Οπως ανέφερε η συνάδελφός του Τζάκι Λάιντεν, ο Οστερ πέθανε την Τρίτη λόγω των επιπλοκών από τον καρκίνο του πνεύμονα από τον οποίο έπασχε τα τελευταία χρόνια.
Ο Οστερ έγραφε κατά κύριο λόγο αστυνομικές ιστορίες μυστηρίου, μέσα από τις οποίες ασχολούνταν με θέματα υπαρξιακά, ενώ έθετε ερωτήματα για την ταυτότητα των ανθρώπων, δημιουργώντας το δικό του αναγνωρίσιμο ύφος γραφής. Συχνά οι ήρωές του ήταν συγγραφείς.
Επίσης τον απασχολούσε ιδιαίτερα ο ρόλος των συμπτώσεων και των τυχαίων γεγονότων στη ζωή, και αυτό εξ αιτίας ενός περιστατικού που του είχε συμβεί στα εφηβικά του χρόνια και είχε σημαδέψει τη ζωή του. Ηταν ο θάνατος ενός αγοριού που κεραυνοβολήθηκε ενώ βρισκόταν λίγα εκατοστά μακριά του σε κατασκήνωση στην οποία ο Οστερ είχε βρεθεί σε ηλικία 14 ετών. Η τύχη, «όπως είναι λογικό, έγινε ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στη μυθοπλασία του», έγραψε η κριτικός Λόρα Μίλερ το 2017. Ενα παρόμοιο περιστατικό συμβαίνει στο μυθιστόρημα «4 3 2 1» του Οστερ, το οποίο το 2017 συμπεριλήφθηκε στη λίστα για το Booker: μία από τις τέσσερις εκδοχές του πρωταγωνιστή, Αρτσι Φέργκιουσον, στο βιβλίο τρέχει κάτω από ένα δέντρο σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση και σκοτώνεται από ένα κλαδί που πέφτει, όταν τον χτυπάει κεραυνός.
Ποιος ήταν
Ο Πολ Οστερ γεννήθηκε από εβραίους γονείς πολωνικής καταγωγής, στις 3 Φεβρουαρίου 1947 στο Νιούαρκ. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Μετά το τέλος των σπουδών του και αφού μπάρκαρε για κάποιο χρονικό διάστημα με ένα δεξαμενόπλοιο, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, πήγε στο Παρίσι. Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, μεταξύ των οποίων και στη μετάφραση, όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη σύγχρονων Γάλλων ποιητών. Ολο αυτό το διάστημα έγραφε κυρίως ποιήματα, που όμως δεν κατάφερε να δημοσιεύσει. Εζησε με τη σύντροφό του, την αναγνωρισμένη συγγραφέα Λίντια Ντέιβις, την οποία είχε γνωρίσει όταν φοιτούσε στο κολέγιο. Το 1974 επέστρεψαν στις ΗΠΑ και παντρεύτηκαν. Παράλληλα έπιασε δουλειά σ’ έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο, ως υπεύθυνος των μεταφράσεων από τα γαλλικά. Την ίδια εποχή δημοσίευσε ορισμένα από τα ποιήματά του και μεταφράσεις Γάλλων συγγραφέων, όπως των Στεφάν Μαλαρμέ και Τζόζεφ Ζουμπέρ. Το 1977, το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον Ντάνιελ, αλλά χώρισαν λίγο αργότερα.
Το 1981 παντρεύτηκε την επίσης συγγραφέα Σίρι Χούστβεντ, με την οποία απέκτησε και μια κόρη την Σόφι.
Τον Απρίλιο του 2022, ο γιος του Οστερ και της Ντέιβις, Ντάνιελ, πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Τον Μάρτιο του 2023, έγινε γνωστό ότι ο συγγραφέας είχε ξεκινήσει θεραπεία για καρκίνο με τον οποίο είχε διαγνωστεί τον Δεκέμβριο του 2022.
Στη δισκογραφία, με τον Στέλιο
ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ
«Να έχετε πάντα ένα μολύβι στην τσέπη σας»
Σύμφωνα με τον ίδιο η συγγραφική του ζωή ξεκίνησε σε ηλικία 8 ετών, όταν δεν μπόρεσε να πάρει αυτόγραφο από τον παίχτη του μπέιζμπολ, Willie Mays, επειδή ούτε ο ίδιος ούτε οι γονείς του είχαν μαζί τους μολύβι στον αγώνα. Από τότε, έπαιρνε παντού μαζί του ένα μολύβι. «Αν υπάρχει ένα μολύβι στην τσέπη σας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μια μέρα να μπείτε στον πειρασμό να αρχίσετε να το χρησιμοποιείτε», έγραψε σε δοκίμιό του το 1995.
Το πρώτο μυθιστόρημα του Οστερ λεγόταν «Squeeze Play» και κυκλοφόρησε το 1976 με το ψευδώνυμο Πολ Μπέντζαμιν. Οπως ανέφερε ο ίδιος ο Οστερ στο αυτοβιογραφικό Hand to Mouth, όπου περιλαμβάνεται -σαν υποσημείωση- το μυθιστόρημα, το Squeeze Play γράφτηκε με την ελπίδα να του αποφέρει χρήματα, αφού εκείνο τον καιρό ο συγγραφέας αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ωστόσο, ο στόχος δεν επιτεύχθηκε.
Το πρώτο του πεζογραφικό βιβλίο ως Πολ Οστερ δημοσιεύτηκε το 1979. Είχε τίτλο «Η επινόηση της μοναξιάς» και ήταν γραμμένο σε πρόζα. Σημείωσε αξιόλογη επιτυχία και τ’ όνομά του άρχισε να γίνεται γνωστό. Ωστόσο, όταν, έχοντας πια αποφασίσει οριστικά να εγκαταλείψει την ποίηση για χάρη της πεζογραφίας, προσπάθησε να εκδώσει ένα μυθιστόρημα, τη «Γυάλινη Πόλη», το βιβλίο απορρίφθηκε από δεκάδες εκδοτικούς οίκους πριν τελικά ένας μικρός εκδοτικός οίκος της Καλιφόρνιας το ανέλαβε. Η επιτυχία ήταν ακαριαία. Οι κριτικές ήταν εγκωμιαστικές και το βιβλίο είχε θεαματικές πωλήσεις.
Ακολούθησαν τα βιβλία «Φαντάσματα» και «Κλειδωμένο Δωμάτιο», που μαζί με τη «Γυάλινη Πόλη» συνθέτουν την «Τριλογία της Νέας Υόρκης». Και τα τρία βιβλία, όπως και άλλα του Οστερ, έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.
Ανάμεσα στα πιο γνωστά μυθιστορήματά του είναι «Το Παλάτι του Φεγγαριού» (1989), «Ο Ιλιγγος» (1994), «Το Βιβλίο των Ψευδαισθήσεων» (2002), «Αόρατος» (2009). Ηταν επίσης ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Όστερ με τίτλο, Baumgartner, που αφορά έναν χήρο 70χρονο συγγραφέα, εκδόθηκε τον Οκτώβριο.
Ειδήσεις σήμερα
Κλειστές τράπεζες το Πάσχα 2024: Τι ισχύει με τις συναλλαγές, πόσες μέρες θα κρατήσει;
Αποφυλακίζεται με όρους ο Νίκος Μιχαλολιάκος
Τροχαίο στην Πειραιώς: Σε κρίσιμη κατάσταση το πεντάχρονο αγοράκι – Πώς συνέβη το περιστατικό
Έφη Αχτσιόγλου: Tο πρώτο της βίντεο στο TikTok με μπλούζα Metallica