Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Δολοφονία: Η χρήση των λέξεων είναι πολύ πιο σημαντική απ’όσο νομίζουμε ή απ’όσο θέλουμε να νομίζουμε. Έτσι λοιπόν είναι ανεύθυνο να χρησιμοποιείται ο όρος «δολοφονία» στην συγκεκριμένη υπόθεση. Η δολοφονία δηλοί δόλο, ενώ ο φόνος είναι ευρύτερη έννοια. Προς το παρόν και χωρίς η υπόθεση να έχει εξιχνιαστεί, είναι αδύνατο να χωνέψει ανθρώπου νους πως κάποιος στόχευσε προς ένα σχολείο με σκοπό να αφαιρέσει μια ζωή. Τέλος, είναι απογοητευτικό να βλέπεις να μιλούν για «δολοφονία» έμπειροι δημοσιογράφοι που έχουν… γράψει πολλά χιλιόμετρα στον χώρο.

Πολάκης: Ο Παύλος Πολάκης είναι μία ιδιαίτερη -τουλάχιστον- περίπτωση υπουργού. Βλέπει παντού εχθρούς και δεν δέχεται τον σχολιασμό και την κριτική. Επίσης δεν ξέρει πότε να σταματήσει να μιλάει. Με αφορμή άρθρο του συναδέλφου, Δημήτρη Καμπουράκη, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, υπερασπίζεται την οπλοχρησία στην Κρήτη προσπαθώντας να της δώσει ένα πολιτισμικό πρόσημο. [Διαβάστε ΕΔΩ] Όσο κι αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τα όσα λέει, πρέπει να τον ενημερώσουμε πως την ώρα που μια οικογένεια θρηνεί τον αδόκητο χαμό ενός 11χρονου παιδιού, δεν υπερασπίζεσαι την οπλοχρησία για ΚΑΝΕΝΑΝ απολύτως λόγο.

Μπαλάφας: Παίρνοντας την σκυτάλη από τον Παύλο Πολάκη, ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μπαλάφας είπε να πει το λάθος πράγμα την λάθος στιγμή. Θέλοντας να αποτυπώσει την πραγματικότητα με τον δικό του τρόπο, ο υπουργός χαρακτήρισε τον φόνο ως μία «στραβή». [Διαβάστε ΕΔΩ] Κύριε Μπαλάφα λίγο σεβασμό στην οικογένεια του θύματος…

Οπλοκατοχή: Τα social media καλώς ή κακώς αποτελούν μία μικρογραφία αυτού που κάποτε λέγαμε «κοινή γνώμη». Μέρος αυτής της κοινής γνώμης που νομίζει πως βρίσκεται στο Τέξας βγαίνει σαν τα σαλιγκάρια μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις και αλυχτά για το δικαίωμα στην οπλοκατοχή. Τώρα είναι όλοι στις τρύπες τους.

Ρατσισμός: Στην εποχή της δικτατορίας της πολιτικής ορθότητας που ζούμε, το γεγονός πως κατηγορήθηκε το γκέτο των Ρομά για τον φόνο είναι για κάποιος απαράδεκτο. Όχι, κύριοι και κυρίες, λυπάμαι, δεν μπορείτε να κατηγορείτε ως ρατσιστή όποιον λέει πως ένας συγκεκριμένος πληθυσμός σημειώνει μεγάλα ποσοστά παραβατικότητας, όταν αυτό μάλιστα ισχύει. Η ανάγκη για like οδήγησε μερικούς σε κύμα socialmedιακού φιλοτσιγγάνικου ρομαντισμού με τραγούδια και ωραία λόγια. Η αλήθεια, όμως, έχει δύο πλευρές. Τα γκέτο δημιουργούνται τόσο απ’έξω όσο και από μέσα.

*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής σύνταξης του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter