Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Καταρχάς πώς θα πανηγυρίσει ο πρωθυπουργός την έξοδο στις αγορές όταν ο ίδιος πριν από τρία χρόνια μιλούσε για «στημένη παράσταση» και για «πάρτι τοκογλύφων που σπεκουλάρουν με τη χώρα»; Αλήθεια, τώρα δεν είναι «ματωμένη η έκδοση των ομολόγων με το αίμα των Μνημονίων», όπως έλεγαν τότε οι συριζαίοι; Με τι επιχειρήματα θα θριαμβολογούν για τα αντίθετα σήμερα μετατρέποντας το πάρτι τοκογλύφων σε εθνική επιτυχία;
Οι πολίτες ξέρουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα υπήρξε επιζήμια για τη χώρα. Τους φόρτωσε με 15 δισεκατομμύρια μέτρα και 100 δισεκατομμύρια νέο χρέος. Αυτά δεν ξεχνιούνται με μία έκδοση ομολόγων. Αλλά ας δούμε και την ουσία του ζητήματος.

Η σημερινή κυβέρνηση θα μείνει στο θέμα των επιτοκίων και θα πει ότι ο Σαμαράς δανείστηκε με 4,9% ενώ ο Τσίπρας με 4,4% με 4,5%, όπως αναμένεται να διαμορφωθεί το κόστος για την έκδοση των επόμενων ημερών, επομένως θρίαμβος. Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Το 2014 δεν υπήρχε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Η Ελλάδα δανειζόταν με 4,9% όταν τα επιτόκια της Πορτογαλίας ήταν κοντά στο 3,5% και της Ιταλίας στο 2,5%. Από το 2015 η ευρωζώνη απολαμβάνει χαμηλά επιτόκια λόγω του προγράμματος του Ντράγκι, πλην της Ελλάδας που μπήκε στην περιπέτεια του Τσίπρα και τέθηκε εκτός QE. Το κόστος δανεισμού για την Πορτογαλία είναι κάτω του 3% και για την Ιταλία στο 1,8%. Επομένως στην περίοδο ΣΥΡΙΖΑ χάσαμε τα μηδενικά επιτόκια του Ντράγκι ενώ και στην υπόλοιπη ευρωζώνη το κόστος έχει μειωθεί σημαντικά.

Επιπλέον, το 2014 δανειζόμασταν ενώ το ΔΝΤ τέτοιες ημέρες με έκθεσή του πιστοποιούσε ότι το ελληνικό χρέος έχει πάρει βιώσιμη τροχιά. Αντιθέτως, τώρα, το ΔΝΤ στην έκθεση που θα δημοσιεύσει στις 21 Ιουλίου θα αναφέρει ότι παρά τα μέτρα που έλαβε η ευρωζώνη το ελληνικό χρέος παραμένει μη βιώσιμο απαιτώντας πρόσθετες ρυθμίσεις. Στην πραγματική οικονομία η κυβέρνηση της Ν.Δ. διαπραγματευόταν με τους δανειστές το mail Χαρδούβελη και θα είχε κλείσει συμφωνία εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απειλούσε δανειστές και Σαμαροβενιζέλους ότι δεν θα αναγνώριζε τίποτε επειδή θα προκαλούσε εκλογές.

Τώρα ο Τσίπρας έχει δεσμεύσει τη χώρα με μνημονιακή λιτότητα για τα επόμενα χρόνια, που θα γίνει φανερή το 2019 με τη μείωση των συντάξεων και την περικοπή του αφορολόγητου ορίου. Τότε ήταν έγκλημα το mail Χαρδούβελη με τα μέτρα ύψους 1 δισ. και τώρα είναι «ευλογία» οι περικοπές 15 δισεκατομμυρίων. Δεν στέκει πουθενά. Το χειρότερο όλων είναι ότι, ενώ το 2014 η έκδοση ομολόγων ήταν βήμα για την απεξάρτησή μας από τους δανειστές, τώρα δεν σημαίνει τίποτε τέτοιο. Η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει δεσμευθεί για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2023 και έχει συμφωνήσει για επώδυνα μέτρα. Επομένως, η έξοδος στις αγορές θα ευνοήσει θεσμικά την οικονομία αφού θα τιμολογηθεί ξανά η χώρα αλλά σε επίπεδο νοικοκυριού ή επιχείρησης τα οφέλη θα είναι ανεπαίσθητα καθώς η μνημονιακού τύπου λιτότητα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το 2019 με υπογραφή Τσίπρα.

Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ

Η μικρή αποκλιμάκωση των ποσοστών ανεργίας είναι μια θετική εξέλιξη, όχι όμως ικανή για να μπορεί ο Τσίπρας να πανηγυρίζει. Η μείωση της ανεργίας δεν σημειώθηκε «κατόπιν ενεργειών» του πρωθυπουργού, θα ήταν μάλιστα μεγαλύτερη εάν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ρίξει την οικονομία στην ύφεση τη διετία 2015-2016. Η Ελλάδα το 2014 είχε παραπλήσια ποσοστά ανεργίας με την Ισπανία, πάνω από 25%. Τώρα στην Ισπανία η ανεργία έχει μειωθεί κάτω από το 18% ενώ στην Ελλάδα παραμένει πάνω από το 22%. Στη διετία 2015-2016 αντί για σωρευτική ανάπτυξη της τάξης του 6% του ΑΕΠ είχαμε ύφεση 0,2%. Η διαφορά των 6 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ ισοδυναμεί με χαμένα εισοδήματα άνω των 11 δισεκατομμυρίων ευρώ και βέβαια με δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αντεργατική πολιτική αυξάνοντας τους φόρους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο βάζει φρένο στη δημιουργία θέσεων εργασίας ενώ οι νέες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές έχουν φουντώσει την παραοικονομία και τη μαύρη εργασία. Για αυτό χρειάζεται λίγο μέτρο στα πανηγύρια…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου