ακόμη και με ρήτρα απασχόλησης.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]