Γράφει ο Βασίλης Μπεκίρης*

Και όχι μόνον οι αλλαγές κυβερνήσεων έφεραν αλλαγές στον χώρο της εκπαιδεύσεως, αλλά πολλές φορές αρκούσε και η αλλαγή υπουργών για να αλλάξουν τελείως την πολιτική που είχε εφαρμόσει ο υπουργός της ίδιας κυβερνήσεως και του ίδιου κόμματος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρονται από την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Ετσι το 1996 ο Γεράσιμος Αρσένης που διεδέχθη στο υπουργείο Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου εφήρμοσε τελείως διαφορετική πολιτική από την πολιτική που είχε εφαρμόσει ο προκάτοχός του υπουργός, ο οποίος ανήκε στο ίδιο κόμμα και στην ίδια κυβέρνηση. Βέβαια το ίδιο έπραξε και ο κ. Ευθυμίου ο οποίος το 2000 διεδέχθη τον Γεράσιμο Αρσένη.

Γιατί όμως συμβαίνουν αυτά; Τι φταίει και ταλαιπωρείται ο ελληνικός λαός και ειδικότερα οι νέοι μας; Η απάντηση που μπορεί να δώσει κανείς για να εξηγήσει το φαινόμενο είναι η εξής: Στην πρώτη περίπτωση της αλλαγής κυβερνήσεων οπωσδήποτε φταίει ο κομματικός φανατισμός, ο οποίος είχε αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα τον φανατισμό αυτόν να τον πληρώνει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός και ειδικότερα οι νέοι μας.

Στη δεύτερη περίπτωση που εναλλάσσονται υπουργοί του ιδίου κόμματος οπωσδήποτε φταίει ο προσωπικός εγωισμός, διότι όλοι πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να λύσουν τα προβλήματα της Παιδείας και να γίνουν οι ίδιοι μεταρρυθμιστές. Και αυτή την ασθένεια την έχουμε διαπιστώσει σε όλους τους υπουργούς των τελευταίων ετών.

Βέβαια σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Σήμερα έρχεται μία αριστερή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) η οποία εξήγγειλε μέτρα αναχρονιστικά και μέτρα τα οποία εφαρμοζόμενα θα οδηγήσουν την Παιδεία μας στη δεκαετία του 1982. Πέραν τούτων τα εξαγγελθέντα μέτρα είναι αντίθετα όχι μόνον στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητος αλλά και στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Παρά τις αντιδράσεις ο αρμόδιος υπουργός επιμένει και παρασύρει και τον πρωθυπουργό προς την ίδια κατεύθυνση. Ομως το ερώτημα των Ελλήνων ειδημόνων είναι σαφές: Εχει μελετήσει τα μέτρα ο κ. πρωθυπουργός; Εχει διαβουλευθεί τα μέτρα με ειδήμονες των θεμάτων της Παιδείας; Εχει ακούσει τις εκπαιδευτικές κοινότητες; Νομίζω ότι τίποτε από αυτά δεν έχει πράξει ο κ. πρωθυπουργός. Βέβαια οι απασχολήσεις του είναι πολλές και ίσως να μη βρίσκει τον χρόνο να ασχοληθεί με τα θέματα της Παιδείας.

Ομως είναι ανάγκη να ασχοληθεί και με την Παιδεία διότι από την Παιδεία εξαρτώνται τα πάντα σε μια χώρα. Εάν έχουμε καλή Παιδεία όλα θα πάνε καλύτερα. Για αυτό αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί λίγο και με την Παιδεία ο κ. πρωθυπουργός. Και επειδή είναι νέος στην ηλικία ας διαβάσει για να μάθει τι έκαναν άλλοι πρωθυπουργοί στο παρελθόν;

Εάν ασχοληθεί με την πρόσφατη πολιτική ιστορία θα πληροφορηθεί ότι το 1976 της μεταρρύθμισης της Παιδείας ηγείτο ο τότε πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής με υπουργό Παιδείας τον μετέπειτα πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη. Επίσης στην αρμοδία επιτροπή μεταρρύθμισης της Παιδείας μετείχε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον τότε βουλευτή Επικρατείας Ευάγγελο Παπανούτσο.

Μάλιστα στις συνεδριάσεις της επιτροπής μετείχε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής. Ετσι επετεύχθη με τη σύμφωνη γνώμη των δύο μεγάλων κομμάτων (Ν.Δ. – Ενωση Κέντρου) η μεταρρύθμιση της Παιδείας η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1981. Μετά ήρθε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ και κατήργησε ό,τι καλό είχε πετύχει η μεταρρύθμιση του 1976. Ετσι το ΠΑΣΟΚ θέλησε να εφαρμόσει τη δική του πολιτική η οποία κατέστρεψε ό,τι καλό υπήρχε στην Παιδεία.

Επίσης είναι ανάγκη να πληροφορηθεί ο κ. Τσίπρας τι έκανε ο Κων/νος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός το 1990-1993 μετά τη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα, όπου άρχισε τη μεταρρύθμιση της Παιδείας από μηδενική βάση, με διάλογο και συζήτηση με άλλα κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, και δημιούργησε μία ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση, η οποία εάν εφαρμόζετο και από τις άλλες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ θα είχε αλλάξει τη μορφή του τόπου μας και τη μοίρα του λαού μας. Δυστυχώς όταν ήλθε πάλι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1993 κατήργησε ό,τι καλό είχε γίνει στον τομέα της Παιδείας από την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη.

Ετσι άρχισε μία νέα περιπέτεια με αποτέλεσμα κάθε υπουργός να καταργεί τα έργα του προηγούμενου για να γίνει ο ίδιος μεταρρυθμιστής. Μετά από όλα τα ανωτέρω και μετά από μία αναλαμπή με τον νόμον της κυρίας Διαμαντοπούλου, φθάσαμε στη σημερινή κατάσταση όπου η χώρα θα οδηγηθεί σε νέες μεγάλες περιπέτειες. Διότι εάν εφαρμοσθούν αυτοί οι νόμοι που ψηφίσθηκαν και όλα αυτά που εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, αλλοίμονο στα παιδιά του ελληνικού λαού και στη χώρα μας γενικότερα.

Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να παρέμβει αμέσως ο πρωθυπουργός και να κάνει αυτά που έκανε ο Κων/νος Καραμανλής και ο Κων/νος Μητσοτάκης. Και πρέπει ο κ. πρωθυπουργός να γνωρίζει ότι τα θέματα της Παιδείας θα λυθούν μόνον με διάλογο και διακομματική επιτροπή. Εάν δεν γίνει αυτό, η Παιδεία μας και η χώρα μας θα οδηγηθούν σε καταστροφή διότι από την Παιδεία μας εξαρτώνται τα πάντα.

*Ο Βασίλης Μπεκίρης είναι πρώην υφυπουργός Παιδείας

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου