Πολλοί στην Ελλάδα ενδεχομένως νομίζουν ότι η προσφυγική κρίση είναι πλέον υπόθεση κυρίως της Ιταλίας, λόγω του μεγάλου κύματος προσφύγων που φθάνει αυτή την περίοδο από την Αφρική. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η προσφυγική κρίση είναι ένα πρόβλημα που απειλεί και θα συνεχίσει να απειλεί για αρκετά χρόνια ακόμη ολόκληρη την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα.

ΠΑΡΑ τις πρωτοβουλίες και τις συζητήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, οι περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή τη στιγμή δεν φαίνονται διατεθειμένες να προχωρήσουν στην αλλαγή της συμφωνίας του Δουβλίνου, που προκαλεί τεράστια προβλήματα, κυρίως στις χώρες πρώτης υποδοχής όπως είναι η Ελλάδα.

Κοινή διαπίστωση είναι ότι το παρόν σύστημα χορήγησης ασύλου είναι αναποτελεσματικό. Ωστόσο, η απροθυμία για αλλαγή του συστήματος, που δείχνουν χώρες όπως η Γερμανία, διασταυρώνεται με την προχειρότητα με την οποία δείχνει να αντιμετωπίζει το ζήτημα η ελληνική κυβέρνηση.

ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ, όπου βρέθηκα πριν από λίγες μέρες, διαπίστωσα πως οι περίπου 5 χιλιάδες εγκλωβισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες διαβιούν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, κυρίως λόγω του υπερπληθυσμού. Στη Μόρια θα έπρεπε να φιλοξενούνται 2 χιλιάδες άνθρωποι και φιλοξενούνται οι διπλάσιοι. Οπως μου κατήγγειλαν οι «Γιατροί του Κόσμου», στα κοντέινερ που έχουν αντικαταστήσει τις σκηνές δεν υπάρχει ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε κλιματισμός.

Μόνο μέσα στον Ιούλιο στη Λέσβο έφθασαν περίπου χίλιοι μετανάστες από τις ακτές της Τουρκίας. Οι περισσότεροι από αυτούς εγκλωβίζονται στη Λέσβο, καθώς η λεγόμενη «δήλωση Ευρωπαϊκής Ενωσης – Τουρκίας» προβλέπει ότι οι μετανάστες που προωθούνται στην ενδοχώρα δεν θα μπορούν να επιστρέφουν στην Τουρκία. Οι επαναπροωθήσεις γίνονται με ρυθμούς χελώνας. Για πρώτη φορά σημειώνεται μεγάλη καθυστέρηση και στην καταγραφή των νέων αφίξεων.

ΠΡΙΝ από λίγες μέρες ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης ανέδειξε την απόφαση του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για τους 2.500 πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα και θα πρέπει να περιμένουν έως και 3 χρόνια για να επανενωθούν με τις οικογένειές τους, αν ισχύει το όριο των 70 ατόμων ανά μήνα.

ΜΟΛΙΣ την περασμένη Τετάρτη η Human Rights Watch έκρουσε εκ νέου τον κώδωνα του κινδύνου για τον μεγάλο αριθμό ασυνόδευτων παιδιών που βρίσκονται σε ακατάλληλους χώρους κράτησης, σε κελιά αστυνομικών τμημάτων και κέντρα κράτησης, ενώ θα έπρεπε να μεταφερθούν σε δομές φιλοξενίας.

Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η έκκληση που έκαναν 22 ΜΚΟ στην ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάζονται σχετικά με την κοινωνική ένταξη των προσφύγων και τη στέγασή τους.

Την ίδια στιγμή, η απομάκρυνση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση των ΜΚΟ που είχαν επιφορτιστεί με το βάρος της διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης αναμένεται να προκαλέσει τεράστια προβλήματα, καθώς στην περίπτωση της Ελλάδας έχει αποδειχθεί ότι οι κρατικές δομές αδυνατούν να διαχειριστούν το πρόβλημα.

Με αυτά τα δεδομένα, αντιλαμβάνεται ο καθένας ποιο είναι το σκηνικό που είναι δυνατόν να διαμορφωθεί τους επόμενους μήνες στη χώρα μας, την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση μάλλον σφυρίζει κλέφτικα.

ΙΑΣΩΝ ΠΙΠΙΝΗΣ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου