Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις λαμβάνουν τέτοια μέτρα μόνο για λόγους ανωτέρας βίας. Στην περίπτωση των γαλλικών ναυπηγείων δεν υπάρχει μόνο οικονομικό πρόβλημα, αλλά κυρίως γεωπολιτικό -καθώς η κυβέρνηση Μακρόν ματαίωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή μια συμφωνία με την ιταλική Fincantieri, επειδή ανακάλυψε ότι η τελευταία θα λειτουργούσε σαν Δούρειος Ιππος της… Cosco.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
«Η κυβέρνηση διέβλεψε κίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα. Τον Μάιο η εταιρία του λιμανιού της Τεργέστης (σ.σ. που θα συμμετείχε με 7% στο σχήμα του Σαιν-Ναζέρ) πέρασε στα χέρια των Κινέζων με την υπογραφή του Ιταλού πρωθυπουργού Τζεντιλόνι. Τον Ιούλιο μάλιστα αντιπροσωπία της Cosco επισκέφθηκε την Τεργέστη, που θέλει να την κάνει πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων στη Δυτική Ευρώπη, μαζί με τη Γένοβα», αποκάλυψε στο «Nouvel Observateur» αναλυτής με γνώση του ναυτιλιακού παρασκηνίου.
Δεδομένου ότι εδώ και λίγα χρόνια η Fincantieri έχει συνδεθεί με τη μεγαλύτερη εταιρία κρουαζιέρας της Κίνας, οι Γάλλοι δικαίως φοβήθηκαν ότι θα χάσουν τον έλεγχο του μεγαλύτερου ναυπηγείου τους, που συν τοις άλλοις εξοπλίζει το Πολεμικό Ναυτικό!
Ο υπουργός Οικονομικών, Μπρινό Λεμέρ, διευκρίνισε πως η εθνικοποίηση (απέφυγε να προφέρει ακόμη και τη λέξη) θα είναι προσωρινή, ωσότου επιτευχθεί μια επωφελής συμφωνία με τους Ιταλούς. Το σχήμα προέβλεπε 50% για την Fincantieri (που θα κρατούσε όμως το μάνατζμεντ) και 50% για το Γαλλικό Δημόσιο και άλλους φορείς. «Φοβόμαστε πως οι Ιταλοί θα μεταφέρουν τεχνολογία στο εξωτερικό και θα ευνοήσουν τα δικά τους ναυπηγεία εις βάρος μας», δήλωσε χαρακτηριστικά στη «Monde» ο επικεφαλής των Γάλλων κρουαζιεράδων, Τζιανλουιτζί Αποντέ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου