Καταλαβαίνετε, φυσικά, ότι επρόκειτο για μια μάχη χαμένη από την αρχή. Μόνο που ο συνθέτης το κατάλαβε έπειτα από πολλά επεισόδια.

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Η ΠΟΣΠΕΡΤ ήταν στο πόστο της πριν από τον Τσακνή και τον Ταγματάρχη. Ηταν στο πόστο της όταν η ΕΡΤ ήταν ΝΕΡΙΤ. Ηταν εκεί ακόμα και όταν στην ΕΡΤ έπεσε «μαύρο». Ζούσε στην ΕΡΤ open, άκμαζε στη ΝΕΤ και την ΕΡΤ2, ήταν εκεί ακόμα και όταν ήταν ΥΕΝΕΔ. Από το 1978 μέχρι σήμερα, σχεδόν σαράντα χρόνια δηλαδή, είναι ίσως από τα πιο χαρακτηριστικά συνδικαλιστικά σωματεία που γεννήθηκαν και θέριεψαν στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Που απέκτησαν όλα τα προνόμια που μπορούσε να αποκτήσει το συνδικαλιστικό κίνημα και κόλλησαν όλες τις παθογένειες που μετέφεραν τα προνόμια αυτά. Οπως το είχε θέσει μια «παλιά καραβάνα», «η ελληνική τηλεόραση έκανε τα νηπιακά της βήματα στη χούντα, γαλουχήθηκε σε σκληρά δεξιόστροφα χρόνια και κακογέρασε από σοσιαλιστική αλαζονεία». Μη φανταστείτε την αλαζονεία του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ εννοούσε η παλιοσειρά, αφού όταν το έλεγε η πρώτη φορά Αριστερά δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα. Ο Διονύσης Τσακνής, βέβαια, στα χρόνια αυτά απλώς τραγουδούσε.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τού πρότεινε τη θέση του προέδρου της ΕΡΤ, τη δέχθηκε χωρίς να σκεφτεί ούτε στιγμή ότι αποτελούσε αριστερό άλλοθι. Μαζί του στη μάχη για μια «ανεξάρτητη δημόσια ραδιοτηλεόραση» και ο Λάμπης Ταγματάρχης, μόνο που αυτός έφυγε νωρίς και αφού πρώτα είχε δεχθεί τα εχθρικά πυρά της ΠΟΣΠΕΡΤ που έπνεε τα μένεα κατά του μάνατζερ. Διαφωνίες και άποψη για την ΕΡΤ είχαν εκφράσει και τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Τα πρώτα καμπανάκια συνδικαλιστικού και κομματικού παρεμβατισμού δηλαδή είχαν εμφανιστεί νωρίς, αλλά ο ταλαντούχος τραγουδοποιός όχι μόνο δεν ξύπνησε αλλά ούτε πλευρό δεν γύρισε.

ΟΠΩΣ ΔΕΝ αντέδρασε, δημοσίως τουλάχιστον, ούτε όταν ο τότε διευθυντής Ενημέρωσης, Σταύρος Καπάκος, έφευγε από το Ραδιομέγαρο κλείνοντας πίσω του με δύναμη την πόρτα, κάνοντας σκληρές δηλώσεις και καταγγελίες. Αντιθέτως, συνέχισε, αναλαμβάνοντας μάλιστα και τα καθήκοντα του Λ. Ταγματάρχη. Προσωρινά, βέβαια, και όχι μόνιμα όπως ίσως θα ήθελε. Ετσι, μέχρι και λόγο έβγαλε στην παρουσίαση του… μνημείου πεσόντων της ΕΡΤ, παρέα με τον Παναγιώτη Καλφαγιάννη ασφαλώς. Από την ίδια πλευρά ήταν, το ίδιο οργισμένο πνεύμα εξέφραζαν.

ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ποτέ δεν ησυχάζει. Ετσι, η κυβέρνηση αποφάσισε πως στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου αρμόζει ο Βασίλης Κωστόπουλος, πρώην επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας της ΕΡΤ. Αρχισε να βράζει ο Τσακνής, ο Καλφαγιάννης βράζει ούτως ή άλλως. Οταν αμφότεροι ξεπέρασαν το σημείο βρασμού, έγινε η έκρηξη. Και σαν να έφυγε ξαφνικά το «μαύρο» από μπρος του, ο πρώην πλέον πρόεδρος της ΕΡΤ ανακάλυψε το «πιο άρρωστο τμήμα του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού» και τις κυβερνητικές παρεμβάσεις.

«ΤΟΣΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, διά των υπουργών της με επικεφαλής τον κ. Παππά, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, διά του γραμματέα του, κ. Ρήγα, εγκατέστησαν και επισημοποίησαν στη χθεσινή φιέστα στην ΕΡΤ τη νέα Διοίκηση, με επικεφαλής τον Π. Καλφαγιάννη», δήλωσε και τα βρόντηξε και αυτός, αφήνοντας πίσω του τον Νίκο Παππά με τον καλφαγιαννισμό ή τον Καλφαγιάννη με τον παππισμό, εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς. Πίσω του, βέβαια, άφησε και τους εργαζομένους της ΕΡΤ, που προσπαθούν να κάνουν φιλότιμα τη δουλειά τους, προσέχοντας να μην πληγωθούν από έναν πόλεμο που δεν είναι δικός τους.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου