Η Prorata εκτίμησε ότι η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ είναι ελαφρώς υψηλότερη σε σχέση με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, ταρακουνώντας το χώρο της Αριστεράς και προκαλώντας σειρά οργισμένων δημοσιευμάτων για την εγκυρότητα της εταιρίας δημοσκόπησης από μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στην Κουμουνδούρου.

Εδώ που τα λέμε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παράδοση στις καταγγελίες κατά των δημοσκόπων. Γι’ αυτό η παρέα του Βερναρδάκη είχε φτιάξει κάτι εταιρίες-σφραγίδα που εμφάνιζαν το 2019 τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται οριακά κάτω από τη Ν.Δ., όταν στην κάλπη έχασε με 10 μονάδες και το 2023 να βλέπουν ντέρμπι, όταν η διαφορά έπιασε τις 20 μονάδες.

Ντέρμπι έχουμε τώρα, αλλά για τη δεύτερη θέση. Σύμφωνα με την Prorata, η εκλογική επιρροή της Ν.Δ. υπολογίζεται στο 33,3%, του ΠΑΣΟΚ στο 13%, του ΣΥΡΙΖΑ στο 12%, του ΚΚΕ στο 11,2% και της Ελληνικής Λύσης στο 8,5%.

Τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ μάχονται για να καταλάβουν θέση πίσω από τη Ν.Δ. και το αποτέλεσμα θα κρίνει πολλά. Εάν το ΠΑΣΟΚ κάνει τελικά «ντεμαράζ» στο «φίνις» και τερματίσει δεύτερο, τότε ο Κασσελάκης θα έχει μεγάλο πρόβλημα. Και στον ΣΥΡΙΖΑ των συνεχών διεργασιών και διαφωνιών μία ενδεχόμενη τρίτη θέση στις ευρωεκλογές θα θέσει αυτομάτως θέμα ηγεσίας.

Αντιστρόφως, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί δεύτερος και το ΠΑΣΟΚ τρίτο, το πρόβλημα μεταφέρεται στον Ανδρουλάκη. Και στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχουν κάποιοι που περιμένουν στη γωνία τον πρόεδρο του κόμματος.

Εκτός από τη θέση, σημασία έχουν και τα ποσοστά των κομμάτων. Εάν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ βρεθούν μεταξύ 15% και 12%, η δεύτερη θέση θα μοιάζει με «παρηγοριά στον άρρωστο», όταν μάλιστα το άθροισμα της δύναμής τους θα υπολείπεται των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας.

Η αντιπολίτευση συνολικά δεν έχει παρουσιάσει εναλλακτικές λύσεις διακυβέρνησης. Και μόνο το γεγονός ότι στην καταλληλότητα του πρωθυπουργού ο Μητσοτάκης λαμβάνει πάνω από 30%, όταν Κασσελάκης και Ανδρουλάκης βρίσκονται στο 7% και στο 5%, δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα ηγεσίας στην Κεντροαριστερά.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ακκίζεται μπροστά στο τηλεοπτικό κοινό χωρίς προτάσεις και θέσεις, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης κλότσησε την ευκαιρία να μπει δυναμικά στο χώρο του μεταρρυθμιστικού κέντρου, με αποτέλεσμα να τρέχει πίσω από τα καμώματα του Κασσελάκη.

Η κυριαρχία του κυβερνώντος κόμματος εξηγείται αποκλειστικά με πολιτικούς όρους. Ο Μητσοτάκης παράγει πολιτική, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, αναγνωρίζει λάθη και προχωρά σε διορθωτικές κινήσεις, θέτει στόχους για σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με άλλα λόγια κυβερνά. Από την άλλη πλευρά ακούγονται μόνο κραυγές και καταγγελίες, ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως ένα απέραντο τρολ, μέχρι και την «κοπτοραπτική» σε ομιλία του υπουργού Πολιτικής Προστασίας, Βασίλη Κικίλια, προς τους πυροσβέστες θέλησαν να εκμεταλλευθούν, μόνο που έτσι δεν γίνεται δουλειά.

Τα ίδια έπραξαν και το 2019 και το 2023, όταν πίστευαν ότι βρίζοντας τον Μητσοτάκη απηχούσαν το εκλογικό σώμα. Τα επαναλαμβάνουν τώρα και όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς δεν μπορεί να περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα όταν κάνει τα ίδια λάθη.