Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Μάλιστα το hastag #free_Irianna είναι πρώτο trend στο Twitter με πολύ κόσμο να εκφράζει την υποστήριξή του στο πρόσωπο της 29χρονης.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών απέρριψε το αίτημα της 29χρονης για αναστολή εκτέλεσης της ποινής κάθειρξης 13 ετών που της έχει επιβληθεί για ένταξη και συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και από εδώ και ύστερα προκειμένου να σχολιάσουμε την υπόθεση πρέπει να λάβουμε ορισμένα γεγονότα υπόψιν μας.

• Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η Ηριάννα καταδικάστηκε σε 13 χρόνια κάθειρξη για ένταξη και συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς λόγω δικού της μερικού αποτυπώματος που βρέθηκε, σε γεμιστήρα εκτός όπλου, το οποίο είχε εντοπιστεί μαζί με άλλο οπλισμό στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου.

• Η Ηριάννα αμφισβήτησε την απόφαση γι’ αυτό και προσέφυγε στο Εφετείο.

• Η Ηριάννα ζήτησε να αφεθεί ελεύθερη μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσηςστο Εφετείο.

• Η αίτησή της απορρίφθηκε με το σκεπτικό πως δύναται να τελέσει αδικήματα στο διάστημα αυτό.

Αυτά είναι τα δεδομένα που έχουν οι πολίτες, που δεν έχουν νομικές γνώσεις, για την υπόθεση και βάσει αυτών και φυσικά των ατομικών ευαισθησιών, βγαίνουν τα όποια συμπεράσματα.

Αρκούν όμως τα παραπάνω δεδομένα για να μετατραπούμε όλοι σε δικαστές και να βγάλουμε εμείς την δική μας απόφαση; Η απάντηση είναι μία και κατηγορηματική: Όχι.

Κατ αρχήν το μεγαλύτερο λάθος που βλέπει κανείς διαβάζοντας τα Tweets στο trend #free_Irianna είναι πως γίνεται λόγος για αθωότητα της 29χρονης. Η Ηριάννα έχει καταδικαστεί και μέχρι την εκδίκαση της έφεσής της,σαφώς θεωρείται αθώα, αλλά η ποινή της εξακολουθεί να υφίσταται..

Πρέπει να λάβουμε υπόψιν πως το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών δεν συζήτησε για την αθωότητα της Ηριάννας. Οι δικαστές συζήτησαν για το εάν πρέπει με τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι στιγμής να αφήσουν ελεύθερο αυτό το κορίτσι μέχρι να εκδικαστεί η έφεσή της.

Από την στιγμή που εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης, όποια κι αν ήταν η απόφαση που έλαβε το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών δεν αφορά την ουσία της υπόθεσης.

Για παράδειγμα, απόφαση που θα ήθελε την Ηριάννα ελεύθερη μέχρι την εκδίκαση της αναστολής δεν θα την καθιστούσε αθώα, όπως επίσης και το αντίθετο.

Επίσης δεν συνηθίζεται να χορηγείται αναστολή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης σε κατηγορουμένους και πρωτόδικα καταδικασθέντες για αδικήματα που εμπεριέχουν σωματική βία, πολλώ δε μάλλον για αδικήματα που σχετίζονται με τρομοκρατία και οργανωμένο έγκλημα.

Από την στιγμή μάλιστα που η Ηριάννα δεν παρουσίασε λόγους υγείας -που θα καθιστούσαν απαγορευτική στην παρούσα φάση την φυλάκισή της- ήταν ακόμα πιο δύσκολο να γίνει αποδεκτό το αίτημά της.

Η Ηριάννα που κρατείται σήμερα στις γυναικείες φυλακές Θήβας, είπε στους δικαστές:

«Η μισή μου ζωή είναι η ακαδημαϊκή μου καριέρα και η άλλη μισή η εργασία μου. Διδάσκω και στο διδασκαλείο και στους πρόσφυγες. Εργάζομαι για το e-learning, ενώ είμαι εκπαιδεύτρια σε ξένους φοιτητές για εξ αποστάσεως εκμάθηση ελληνικών. Ήμουν έτοιμη να συνεχίσω να κατακτώ πράγματα, ώσπου όλα κόπηκαν. Λίγο πριν από την καταδίκη μου ήμουν έτοιμη να καταθέσω ένα πρόγραμμα για παιδιά. Ένα όνειρο που είχα από 19 χρόνων. Την 1η Ιουνίου μου στερήθηκε η ακαδημαϊκή μου διαδρομή, η εργασία μου, οι φίλοι μου, η οικογένεια. Η απουσία μου από αυτήν την τάξη είναι σαν να μου στερούν 6 χρόνια μεταπτυχιακά. Είχα βεβαιότητα για την αθώωση μου, ήξερα ποια είναι η αλήθεια, και ξαφνικά όλα χάθηκαν. Αισθάνθηκα-και δεν ξέρω αν πρέπει να το πω αυτό-προσβεβλημένη».

Στο δικαστήριο μάλιστα κατέθεσαν και καθηγήτριες που εκθείασαν το ήθος και τον χαρακτήρα της κατηγορούμενης. Έξω από το δικαστήριο είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς το πρωί, φίλοι της Ηριάννας αλλά και αλληλέγγυοι που συμπαραστέκονται στην νεαρή πιστεύοντας στην αθωότητά της.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται η «παγίδα» για όλους εμάς. Εμμένουμε στην ουσία της υπόθεσης που είναι η αθωότητα της Ηριάννας ή όχι ξεχνώντας πως δεν θα συζητηθεί αυτή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης.

Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκινά ένας κυκεώνας αφορισμού της Ελληνικής Δικαιοσύνης με επιχειρήματα πεζοδρομίου τύπου: «Ο Άκης είναι ελεύθερος και φυλακίζετε ένα κορίτσι» και «τρομοκράτης είναι, καλά της κάνετε».

Ζούμε όμως σε μία Δημοκρατία δυτικού τύπου και αυτό συνοδεύεται από δικαιώματα και υποχρεώσεις. Από την μία έχουμε δικαίωμα να εκφράσουμε την άποψή μας –έστω κι αν αυτή βασίζεται σε ελλιπείς γνώσεις- από την άλλη όμως έχουμε την υποχρέωση να σεβόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις είτε μας αρέσουν είτε όχι. Η αμφισβήτησή τους είναι η μήτρα της αμφισβήτησης του ίδιου του πολιτεύματος της Δημοκρατίας.

Δεν είμαστε όλοι δικαστές λοιπόν.

*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής σύνταξης του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter