Η Βραζιλία διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο. Εκτείνεται σε 7.500 χιλιόμετρα και βάσει του Συντάγματος οι παραλίες αποτελούν δημόσιο αγαθό, που ανήκει στο κράτος. Σε μεγάλο βαθμό παραμένουν παρθένες, χωρίς τα τερατώδη ξενοδοχειακά συγκροτήματα που έχουν καταστρέψει τις ακτές άλλων χωρών, όπως η Ισπανία.

Ωστόσο ο γερουσιαστής Φλάβιο Μπολσονάρο, γιος του ακροδεξιού τέως προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο, κατέθεσε πρόταση στο Κογκρέσο για τη μεταφορά της ιδιοκτησίας των παραλιών από το κράτος σε ομόσπονδες πολιτείες, δήμους και ιδιώτες, που αποσκοπούν αποκλειστικά στο κέρδος χωρίς να νοιάζονται για την προστασία της φύσης και της άγριας ζωής. Ο ίδιος, άλλωστε, δεν έκρυψε ότι θέλει να δημιουργήσει ένα «βραζιλιάνικο Κανκούν», κατά το πρότυπο της μεξικανικής χερσονήσου με το πλήθος mega-resorts.

Ο αριστερός πρόεδρος Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα δεν έχει τη δυνατότητα να παρεμποδίσει μόνος του αυτή την εξέλιξη, αν το Κογκρέσο αποφασίσει διαφορετικά. Η μάχη άναψε ήδη μέσα στην εβδομάδα, με την έναρξη της κοινοβουλευτικής συζήτησης για το «σχέδιο Μπολσονάρο». Στη μάχη δεν έχουν ριχτεί μόνο γερουσιαστές, αλλά και Βραζιλιάνοι ακτιβιστές, όπως η ηθοποιός Λάιλα Ζαΐντ, με ισχυρή επιρροή στα social media.

Το κλίμα πολώθηκε εξαιτίας των πρόσφατων, ακραίων κλιματικών φαινομένων στη Βραζιλία, με τις ιστορικά φονικές πλημμύρες στο νότο. Ο κίνδυνος της ιδιωτικοποίησης είναι ορατός, καθώς η συνταγματική αναθεώρηση εγκρίθηκε ήδη από την Κάτω Βουλή και η Γερουσία συνιστά το τελευταίο ανάχωμα. Δεδομένου ότι οι δεξιές δυνάμεις διαθέτουν πλειοψηφία και σε αυτό το σώμα, είναι πολύ πιθανό η ιδιωτικοποίηση των παραλιών να περάσει, αν και κάποιοι γερουσιαστές φοβούνται τις λαϊκές αντιδράσεις. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των Βραζιλιάνων οι παραλίες είναι ιερά στολίδια του πολιτισμού τους κι όποιος τολμήσει να τις οικειοποιηθεί θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος για πόλεμο…