Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Είναι ενθαρρυντικό σημάδι ότι ο Μακρόν και οι συνεργάτες του δεν τυφλώθηκαν από την πλασματική αριθμητική κυριαρχία τους και συναισθάνονται ότι δεν έχουν την κοινωνική ηγεμονία στη χώρα. Αυτό φαίνεται από κοινωνική ακτινογραφία του «κόμματος της αποχής», που πραγματοποίησε η εταιρία Ipsos/Sopra Steria για λογαριασμό της France Television/Radio France.

Μετά την κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας (Ρεπουμπλικανοί, Σοσιαλιστές) και την καθήλωση των… παραδοσιακών κομμάτων διαμαρτυρίας (Εθνικό Μέτωπο, Ριζοσπαστική/Κομμουνιστική Αριστερά) η πραγματική αντιπολίτευση στη μονοκρατορία Μακρόν είναι ο πολύχρωμος γαλαξίας της αποχής, που αποτελείται από τα νεότερα και λιγότερο προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας.

Πρωταθλήτρια της «μη ψήφου» ήταν η ηλικιακή κατηγορία 25-34 ετών (65%), δηλαδή το δυναμικότερο κομμάτι της κοινωνίας, που δεν βλέπει προοπτική μέσα στο σημερινό σύστημα. Αντιθέτως, οι συνταξιούχοι άνω των 60 και των 70 ετών προσήλθαν μαζικά στις κάλπες (μόλις 34% αποχή) για να σώσουν τα υπολείμματα κεκτημένων τους.

Περίπου 2 στους 3 εργάτες και 6 στους 10 ιδιωτικούς υπαλλήλους δεν πήγαν να ψηφίσουν την Κυριακή, ενώ αισθητή ήταν και η αντίθεση «φτωχών-πλουσίων». Ψηφοφόροι με μηνιαίο εισόδημα κάτω των 1.250 ευρώ απείχαν κατά 60% από τις κάλπες, την ώρα που στα ρετιρέ των 3.000 ευρώ και άνω η αποχή κινήθηκε στο 40%.

Στο σπίτι τους έμειναν το 57% των ψηφοφόρων της Λεπέν και το 53% των ψηφοφόρων του Μελανσόν, απογοητευμένοι από την αποτυχία των εκλεκτών τους στις προεδρικές εκλογές. Αντιθέτως, όσοι ψήφισαν Μακρόν ή Φιγιόν απείχαν μόνο κατά 38% στον α’ γύρο των βουλευτικών.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου