Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπάθησε να εξωραΐσει το αποκαρδιωτικό αποτέλεσμα, λέγοντας πως είναι προτιμότερο να προετοιμάσουμε μια καλύτερη λύση παρά να πάρουμε αποφάσεις που μεταθέτουν το πρόβλημα και δεν προσφέρουν ασφαλή διέξοδο.

Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που είχε πει ο προφήτης Χουλιαράκης μερικούς μήνες νωρίτερα: Καλύτερα να βρεθεί έστω και μία χειρότερη λύση τώρα παρά μία καλύτερη σε πέντε μήνες.

Πέρασαν ήδη τρεις μήνες από τότε που το είπε και θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον άλλες τρεις εβδομάδες, αν πιστέψουμε βέβαια τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο οποίος εμφανίζεται για μία ακόμα φορά πεπεισμένος πως όλοι θα καταλήξουν στον επιθυμητό συμβιβασμό μέχρι τις 15 Ιουνίου.

Τελικά αυτή η κυβέρνηση πολιτεύεται με προβλέψεις που δεν επαληθεύονται, υποκύπτοντας κάθε φορά σε μια νέα αναβολή, η οποία με τη σειρά της οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια ακόμα χειρότερη πρόταση.

Βέβαια, δεν είναι μόνο η κακή διαπραγματευτική πολιτική της κυβέρνησης και οι άστοχες επιθέσεις που εξαπολύουν τα στελέχη της που έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των δανειστών. Είναι και ο παραλογισμός των ίδιων των απαιτήσεων του Σόιμπλε και του ΔΝΤ, αυτό το ατσαλένιο τοίχος από εκατοντάδες προαπαιτούμενα και δεσμεύσεις για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα το οποίο ορθώνεται μέχρι το 2060.

Μια τέτοια απαίτηση για τόσο μακροχρόνια δέσμευση ενός κράτους βρίσκεται στα όρια της γελοιότητας, κάνοντας ακόμα και τους απίθανους αλγόριθμους του Ισαάκ Νεύτωνα να μοιάζουν σοβαρότεροι.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου