ΕΙΜΑΣΤΕ πια πρωταθλητές, που λέει και το τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου. Το έχουμε ξαναζήσει, βέβαια, το 1987 και το 2005 με το Ευρωμπάσκετ, το 2004 με το Euro και άλλες εννιά φορές στην Ευρωλίγκα.

ΚΑΛΗ είναι η αποθέωση. Καλοί είναι και οι πανηγυρισμοί. Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν, επιτέλους, το ελληνικό ποδόσφαιρο και μπάσκετ να επενδύσουν πάνω σε αυτές τις επιτυχίες. Και στη συνέχεια να «ρευστοποιήσουν» με νέους θριάμβους.

ΕΔΩ, λοιπόν, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα.

ΤΟ προηγούμενο Σάββατο διεξήχθη ο τελικός Κυπέλλου σε γήπεδο κεκλεισμένων των θυρών, για λόγους ασφαλείας. Ξεφτίλα. Πριν από λίγους μήνες είχε σταματήσει το πρωτάθλημα, μετά τη δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη από χούλιγκανς. Αίσχος. Σύμφωνα με τις έρευνες της ΕΛ.ΑΣ. υπάρχει άμεση σύνδεση χούλιγκανς, μπαχαλάκηδων, ποινικών, ακόμα και της Greek Mafia, στα επεισόδια που γίνονται στα γήπεδα. Παράνοια.

ΟΙ δισεκατομμυριούχοι μεγαλοπαράγοντες «σφάζονται» για τα οφσάιντ, τα πέναλτι και τα φάουλ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Οι φίλαθλοι δεν μπορούν να επισκεφθούν με τα παιδιά τους τα γήπεδα. Επίσης, δεν υπάρχει καν σκέψη να επιτραπούν οπαδοί αντίπαλης ομάδας σε αγώνες.

ΣΕ λίγες ημέρες ξεκινούν οι τελικοί Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο μπάσκετ. Μπορούν όλοι οι εμπλεκόμενοι να δηλώσουν από τώρα ότι δεν θα γίνει το παραμικρό επεισόδιο;

ΓΙΑΤΙ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια δεν ανάβει ούτε ένα καπνογόνο και δεν γίνονται επεισόδια; Και γιατί στα ελληνικά ντέρμπι γίνεται ο κακός χαμός;

Η αποθέωση του θριάμβου απέχει ελάχιστα από τον πάτο της ξεφτίλας. Αλήθεια, είναι ευχαριστημένοι οι πρόεδροι των ομάδων, που επενδύουν εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, από αυτή την κατάσταση;

ΜΗΠΩΣ έχει έρθει η ώρα να αλλάξουν τα πάντα; Μπορούν οι επιτυχίες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού να οδηγήσουν στην εξυγίανση και στην αναβάθμιση του επαγγελματικού αθλητισμού;

ΕΙΝΑΙ στο χέρι των μεγαλοπαραγόντων να προχωρήσουν στις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις». Μπορούν. Αρκεί να το θέλουν. Και αν το κάνουν, τότε θα σηκώνουμε όλο και πιο συχνά… κούπες!