Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Είναι αλήθεια, σε μία πρώτη ανάγνωση, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει περισσότερες φιλολαϊκές κινήσεις από όσες είχε κάνει πέρσι τέτοια εποχή και, γι αυτό έχουμε μπει στην διαδικασία να ψάχνουμε, αν πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μεγάρου Μαξίμου ετοιμάζουν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις. Από το κοινωνικό μέρισμα των 727 εκατ. ευρώ που μοίρασε σε κάτι λιγότερο από τρία εκατομμύρια δικαιούχους; Από τα bonus στον ΕΟΦ και τις προσλήψεις όπως την περίπτωση των Λιπασμάτων Καβάλας; Από τις δεσμεύσεις για αύξηση του κατώτατου μισθού το 2018 σύμφωνα με την υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου; Και έχουμε ακόμα μερικά 24ωρα μέχρι να αλλάξει το έτος.

Όλα τα παραπάνω «μυρίζουν» εκλογές. Αυτό θα μπορούσαμε όμως να το πούμε για οποιονδήποτε άλλο πλην του Αλέξη Τσίπρα.

Ο πρωθυπουργός έχει δείξει με την στάση του πως το τελευταίο που θέλει να κάνει είναι να διακινδυνεύσει το γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου. Ακόμα και όταν οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν να φλερτάρει με μονοψήφια ποσοστά, αυτός στωικά περίμενε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως τα είχε φανταστεί.

Ο Αλέξης Τσίπρας ανέμενε την κατάσταση να έρθει στα σημερινά δεδομένα. Την οικονομία, δηλαδή, να δείξει σημάδια σταθερότητας, τους δανειστές να μην ασκούν ασφυκτικές πιέσεις όπως το παρελθόν και τους δημοσιονομικούς στόχους να επιτυγχάνονται. Έτσι, με την ανοχή των εταίρων, ο Αλέξης Τσίπρας εξαπέλυσε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο παροχών με την ελπίδα να εκτιμηθεί από τους πολίτες.

Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, ο πρωθυπουργός δεν βιάζεται να προκηρύξει εκλογές. Έχει ήδη δοκιμάσει την υπομονή των δανειστών με τις τελευταίες παροχές και δεν θέλει να βρει το αδιέξοδο που βρήκε ο Αντώνης Σαμαράς. Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι δανειστές καταγράφουν μέχρι και το τελευταίο ευρώ από όλα όσα υπόσχεται η κυβέρνηση καθώς πιστεύουν πως οι παροχές αυτές είναι ο ΝΟ1 κίνδυνος για την ομαλή έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα. Άλλωστε για αυτούς τα νούμερα έχουν σημασία.

Αλλά και για τον Τσίπρα τα νούμερα έχουν σημασία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ενώ οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας είχαν προϋπολογιστεί σε 2,775 δισ. ευρώ για το σύνολο του 2017, μόλις 4 στα 10 ευρώ δόθηκαν, ήτοι τα 1,151 δισ. ευρώ, την ώρα που τον Δεκέμβριο οι δαπάνες αυτές θα εκτοξευτούν κατά 727 εκατ. ευρώ. Όσο δηλαδή είναι το ύψος του κοινωνικού μερίσματος.

Το μαγείρεμα σε Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών δίνει και παίρνει και έχει μόνο έναν στόχο. Να δοθούν χρήματα στον λαό μέσα στο αυστηρό πλαίσιο της εποπτείας από τους δανειστές. Η μέριμνα για επενδύσεις και υγιή ανάπτυξη με δημιουργία θέσεων εργασίας (πλήρους απασχόλησης) είναι μηδαμινή, αλλά δεν ενοχλείται από αυτό ο Τσίπρας.

Και προς απογοήτευση της αντιπολίτευσης τα παραπάνω φαίνεται πως αποδίδουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά αρχίζει και ανακάμπτει και πετυχαίνει μία κάποια συσπείρωση, οι μετακινούμενοι πρώην ΠΑΣΟΚοι ψηφοφόροι φαίνεται πως καλοβλέπουν ξανά το μαντρί της Αριστεράς χαρίζοντας στον Αλέξη Τσίπρα την δεύτερη θέση με ποσοστά ρυθμιστή για την επόμενη μέρα, όποτε κι αν έρθει αυτή.

Αυτό που νοιάζει λοιπόν τον Αλέξη Τσίπρα στην παρούσα φάση δεν είναι οι εκλογές, αλλά η στρατολόγηση. Η δημιουργία μίας μάζας πολιτών οι οποίοι θα τον ευγνωμονούν γιατί θα λένε πως σε εποχές δύσκολες αυτός τους έδωσε τα ψίχουλα που τους είχε πάρει προηγουμένως από τους φόρους.

Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα.

Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter