Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη

Πόσες φορές έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια την εικόνα της απέραντης χωματερής, αποτέλεσμα των απεργιακών κινητοποιήσεων; Πολλές. Ποιες είναι οι αιτίες για τις κινητοποιήσεις αυτές; Μία, πάντα η ίδια: Το αίτημα για μονιμοποίηση μερικών χιλιάδων εργαζομένων. Πότε από όλες αυτές τις φορές λύθηκε το πρόβλημα; Ποτέ. Διότι δεν κατάφεραν ποτέ τα συναρμόδια υπουργεία, οι δήμαρχοι, τα κόμματα και οι συνδικαλιστές να συμφωνήσουν σε ένα κοινό, αυστηρό και ομόφωνο σχέδιο που θα σταματούσε το εμπόριο ελπίδας. Και όταν κάποια στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχείρησε να βάλει μια τάξη μέσα από σειρά δράσεων, όπως η μετακίνηση δημοσίων υπαλλήλων και η αξιολόγηση, κατηγορήθηκε ότι το μόνο που επιθυμεί είναι απολύσεις.

Ας δούμε, λοιπόν, οι «καλοί» του ΣΥΡΙΖΑ τι υπόσχονται. Ακόμα και τώρα, που είναι πιο ξεκάθαροι από ποτέ οι περιορισμοί του Συντάγματος και η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εξακολουθούν να πουλούν ελπίδα. Ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος όλο αυτό το διάστημα έλεγε στους συμβασιούχους αυτό που ήθελαν να ακούσουν και εξανάγκαζε τους δημάρχους να παρατείνουν συμβάσεις κατά παράβαση του Συντάγματος, λέει τώρα ότι θα φέρει νέες συμβάσεις-εξπρές για τους 6.100 συμβασιούχους (παράταση ομηρίας) και αμέσως μετά θα προχωρήσουν σε μόνιμες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ (νέες υποσχέσεις).

Την ίδια στιγμή, η Ράνια Σβίγγου διαρρηγνύει τα ιμάτιά της πως ο μεγάλος κίνδυνος είναι να μπουν ιδιώτες στην καθαριότητα. Διότι σύμφωνα με το κατά ΣΥΡΙΖΑ ευαγγέλιο, αποτελεί αξίωμα πως οι ιδιώτες εργολάβοι είναι απατεώνες και εκμεταλλευτές. Κουβέντα όμως για το φιάσκο στο οποίο οδήγησαν τους εργαζόμενους στην καθαριότητα στα δημόσια νοσοκομεία, όπου έκοψαν τις εργολαβίες και έβαλαν σε μεγαλύτερη ομηρία τους εργαζόμενους, οι οποίοι πλέον δεν μπορούν ούτε να αρρωστήσουν!

Επί του συγκεκριμένου τώρα: Δεν θα είχαμε φθάσει σε αυτό το σημείο, αν τον Οκτώβριο του ’16 δεν είχε περάσει με τροπολογία η διάταξη που παρέτεινε αυτοδικαίως και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης όλες τις συμβάσεις στην καθαριότητα που είχαν λήξει. Οταν οι δήμαρχοι είδαν τον τυφώνα που έρχεται και αρκετοί «έθεταν ερωτήματα σχετικά με το αν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι συνεχίζουν να είναι απαραίτητοι, εάν έχουν τα απαραίτητα προσόντα ή εάν οι δήμοι έχουν πόρους για να τους μισθοδοτούν» (ρεπορτάζ Α. Χατζηγεωργίου), η υπουργική απάντηση ήταν πως «τα προβλεπόμενα από τις οικείες διατάξεις τυπικά και πρόσθετα προσόντα διορισμού δεν απαιτούνται για την ολοκλήρωση της κατάταξης σε θέσεις εργασίας αορίστου χρόνου κατηγορίας ΥΕ και ΔΕ, η οποία πραγματοποιείται σε συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις». Καταλάβατε τώρα;

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου