Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η κυβέρνηση ελπίζει στην υπογραφή της χειρότερης δυνατής συμφωνίας και αφού πρώτα υποχρεώθηκε να ψηφίσει από τη Βουλή μέτρα ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2019-2020.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ήταν το ίδιο παραστατικός με τον αναπληρωτή του στο υπουργείο ένα χρόνο νωρίτερα: «Εάν πιάσουμε Μάιο, καήκαμε», έλεγε πέρυσι τον Φεβρουάριο προκειμένου να πιέσει για το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης και μάλλον το ίδιο θα σκέφτεται και για τη δεύτερη, που παραμένει ανοιχτή.

Το ερώτημα που προκύπτει εύλογα είναι για ποιο λόγο η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και κυρίως γιατί ο πρωθυπουργός ανεβάζει διαρκώς τον πήχυ όταν ξέρει ότι θα περάσει από κάτω;

Από το «too good to be true» και το προβάρισμα της γραβάτας περάσαμε χθες στην επιστολή έκκλησης του κ. Τσίπρα προς τους Ευρωπαίους πολίτες για το χρέος των κυβερνήσεών τους αλλά και στις προειδοποιήσεις του ότι εάν δεν επιλυθεί το ζήτημα του χρέους στο Eurogroup θα ζητήσει τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής.

Πολύ φοβούμαστε ότι στις Βρυξέλλες δεν παίρνουν πλέον στα σοβαρά τις απειλές του πρωθυπουργού όταν ο ίδιος τις έχει επαναλάβει και τις έχει αναιρέσει 4-5 φορές μέχρι τώρα. Αλήθεια, εάν θέσει το ζήτημα του χρέους στη Σύνοδο Κορυφής και δεν πάρει κάποια θετική απόφαση τι σκέπτεται να κάνει ο κ. Τσίπρας; Δημοψήφισμα για το εάν θα λάβει τη δόση ή θα αυτοκτονήσουμε ομαδικά;

Ο πρωθυπουργός αισθάνεται θυμωμένος με όλους. Με τους Ευρωπαίους, οι οποίοι ενώ ψήφισε τα πάντα επιμένουν να συζητήσουν το χρέος στα μέσα του 2018 βασιζόμενοι στην ομόφωνη απόφαση του Eurogroup του Μαΐου του 2016.

Με το ΔΝΤ, το οποίο ενώ επέβαλε τα μέτρα για την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολογήτου, δεν ανεβάζει τις εκτιμήσεις του για τη μελλοντική αύξηση του ΑΕΠ ώστε να βγάλει σχετικά βιώσιμο το χρέος.

Με τον Τσακαλώτο, ο οποίος είχε την ευθύνη των διαπραγματεύσεων και σύμφωνα με τις διαρροές του Μαξίμου είχε δώσει άλλη εικόνα στον πρωθυπουργό από αυτή που πραγματικά υπήρχε παραμονές του περασμένου Eurogroup.

Κάποτε όμως θα πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του γιατί καθυστέρησε το κλείσιμο της αξιολόγησης επί 12 μήνες χωρίς να κερδίσει τίποτε το ουσιαστικό, αλλά και γιατί εξακολουθεί να απειλεί με «όπλα» που δεν τρομάζουν κανέναν.

Η πρόβλεψη της στήλης είναι ότι θα κλείσει η συμφωνία για τη δόση έστω και την τελευταία στιγμή, αλλά η ζημιά στην πραγματική οικονομία ήδη έχει γίνει. «Καήκαμε», όπως θα έλεγε και ο συμπαθής Ευκλείδης.

Η ομολογία για την ανάπτυξη

Ενα ενδιαφέρον σημείο του άρθρου του πρωθυπουργού που δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» και στη γαλλική «Le Monde» είναι αυτό για την ανάπτυξη της οικονομίας. Ο κ. Τσίπρας επικαλείται την πρόβλεψη του ΟΟΣΑ για ανάπτυξη φέτος κατά 1,1% ως ένα στοιχείο επιτυχίας της πολιτικής του. Ομως η εκτίμηση αυτή του διεθνούς οργανισμού είναι η χαμηλότερη τόσο από τις προβλέψεις της Κομισιόν (2,1%) όσο και της κυβέρνησης (1,8% στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα).

Προφανώς η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει τους φιλόδοξους στόχους και ελπίζει σε οριακή ανάκαμψη, όταν ήδη έχει χαθεί το πρώτο εξάμηνο του έτους. Για το λόγο αυτόν ο κ. Τσίπρας μένει στις προβλέψεις του ΟΟΣΑ και όχι στις θετικότερες της κυβέρνησής του.

Γερά, Σταύρο!

Ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης είναι «γερό σκαρί» και για αυτό είμαστε βέβαιοι ότι θα ξεπεράσει την περιπέτεια υγείας του. Η επέμβαση χθες εξελίχθηκε ομαλά και ευχόμαστε καλή ανάρρωση και γρήγορη επιστροφή στα καθήκοντά του. Ως πολιτικός έχει κερδίσει τη συμπάθεια από όλο το χώρο του δημοκρατικού τόξου, όπως φάνηκε από τις ευχές που έλαβε από κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ο ίδιος είχε κρίνει σκόπιμο να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν πήγε σε δημόσιο νοσοκομείο τονίζοντας ότι το ΕΣΥ δεν διέθετε το απαραίτητο μηχάνημα για τη θεραπεία του.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου