Πληροφορούμενη την απώλεια της Σοφίας Βάρη, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Εικαστική καλλιτέχνις με διεθνή πορεία, με παρουσία σε μεγάλα μουσεία και εγκαταστάσεις δημόσιου χώρου σε όλο τον κόσμο, η Σοφία Βάρη έφερε στο λαξευμένο μάρμαρο των έργων της τις μνήμες της Μεσογείου και το φως του Αιγαίου.
Σε πολύ κόσμο ήταν γνωστή κυρίως ως σύζυγος του Φερνάντο Μποτέρο, αλλά η Σοφία Βάρη είχε τη δική της, αυτοτελή και ξεχωριστή ταυτότητα ως καλλιτέχνις. Οι δύο γλύπτες, ως ζευγάρι εικαστικών, αλληλοσυμπληρώνονταν, διατηρώντας ο καθένας τη δική του προσωπική γλώσσα.
Λίγα λόγια για την Σοφία Βάρη
Αρχίζοντας από την παραστατική ζωγραφική, όταν δημιούργησε το εργαστήριό της στο Montparnasse, στο Παρίσι, όπου και γνώρισε τον Μποτέρο, η Σοφία Βάρη βρήκε στη γλυπτική την πραγματική της κλίση και με αυτήν ασχολήθηκε κυρίως, μέχρι το τέλος.
Έχοντας ζήσει στο εξωτερικό και σε διαφορετικές χώρες για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, η Σοφία Βάρη ήταν μια γυναίκα που τη διέκρινε ο κοσμοπολιτισμός. Όμως η Ελλάδα βρισκόταν πάντα στην ψυχή της, καθώς επέλεξε να κάνει τις μεγάλες τις αναδρομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, το 2004 στο Μουσείο Μπενάκη και το 2014 στην Άνδρο, στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Το εικαστικό της αποτύπωμα θα παραμένει στην Αθήνα, με ένα έργο δημόσιου χώρου, τον «Θησέα», στην πλατεία Κοτζιά. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους της».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Σοφία Βάρη υπήρξε μια σημαντική γλύπτρια με έντονη και σημαντική παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πολλά της έργα, μνημειακών διαστάσεων, δεσπόζουν στον δημόσιο χώρο και όμως αποπνέουν τη λιτότητα και την αρμονία κυκλαδικών γλυπτών και τις φόρμες προκολομβιανών πολιτισμών. Με πλούσια δραστηριότητα και πολυάριθμες εκθέσεις ευτύχησε να δει έργα της να εκτίθενται και να εγκαθίστανται σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκτός από τη γλυπτική, η Σοφία Βάρη ασχολήθηκε και με άλλες εικαστικές τέχνες ενώ ένα μεγάλων διαστάσεων υφαντό της καλωσορίζει τους επισκέπτες στην αίθουσα αφίξεων στο Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών. Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί της στο πλαίσιο της έκθεσης της στο ΚΠΙΣΝ, να γνωρίσω από κοντά τον τρόπο σκέψης της και τον τρόπο με τον οποίο ήθελε τα έργα της να συνομιλούν με τον δημόσιο χώρο και το κοινό. Αποχαιρετούμε μια σπουδαία καλλιτέχνη που έφερε πιο κοντά την σύγχρονη Ελληνική δημιουργία στο διεθνές κοινό».
Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στη Βάρη Αττικής, από όπου πήρε και το όνομα της από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ουγγαρέζα. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Τα πρώτα της ζωγραφικά έργα ήταν παραστατικά αλλά από τη δεκαετία του 1970 και μετά μεταπήδησε στην γλυπτική. Στα έργα της χρησιμοποιεί μπρούτζο και μάρμαρο και συνήθως είναι μεγάλων διαστάσεων. Έχει επίσης καταπιαστεί με τα κοσμήματα και τα κολλάζ. Προέρχεται από αριστοκρατική οικογένεια (το γένος Κανελλοπούλου).
Στην οικογενειακή έπαυλη στη Βάρη, από όπου δανείστηκε τελικά το όνομά της, υπογράφηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας. Τα παιδικά και νεανικά της χρόνια τα έζησε σε Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο και Ελβετία, ενώ σπούδασε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι. Από όταν γνώρισε τον κολομβιανό σύζυγό της τη δεκαετία του ‘70 έζησαν μεταξύ Ριονέγκρο στην Κολομβία, Πιετρασάντα στην Ιταλία, Παρισιού, Νέας Υόρκης, Εύβοιας και φυσικά Μόντε Κάρλο. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.