Διαβάζοντας τα μυθιστορήματά σας, διαπιστώνουμε πολύ γρήγορα την ευκολία με την οποία αλλάζετε θέμα από βιβλίο σε βιβλίο. Αυτές οι αλλαγές είναι συνειδητές, κ. Μπυσσί;
Ναι, μου αρέσει να ασχολούμαι με διαφορετικά θέματα, μέρη, ιστορίες, ατμόσφαιρες σε κάθε μυθιστόρημα. Μου αρέσει να εκπλήσσω τον αναγνώστη, να τον παίρνω μαζί μου σε ένα απρόσμενο ταξίδι.
Το νέο σας βιβλίο πώς γεννήθηκε; Στην πορεία της γραφής ανακαλύψατε κάτι που δεν είχατε υπολογίσει ξεκινώντας; Για παράδειγμα, ο τίτλος -για μένα μαγικός- και το τέλος παραμένουν όπως τα είχατε σκεφτεί στην αρχή;
Οπως κάνω με όλα τα μυθιστορήματά μου, τα έχω όλα στο μυαλό μου πριν ξεκινήσω να γράφω. Δεν είναι η ιστορία που με εκπλήσσει, αλλά μερικές φορές οι χαρακτήρες, τους οποίους γνωρίζω καλύτερα κατά τη διάρκεια της συγγραφής.
Μια συγκλονιστική ιστορία για τον αρραγή δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού. Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο γι’ αυτόν το δεσμό της Μαντί και του Εστεμπάν, αλλά και του Τομ και της Μαντί;
Ο δεσμός ανάμεσα σε μια μητέρα και το παιδί της είναι πραγματικά ένας από τους ισχυρότερους που υπάρχουν. Δεν ήθελα όμως να γράψω μόνο για την εξαφάνιση ενός παιδιού, που είναι κλασικό θέμα στα αστυνομικά μυθιστορήματα, αλλά για μια μητέρα που ξαναβρίσκει το παιδί της 10 χρόνια μετά… παρόλο που δεν έχει μεγαλώσει! Είναι πολύ πιο μυστήριο!
Θα αναγκαστεί άραγε η Μαντί να παραδεχτεί πως ο χρόνος μπορεί στ’ αλήθεια να γυρίσει πίσω; Μήπως πρέπει να πιστέψει ότι δεν υπάρχουν τυχαία γεγονότα; Οτι είναι όλα προκαθορισμένα;
Σε κάθε περίπτωση, είναι προκαθορισμένο από τον εκάστοτε συγγραφέα που δημιουργεί! Ναι, η Mαντί είναι θύμα της μοίρας και παλεύει όσο καλύτερα μπορεί ενάντια στα ανήσυχα κύματα που την παρασύρουν. Τα πράγματα είναι συχνά ντετερμινιστικά στα μυθιστορήματά μου, όπως και στην πραγματική ζωή, αλλά μπορούμε πάντα να παλέψουμε! Οι πραγματικοί ήρωες είναι αυτοί που δεν τα παρατάνε παρά τους αντίθετους ανέμους που πνέουν και συναντούν.
Θεωρείτε ότι οι γυναίκες είναι πολυπλοκότερες, πιο ενδιαφέρουσες, ή ότι συγκεντρώνουν τα πιο πολλά δεινά;
Είναι αλήθεια ότι στα περισσότερα μυθιστορήματά μου οι πρωταγωνιστές είναι γυναίκες. Είναι πιο αξιόπιστες, όταν θέλω να αναφερθώ στο πάθος, την αγάπη, την εκδίκηση, την αποφασιστικότητα, δίνω τον κύριο ρόλο σε μια γυναίκα παρά σε έναν άνδρα, τον οποίο θεωρώ ότι είναι πιο δειλός και ψεύτης. Ας πούμε ότι είναι ένα ρομαντικό όραμα ενός συγγραφέα για τις γυναίκες, κάτι περισσότερο από μια αντικειμενική αλήθεια… Ισως γι’ αυτό αρέσουν στις γυναίκες τα μυθιστορήματά μου!
Οπως κάθε καλός συγγραφέας, δομείτε τη διήγησή σας με τη βοήθεια ενός συγγραφικού «ευρήματος». Στην περίπτωση του «Τίποτα δε σε σβήνει», ποιο είναι αυτό;
Νομίζω ότι υπάρχει μια διπλή «στροφή» ή μια διπλή έκπληξη σε αυτό το μυθιστόρημα. Το πρώτο στοιχείο είναι προφανώς ο ένοχος, που ελάχιστοι αναγνώστες έχουν υποψιαστεί, παρόλο που οι ενδείξεις είναι προφανείς! Και το δεύτερο αφορά σε έναν από τους χαρακτήρες, ο οποίος δεν είναι αυτός που πιστεύει ο αναγνώστης ότι είναι, αλλά σιωπά… Ας μην αποκαλύψουμε τίποτε άλλο.
Πώς βγήκατε από τη συγγραφή αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας;
Αρχισα αμέσως να γράφω μία άλλη ιστορία!
Τι είναι εκείνο που θα θέλατε να κρατήσει στο μυαλό και την καρδιά του από τα βιβλία σας ο αναγνώστης;
Ελπίζω να περάσει από πολλά διαδοχικά συναισθήματα. Προσπαθώ να εναλλάσσω αστείες με θλιβερές σκηνές, μυστηριώδεις σκηνές, τεκμηριωμένες σκηνές. Και πάνω απ’ όλα, θέλω να κρατήσει ένα γλυκόπικρο συναίσθημα στο τέλος του βιβλίου μου, μια μορφή μελαγχολίας, ούτε αίσιο τέλος ούτε πολύ σκοτεινό. Μόνο ένα μίγμα ευτυχίας και ανάμικτων συναισθημάτων. Οπως συμβαίνει συχνά στη ζωή.
Ειδήσεις σήμερα
Σασμός: Μόνο δύο επεισόδια την επόμενη εβδομάδα – Ποιος ο λόγος και τι θα συμβεί