Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΠΑΝΩ κάτω είναι σχεδόν δεδομένο το μήνυμα που θα απευθύνει ο πρωθυπουργός στον ελληνικό λαό την ημέρα -αυτή την εβδομάδα, την επόμενη, μικρή σημασία έχει πότε- που η Ελλάδα θα βγει δοκιμαστικά στις αγορές. Η προπαγανδιστική θριαμβολογία από τα κυβερνητικά στελέχη δεν θα έχει προηγούμενο. Ισως να θυμίζει την 25η Ιανουαρίου 2015, τότε που με ένα στόμα μια φωνή βροντοφώναζαν πως το Μνημόνιο είναι νεκρό, πως απελευθέρωσαν τη χώρα από τους δωσίλογους κυβερνήτες και από τα στρατεύματα κατοχής των δανειστών. Για να ολοκληρωθεί το εθνολαϊκιστικό φολκόρ ο υπουργός Αμυνας θα μπορούσε να στείλει μια μπάντα στο Σύνταγμα, για να χορέψουν ξανά οι συγκυβερνώντες, όπως το βράδυ του ψευδοδημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015.

ΤΙ ΔΕΝ θα πει, όμως, ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του; Δεν πρόκειται να λύσει την εύλογη απορία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για το πώς είναι δυνατόν ενώ -σύμφωνα με την κυβέρνηση- κερδίζουμε όλες τις μάχες εδώ και δυόμισι χρόνια, διαρκώς να μειώνονται μισθοί – συντάξεις και να αυξάνονται φόροι – εισφορές.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, βέβαια, είναι απλή και κρύβεται σε όσα υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση, όταν έδινε μάχη κατά των… τοκογλύφων. Τότε που έλεγε φθηνά εξυπνακίστικα συνθήματα όπως ότι «θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν. Στόχος της τρόικας είναι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, ο δημόσιος πλούτος της χώρας. Ρωτήστε την κυρία Μέρκελ τι θα κάνει όταν θα υπάρξουν κυβερνήσεις που θα πουν “όχι”». Τότε που λοιδορούσε την προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης για έξοδο στις αγορές και έξοδο από τα Μνημόνια. Κι όμως ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να ζητήσει ούτε μια συγγνώμη.

Η ΧΩΡΑ και οι πολίτες έχασαν σχεδόν τρία χρόνια και πολλά δισεκατομμύρια μόνο και μόνο για να κατορθώσει ο ΣΥΡΙΖΑ να ανέλθει στην εξουσία. Γιατί αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν υποσχόταν φαντασιακούς παραδείσους και δεν είχε διχάσει τη χώρα δεν θα είχε ξεκολλήσει από το 4%. Εκεί που πιθανότατα θα επιστρέψει. Οσο κι αν πλέον η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει το προφίλ της, ο λαός δεν πρόκειται να ξεχάσει τη μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου