Οι κυριακάτικες συναντήσεις των δύο αντρών, από τον Σεπτέμβριο του 2019 έως τους πρώτους μήνες του 2021, γίνονταν πάντα στο αίθριο του σπιτιού της Εκάλης συνοδεία καφέ, μπισκότων και ενίοτε του φημισμένου κέικ καρότου με αλεύρι αμυγδάλου και γλάσο λεμονιού που φτιάχνει ο ίδιος μοναδικά.
«Για κάθε εθισμένο στην πολιτική αναγνώστη, η αφήγηση του Στέφανου Μάνου είναι απολαυστική», γράφει ο δημοσιογράφος. «Γιατί ο Μάνος, αν και σε προχωρημένη ηλικία, εξακολουθεί να φέρει τα χαρακτηριστικά του εφήβου, που θέλει να ανατρέψει, αλλά και του σοφού, που προσπαθεί να συμβουλεύσει».
Από τις σπουδές στη Ζυρίχη και το Χάρβαρντ μέχρι την ενασχόλησή του με την οικογενειακή επιχείρηση «Αλλατίνη» και καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής από τη Νέα Δημοκρατία στους Φιλελεύθερους και στη Δράση έως σήμερα, ένα ερώτημα φαίνεται να διατρέχει όλο το βιβλίο: Ποιος είναι ο Στέφανος Μάνος;
«Δεν μπόρεσα ποτέ να βάλω τον εαυτό μου κάπου. Ασφαλώς, είμαι αντικρατιστής. Δεν θέλω την έντονη παρέμβαση του κράτους στη ζωή μου. Θέλω μεγαλύτερη ελευθερία», απαντά, προσθέτοντας πως νεοφιλελεύθερος δεν είναι. Φιλελεύθερος, όμως, ασφαλώς. Η πίστη του Στέφανου Μάνου στην ελεύθερη οικονομία δεν είναι μυστικό. Αντιθέτως, είναι μια σταθερά που την ακολούθησε πιστά από όποιο πόστο και αν βρέθηκε. Η αντίθεσή του στον άκριτο κρατισμό δεν οφείλεται στην επιχειρηματική του καταγωγή, αλλά επειδή πολύ νέος αντιλήφθηκε πώς λειτουργεί το Ελληνικό Δημόσιο. Από τη θητεία του στο Ναυτικό, στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
» ΣΤΡΑΤΟΣ
«Τότε είχαμε έναν ναύσταθμο στην Κρήτη και έναν στη Σαλαμίνα. Λοιπόν, για να μην ταλαιπωρείται αυτός που έκανε τις παραγγελίες, εφάρμοζαν μια φόρμουλα. Οταν έδινε παραγγελία η Σαλαμίνα για ένα ανταλλακτικό, η υπηρεσία στο επιτελείο παράγγελνε και μια πρόσθετη ποσότητα ίση με το 30% της παραγγελίας για τις ανάγκες της Κρήτης. Εφτασε μία φορά στο επιτελείο μια απεγνωσμένη αναφορά του ναυστάθμου Κρήτης ότι η προβλήτα είχε πλημμυρίσει από μπουγέλα, ξέρετε μπουγέλα είναι οι ντενεκέδες που χρησιμοποιούνταν ως κουβάδες. […] Πώς προέκυψε αυτό; Παράγγελνε εκατό μπουγέλα η Σαλαμίνα, έστελναν και άλλα τριάντα στην Κρήτη. Δεν τα είχε ζητήσει η Κρήτη, τα έστελναν όμως. Στο σημείο αυτό ανακάλυψα την εξουσία που μπορούσε να ασκήσει μέσω της γραφειοκρατίας ένα χαμηλόβαθμο στέλεχος».
» «ΑΛΛΑΤΙΝΗ»
Το μπισκοτοποιείο «Αλλατίνη» είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ξεκινά από το μηδέν ο Στέφανος Μάνος, επεκτείνοντας τη δραστηριότητα της ήδη υπάρχουσας αλευροβιομηχανίας, την οποία διηύθυνε η μητέρα του. Η επανάσταση του Μάνου είναι ότι σε μια αγορά που κυριαρχούσαν τα χύμα μπισκότα («Παπαδοπούλου»), εκείνος λανσάρει για πρώτη φορά τα συσκευασμένα. Και, μάλιστα, στη διπλάσια τιμή ανά κιλό από τα μπισκότα «Παπαδοπούλου»! Μέσα σε τρεις μήνες, παρά την αύξηση του κόστους, κέρδισε το 30% της αγοράς. Πώς επιτεύχθηκε;
«Ποιότητα, τιμή, προσέγγιση, τρόπος πώλησης. Δεν πουλούσαμε σε χονδρεμπόρους. Φτιάξαμε ένα μεγάλο δίκτυο πωλητών, πουλούσαμε στα τελικά σημεία πώλησης. Μπορούσαμε, έτσι, να ελέγξουμε πώς θα έβλεπε ο καταναλωτής τα προϊόντα μας στο μαγαζί».
Θεατρικές Προτάσεις για τις Γιορτές
Δεύτερη καινοτομία ήταν ότι εισήγαγε στην Ελλάδα την αμερικανική ιδέα του αλευριού για όλες τις χρήσεις, προσαρμοσμένο στα ελληνικά δεδομένα και στις γαλάζιες, καλαίσθητες συσκευασίες που παραμένουν μέχρι σήμερα.
» ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ
Πολλοί δεν το γνωρίζουν και άλλοι το έχουν ξεχάσει, όμως στον σχεδιασμό του 1979 είχαν περιληφθεί τρία από τα μεγαλύτερα δημόσια έργα που σήμερα θαυμάζουμε. Η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο στα Σπάτα και το μετρό. Βέβαια, το μετρό άργησε μερικές δεκαετίες, επειδή δεν εντασσόταν στο… σοσιαλιστικό όραμα.
«Μία από τις πρώτες πράξεις του Τρίτση με το ΠΑΣΟΚ, τον Ιανουάριο του ’82, ήταν να ανατρέψει τον κεντρικό σχεδιασμό του 1979 και να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο να μη γίνει μετρό στην Αθήνα!!!», αφηγείται ο Στέφανος Μάνος και θυμάται πως, όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον Τρίτση πώς από υπέρμαχος του μετρό εισηγήθηκε την κατάργησή του, εκείνος απάντησε ότι αυτό ήταν για καπιταλιστική κυβέρνηση, τώρα είναι σοσιαλιστές…
» «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» ΑΝΔΡΕΑ
Ομως, για τον πολύπειρο πολιτικό η χειρότερη παρακαταθήκη που άφησε η οκταετία του Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν οικονομικής φύσεως, αλλά ηθικής τάξης.
«…ήταν η απώλεια του ήθους. Σας είπα για τους χιλιάδες αντιστασιακούς. […] Ο Παπανδρέου εκμαύλισε τον λαό. Οι αγρότες έκλεβαν συστηματικά την ΕΟΚ δηλώνοντας πλασματικά στοιχεία σε συμπαιγνία με το υπουργείο Γεωργίας. Τι να σας θυμίσω; Το σχόλιο Παπανδρέου ότι οι διοικητής της ΔΕΗ υπερέβαλε με το δωράκι που έλαβε; Κύριε Πορτοσάλτε, ως λαός δεν είμαστε άγγελοι. Αυτό είναι βέβαιο. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία το παράδειγμα που δίνει η ηγεσία. Ο Παπανδρέου ηγήθηκε ενός λαού με ροπή κατεργάρηδων και ενίσχυσε αυτήν τη ροπή με τις επιλογές του και τη συμπεριφορά του».
Info
«ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ,
ΤΟΜΗ στην ΑΔΡΑΝΕΙΑ»
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ
ΣΕΛ.: 400
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «Πρώτη ύλη»
Ειδήσεις σήμερα
Αποκλειστικό-Γλυκά Νερά: Σοκάρει η ψυχιατρική έκθεση για τον δολοφόνο της Καρολάιν