Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ορισμένες μάλιστα σκανδιναβικές χώρες εισάγουν απορρίμματα προκειμένου να καλύψουν ενεργειακά τις ανάγκες τους. Ανακυκλώνουν το 99% των αποβλήτων τους και μόλις το 1% καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής.

Εδώ η «ανακύκλωση» έχει γίνει έργο περιπλανώμενων μεταναστών που καθημερινώς τριγυρίζουν τους κάδους ψάχνοντας για χαρτιά και μεταλλικά αντικείμενα τα οποία παραδίδουν σε παράνομα «χυτήρια» στον Βοτανικό για να εισπράξουν μερικά ευρώ.

Η αποκομιδή των απορριμμάτων θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια επωφελή για τις τοπικές κοινωνίες δραστηριότητα εάν υπήρχε ένα στοιχειώδες πλάνο για την ανακύκλωση των σκουπιδιών και την τροφοδότηση μονάδων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

Στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχει σχέδιο για τίποτε. Από την οικονομία και την παιδεία μέχρι τα σκουπίδια και την ανακύκλωση, όλα γίνονται με αυτοσχεδιασμούς εξυπηρετώντας μικροσυμφέροντα και όχι το γενικό καλό.

Από την κυβέρνηση ακούμε αφορισμούς κατά της «ιδιωτικοποίησης» των υπηρεσιών καθαριότητας αλλά δεν έχουμε ακούσει κανένα παράπονο για τους ιδιώτες συμβούλους που χρησιμοποιεί το υπουργείο Οικονομικών για σύνθετα θέματα όπως η διαχείριση του χρέους ή το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Σύμφωνα με τη λογική ΣΥΡΙΖΑ, οι ιδιώτες δεν μπορούν να μαζεύουν σκουπίδια αλλά είναι ικανοί να συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό για το πώς θα πετύχουμε την έξοδο στις αγορές. Γιατί ο κ. Τσακαλώτος προσέλαβε τον οικονομολόγο Κιμ ως σύμβουλο για τη διαχείριση του χρέους και δεν εμπιστεύτηκε τους τεχνοκράτες του υπουργείου Οικονομικών;

Τα παραδείγματα είναι ακραία αλλά δείχνουν τον παραλογισμό του πολιτικού συστήματος και την αδυναμία του να αντιμετωπίσει στην ουσία οποιοδήποτε πρόβλημα.

Για το λόγο αυτό καταφεύγει διαρκώς σε λύσεις-μπαλώματα, όπως αυτή που επινόησε χθες το Μαξίμου προτείνοντας την παράταση των συμβάσεων για τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες καθαριότητας και τη διενέργεια διαγωνισμού για τη μονιμοποίηση μέσω της μοριοδότησής τους. Το πρόβλημα μετατίθεται για το μέλλον, καθώς ήδη εγείρονται νομικά ζητήματα για το διαγωνισμό λόγω άνισης μεταχείρισης των υποψηφίων. Οταν μάλιστα οι συνδικαλιστές αγνόησαν την πρόταση του πρωθυπουργού και αποφάσισαν να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, η ζημιά για όλους είναι μεγάλη. Και δείχνει ότι τίποτα δεν λειτουργεί στη χώρα παρά μόνο ο νόμος των «καταφερτζήδων» που σε κάθε λύση έχει ένα πρόβλημα.

Φορολογικός ολοκληρωτισμός

Σύμφωνα με την έρευνα του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, οι Ελληνες θα πρέπει να δουλεύουν 203 ημέρες το χρόνο μόνο για να εκπληρώσουν τις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Η εικόνα είναι χειρότερη για εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενους, που δεν μπορούν να καταβάλουν τους φόρους τους και χρωστούν δεκάδες δισ. στην εφορία. Και για τους επαγγελματίες η κατάσταση είναι δραματική. Για κάθε απόδειξη πληρωμής ύψους 100 ευρώ το κράτος έχει φτάσει να εισπράττει από 62 έως 80 ευρώ, σύμφωνα με τη σύμβουλο του ΚΕΦΙΜΠΙ Μιράντα Ξαφά. Πρόκειται για φορολογικό ολοκληρωτισμό, που μοιραία θα οδηγήσει σε γενικευμένη στάση πληρωμών.

Η κοινωνική προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ

Το Μαξίμου κατήγγειλε χθες τη Νέα Δημοκρατία ότι επιθυμεί την παραχώρηση σε ιδιώτες των υπηρεσιών καθαριότητας. Πρόκειται για την κυβέρνηση που δέχθηκε να εκχωρήσει την κρατική περιουσία για 99 έτη στο υπερταμείο, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι δανειστές, και που έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει ένα τεράστιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Αλλά στο θέμα των σκουπιδιών ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. «Είναι μια βαθιά ιδεολογική συζήτηση και όχι στο επίπεδο αν θα μαζεύουν τα σκουπίδια ιδιωτικές εταιρίες ή εργαζόμενοι αλλά και σε ζητήματα όπως το αυτοδιοίκητο και τα ανταποδοτικά τέλη», αποφάνθηκε χθες στη Βουλή η υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Ολγα Γεροβασίλη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να καταχρέωσε τους πολίτες αλλά τουλάχιστον βγάζει γέλιο. Είναι και αυτό μια μικρή κοινωνική προσφορά.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου