Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη

Γιατί ο αρχηγός του Ποταμιού επέλεξε ένα ιδιωτικό θεραπευτήριο και όχι ένα δημόσιο νοσοκομείο για να πραγματοποιήσει χειρουργική επέμβαση; Επειδή δεν μπορεί με τους φτωχούς, είπαν κάποιοι έξυπνοι. Επειδή έχει λεφτά, είπαν κάποιοι εξυπνότεροι. Οι υπόλοιποι, που είναι τόσο έξυπνοι ώστε να διεκδικούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα της αμφιβολίας, σκέφτηκαν πριν απαντήσουν και, το κυριότερο, ρώτησαν.

Η απάντηση λοιπόν είναι ότι το ρομποτικό μηχάνημα που απαιτείται για τη συγκεκριμένη χειρουργική πράξη δεν υπάρχει σε δημόσιο νοσοκομείο. Για την ακρίβεια υπάρχει, στο Λαϊκό, αλλά βρίσκεται σε καθεστώς «ύπνωσης» λόγω ακριβών ανταλλακτικών (σχετικό ρεπορτάζ στις επόμενες σελίδες).

Θα πείτε, βέβαια, πως το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές, τα ρομπότ το μάραναν; Είναι και αυτό μια άποψη. Μια μίζερη άποψη μιας κακής πραγματικότητας. Οι δημόσιες δομές Υγείας στην Ελλάδα έχουν πολύ καλούς γιατρούς και νοσηλευτές, αλλά λίγους. Εχουν νοσοκομεία με σπουδαία παράδοση στην αντιμετώπιση δύσκολων ασθενειών και στις εξειδικευμένες θεραπείες, αλλά πάσχουν από υλικά. Από γάζες μέχρι αξονικούς τομογράφους. Η ΠΟΕΔΗΝ, που καθημερινά ανακοινώνει με ντοκουμέντα και στοιχεία τις ελλείψεις στα κεντρικά και τα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας, δεν έχει κηρύξει πόλεμο στο υπουργείο Υγείας, όπως έτσι νομίζει η πολιτική ηγεσία του. Εχει κηρύξει πόλεμο στην ασθένεια που λέγεται οικονομική κρίση και η οποία πλήττει άγρια ό,τι πιο πολύτιμο έχουν οι πολίτες αυτής της χώρας: τη ζωή τους.

Το να διεκδικείς πρόσβαση στις καινοτόμες θεραπείες με τα φάρμακα νέας γενιάς (που ναι, είναι ακριβά) ή με τα μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας (που ναι, είναι πανάκριβα) δεν είναι ελιτισμός ούτε καπρίτσιο των «αστών». Είναι δικαίωμα του σύγχρονου πολίτη και υποχρέωση της Πολιτείας να μπορεί να τα διασφαλίζει. Αυτό δεν γίνεται, συχνά λόγω οικονομικής αδυναμίας, αλλά εξίσου συχνά και δυστυχώς, λόγω ιδεολογικής δυσκαμψίας. Γιατί άραγε δεν δίνονται οικονομικά κίνητρα από το κράτος για συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση; Και το κράτος θα κέρδιζε από την αποσυμφόρηση των δημόσιων δομών και οι πολίτες θα είχαν καλύτερη πρόσβαση σε ιδιώτες γιατρούς, ιδιωτικές κλινικές και ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Αλλά είπαμε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλεργία όταν ακούει ιδιωτική ασφάλιση. Δυστυχώς, για τέτοιου είδους αλλεργίες, θεραπείες δεν έχουν εφευρεθεί ακόμα…

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου