Ο «μποναμάς» του 2019

Δεν φτάνει που ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας προκάλεσε με τις επιλογές του τη μεγάλη μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων αλλά έχει προετοιμάσει για την Πρωτοχρονιά του 2019 ιδιαίτερα σκληρά μέτρα, τα οποία θα οδηγήσουν στη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων κατά 18%.

Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Τα μέτρα εις βάρος των συνταξιούχων, όπως και η προετοιμασία, από τον κ. Τσίπρα, της μεγάλης μείωσης του αφορολόγητου ορίου του ετήσιου εισοδήματος από την 1η Ιανουαρίου του 2020 αναδεικνύουν την πολιτική υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να γίνει μια προσπάθεια να ολοκληρωθεί το τρίτο πρόγραμμα-Μνημόνιο, το οποίο επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό εξαιτίας των λαθών Τσίπρα – Βαρουφάκη, ετεροχρονίζονται μνημονιακά μέτρα, τα οποία θα εφαρμοστούν μετά την επίσημη λήξη του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018.

Τα μέτρα για τους συνταξιούχους είναι τόσο σκληρά ώστε ενισχύεται το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, πιθανόν το φθινόπωρο του 2018, ώστε να μπορεί να επιχειρηματολογήσει ο κ. Τσίπρας ότι… μας έβγαλε από το Μνημόνιο και να δοκιμάσει την πολιτική του τύχη προτού εφαρμοστούν τα νέα μνημονιακά του μέτρα εις βάρος των συνταξιούχων, τα οποία αναμένεται να προκαλέσουν τη μεγάλη δυσαρέσκεια και τις διαμαρτυρίες των θιγομένων.

Ο πολιτικός σχεδιασμός είναι απαράδεκτος από την πλευρά του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του εφόσον σκηνοθετούν τη λήξη του Μνημονίου, ενώ έχουν προετοιμάσει σκληρότερα μνημονιακού τύπου μέτρα, τα οποία θα θίξουν τους συνταξιούχους και τους ειλικρινείς φορολογουμένους με χαμηλό ετήσιο εισόδημα.
Θεωρώ ότι έχουν μεγάλες ευθύνες και οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι οποίοι, αντί να ζητήσουν την έγκαιρη και πλήρη εφαρμογή του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου, επέτρεψαν στον κ. Τσίπρα να κερδίσει πολιτικό χρόνο για το 2018 προετοιμάζοντας ένα εξαιρετικά δύσκολο για τον ελληνικό λαό 2019 και 2020. Στην αντίληψη των Ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών σημασία δεν έχει τόσο η ημερομηνία των επόμενων βουλευτικών εκλογών όσο ο εγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε μια σκληρή μνημονιακή πολιτική που δείχνει ότι η ριζοσπαστική Αριστερά δεν είχε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.

Ουρά συνταξιούχων

Και ενώ ο κ. Τσίπρας έχει προετοιμάσει τη σκλήρυνση της πολιτικής έναντι των συνταξιούχων καταφεύγει με τη βοήθεια του υπουργού Οικονομικών κ. Τσακαλώτου σε ένα προκλητικό μαγείρεμα του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος ετεροχρονίζοντας τις ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικές δαπάνες.

Εχει δημιουργηθεί μια τεράστια ουρά 300.000 δικαιούχων, οι οποίοι περιμένουν την πλήρη καταβολή της σύνταξής τους, την καταβολή του εφάπαξ, την καταβολή άλλου είδους συντάξεων και κοινωνικών βοηθημάτων. Ο αρμόδιος τομεάρχης της Ν.Δ. κ. Βρούτσης, ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά στην ανάδειξη των λαθών και των παραλείψεων της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, εκτιμά ότι οι υποχρεώσεις των ασφαλιστικών ταμείων και του Δημοσίου έναντι της τεράστιας ουράς συνταξιούχων που έχει σχηματιστεί μπορεί να φτάνουν τα 3 δισ. ευρώ.

Αυτό δεν εμποδίζει το Μαξίμου να εμφανίζει το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα υψηλότερο από ό,τι πραγματικά είναι ετεροχρονίζοντας διάφορες κατηγορίες ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δαπανών για να ισχυρίζεται ότι ο βαριά επιδοτούμενος ΕΦΚΑ είναι… πλεονασματικός.

Η τακτική της κυβερνητικής ηγεσίας είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για δύο λόγους.

● Πρώτον, δημιουργεί ένα «βουνό» ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου (βεβαιωθείσες, μη βεβαιωθείσες, ασφαλιστικές – συνταξιοδοτικές), το οποίο μπορεί να φτάνει τα 7 ή 8 ή και 9 δισ. ευρώ. Δημιουργούνται έτσι τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

● Δεύτερον, με τους κυβερνητικούς ελιγμούς και τα σχετικά greek statistics δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μία ακόμη δημοσιονομική απογραφή, η οποία μπορεί να έχει τεράστιο κόστος για την οικονομία και τους πολίτες.

Προς το παρόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ασχολείται με το ζήτημα γιατί δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της ελληνικής κυβέρνησης προς τους Ευρωπαίους πιστωτές έναντι της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τους πολίτες και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Παράλληλα πιέζει στην κατεύθυνση της μείωσης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου συνδέοντας το θέμα με την καταβολή των επόμενων δόσεων που προβλέπονται από το τρίτο πρόγραμμα-Μνημόνιο. Πρόκειται για πρωτοφανές πολιτικό κατάντημα με την ελληνική κυβέρνηση να… εκβιάζεται από τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές για να δείξει στοιχειώδη συνέπεια προς όσους δικαιούνται συντάξεις και εφάπαξ και έχουν μπει στη σχετική ουρά.

Θα πρέπει οι κυβερνητικοί αρμόδιοι να διευκρινίσουν πώς ακριβώς διαχειρίζονται τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς όσους δικαιούνται σύνταξη και εφάπαξ και τι ακριβώς θα γίνει με τις υποδόσεις που θα πάρουμε για να περιοριστούν αυτές οι ληξιπρόθεσμες οφειλές. Συνυπολογίζονται αυτά τα μεγέθη και με ποιο τρόπο στη διαμόρφωση του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος ή μήπως περνάει ένα σημαντικό μέρος απευθείας στο δημόσιο χρέος για να εμφανιστεί η δημοσιονομική κατάσταση καλύτερη από ό,τι πραγματικά είναι;

Η υπερφορολόγηση δεν έχει οδηγήσει, εάν κρίνουμε από τα στοιχεία του οκταμήνου του 2017, σε ουσιαστική αύξηση των φορολογικών εσόδων και αν αποδειχθεί ότι το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα που δηλώνει η κυβέρνηση στηρίζεται στη στατιστική εξαφάνιση διαφόρων δαπανών θα μπούμε σε φοβερές δημοσιονομικές και οικονομικές περιπέτειες. Χρειάζονται επίσημες απαντήσεις όχι μόνο από την πλευρά του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης αλλά και από την πλευρά διαφόρων Ευρωπαίων παραγόντων, όπως ο επίτροπος κ. Μοσκοβισί και ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ, οι οποίοι τελευταία έχουν σταματήσει να δίνουν την πρέπουσα σημασία στο επίπεδο της δημοσιονομικής διαχείρισης στην Ελλάδα ίσως γιατί και οι δύο έχουν περιθωριοποιηθεί πολιτικά εξαιτίας της εκλογικής συντριβής των κομμάτων, τα οποία τους προώθησαν σε αυτές τις θέσεις ευθύνης, του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας και τους Εργατικού Κόμματος της Ολλανδίας.

Υπονόμευση χρηματοδότησης

Στην προσπάθειά της να κερδίσει πολιτικό χρόνο για να πάει σε εκλογές προτού γίνει ξανά φανερή η οικονομική κατάρρευση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος η κυβέρνηση καταφεύγει σε ιδιαίτερα επικίνδυνους ελιγμούς. Μέσω της εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου η κυβέρνηση πετσοκόβει τις συντάξεις όσων είχαν μεσαίο ή υψηλό εισόδημα και πάνω από 30 χρόνια στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος με τις εισφορές τους, ενώ διευκολύνει πολλούς από αυτούς που είχαν μικρές ασφαλιστικές εισφορές για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Οι πιο συνεπείς ασφαλισμένοι τιμωρούνται σκληρά, ενώ με τη λογική της λαϊκιστικής πτέρυγας του παλαιού ΠΑΣΟΚ, η οποία έχει επιβάλει τις επιλογές της στην κυβέρνηση Τσίπρα, χρηματοδοτούνται, για ψηφοθηρικούς λόγους, ασυνεπείς ασφαλισμένοι και ασφαλισμένοι με μικρή συμβολή στη χρηματοδότηση του συστήματος.

Προετοιμάζεται, έτσι, μαζική φυγή των ασφαλισμένων με τις μεγαλύτερες εισφορές από τη χρηματοδότηση του συστήματος, εφόσον δεν συμφέρει να επιβαρύνεσαι μια ζωή, εις βάρος του προσωπικού και οικογενειακού εισοδήματος, για να πάρεις στο τέλος μία σύνταξη η οποία θα ξεπερνάει μόλις κατά 150 – 200 ευρώ τις συντάξεις που δίνονται, για μικροπολιτικούς, ψηφοθηρικούς λόγους, σε όσους έχουν μικρή συμβολή στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος. Οι κυβερνητικές επιλογές δημιουργούν σημαντικά αντικίνητρα στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος και έτσι επιταχύνουν την οικονομική κατάρρευσή του.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής  της ΝΔ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής