Η ζωή και τα τραγούδια της μοναδικής Στέλλας Χασκίλ αναβιώνουν κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Μικρό Γκλόρια από τη Μαριάννα Πολυχρονίδη σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη και με τη συμβολή της ζωντανής μουσικής των Αντώνη και Θοδωρή Ξηντάρη, οι οποίοι ερμηνεύουν τραγούδια όπως τα «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Ακρογιαλιές δειλινά», «Κάποια μάνα αναστενάζει», «Μπιρ Αλλάχ» και άλλα που εκείνη πρόλαβε να ερμηνεύσει πριν από τον πρόωρο θάνατό της. Για όλα αυτά και πολλά άλλα μίλησε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η Μαριάννα Πολυχρονίδη, που λέει ότι «για εμένα η Στέλλα Χασκίλ είναι ένα μάθημα ότι δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε από τα όνειρά μας».

Πες μας λίγα πράγματα για αυτήν τη γυναίκα που υποδύεσαι.

Η παράσταση πραγματεύεται τη ζωή και τα τραγούδια της Στέλλας Χασκίλ. Ηταν ένα μαζεμένο κορίτσι, αλλά τη βρήκαν διάφορα. Εζησε σε μια εποχή που η Ελλάδα κλονίστηκε πολλαπλώς. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1918 και έναν χρόνο πριν είχε γίνει η μεγάλη πυρκαγιά και είχε αρχίσει να αλλάζει η πόλη. Το 1922 άρχισαν να έρχονται οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, οπότε εκείνη μεγάλωσε σε αυτό το περιβάλλον, με άλλους ήχους και βιώματα. Μιλούσε τουρκικά και άλλες γλώσσες και ήταν Εβραία, είχε καταγωγή από τους Σεφαραδίτες. Ξεκίνησε να τραγουδάει πριν από τον πόλεμο και είχε κάνει τις πρώτες ηχογραφήσεις στην Αθήνα το 1934, στα 16 της χρόνια. Οταν ήρθε ο πόλεμος και άρχισαν να στέλνουν τους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκείνη γλίτωσε, γιατί τη φυγάδευσαν κάποιοι Αυστριακοί μουσικοί στην Αθήνα με ψεύτικο όνομα και χαρτιά. Στην ουσία, γλίτωσε επειδή τραγουδούσε. Εχει μια ζόρικη ιστορία. Προερχόταν από αστική οικογένεια, και μάλιστα -κάτι σπάνιο για την εποχή- είχε πάει και στο Ωδείο. Η δασκάλα της έλεγε ότι θα μπορούσε να διακριθεί στην όπερα και αυτό τη διαφοροποιούσε από τις άλλες λαϊκές τραγουδίστριες της εποχής της.

Δεν τη γνωρίζουμε, όμως, καλά στις μέρες μας.

Δεν τη γνωρίζουμε όσο θα της άξιζε. Πρωτοτραγούδησε πολύ σπουδαία τραγούδια και ήταν στενή συνεργάτιδα του Τσιτσάνη, του Καλδάρα, του Χιώτη. Ακούγεται στην πρώτη εκτέλεση σε τραγούδια σαν το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Ακρογιαλιές δειλινά», «Κάποια μάνα αναστενάζει», «Μπιρ Αλλάχ». «Εφυγε», όμως, πολύ νέα, στα 36 της χρόνια από καρκίνο. Πρόλαβε μόλις επτά χρόνια μετά τον πόλεμο να μπει ξανά στα στούντιο και να ηχογραφήσει. Αλλά έχουμε περισσότερα από 100 τραγούδια της καταγεγραμμένα. «Εφυγε» νωρίς, όμως, το 1956, και από εκεί και πέρα άρχισαν να ανθούν το λαϊκό τραγούδι και η δισκογραφία. Οσοι ασχολούνται την ψάχνουν, γιατί είχε δωρική φωνή και δυναμισμό, αλλά ήταν και ευέλικτη.

Από ποια στοιχεία της πιάστηκες για να την ενσαρκώσεις;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει αρκετό καταγεγραμμένο υλικό για να δούμε πώς τραγουδούσε, πώς μιλούσε, πώς περπατούσε. Ο Θέμης Μουμουλίδης, που σκηνοθέτησε την παράσταση, ήθελε να κοιτάξουμε λίγο το μέσα της. Εγώ τη χρησιμοποιώ σαν σύμβολο: Αν και σε εκείνη την εποχή οι καλλιτέχνες δεν ήξεραν αν θα ζουν κυριολεκτικά την επόμενη μέρα, είχαν τρελή όρεξη για δημιουργία και πάθος και άφησαν όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα πίσω τους.

Τι μπορεί να μας πει η ζωή μιας καλλιτέχνιδας σαν τη Στέλλα Χασκίλ το 2025;

Για εμένα είναι ένα μάθημα ότι δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε από τα όνειρά μας. Κι εμείς ζούμε σε μια πολύ δύσκολη εποχή, αλλά δεν έχει σχέση με εκείνη που δεν ήξερες αν θα ζεις αύριο. Υπάρχει φτώχεια και σήμερα και κάποιοι μας έχουν κόψει το οξυγόνο, αλλά το να παραμένουμε πιστοί σε αυτό που κάποτε μας παρακίνησε να ξεκινήσουμε είναι πολύ σημαντικό.

Πώς σου φαίνεται που παίζεις τόσο κοντά στους θεατές σε έναν μικρό χώρο;

Δεν το έχω ξαναδοκιμάσει και είναι και μονόλογος. Αναγκαστικά, είναι συμπαίκτες σου οι θεατές. Στις πρόβες φοβήθηκα, αλλά τώρα το έχω λατρέψει. Είναι μια πολύ καθαρή συνθήκη και επειδή τα τραγούδια είναι πολύ γνωστά, γινόμαστε όλοι ένα. Είναι μαγικό και λυτρωτικό όταν αρχίζουμε να τραγουδάμε όλοι μαζί. Η μουσική, όταν λειτουργεί συνδυαστικά, έχει τεράστια δύναμη, γίνεται λυτρωτική. Στην παράσταση παίζουν ζωντανά ο Αντώνης και ο Θοδωρής Ξηντάρης και το ωραίο είναι ότι δεν έχουμε μικρόφωνα. Αυτό το τόσο ζωντανό πράγμα που είναι το θέατρο έτσι κι αλλιώς, εδώ, επειδή είναι τόσο μαζεμένο και δεν υπάρχει και ενίσχυση ήχου, είναι αλήθεια μαγικό.

Ασχολείσαι με το θέατρο, με το τραγούδι, παίζεις και στην τηλεόραση. Πού νιώθεις πιο πολύ ο εαυτός σου;

Στη μουσική σκηνή είσαι εσύ, δεν κρύβεσαι πίσω από έναν ρόλο όπως στο θέατρο ή στην τηλεόραση. Αγαπώ πολύ και τις τρεις συνθήκες και στην καθεμία μπορώ να δώσω και να πάρω πολλά πράγματα. Αγαπώ τόσο πολύ την υποκριτική και τη μουσική που, όταν απέχω πολύ καιρό, μου λείπουν. Γι’ αυτό και μου αρέσει πολύ αυτή η παράσταση στο Μικρό Γκλόρια, γιατί τα συνδυάζει.

Πού αλλού θα σε δούμε προσεχώς;

Τώρα κάνω γυρίσματα για μια τηλεοπτική σειρά που θα προβληθεί την επόμενη σεζόν, το «Πόρτο Λεόνε», για την Τρούμπα. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Τρούμπα του 1964, πάνω στην ακμή της περιοχής και αφορά δύο οικογένειες που ζουν εκεί. Εγώ είμαι η τραγουδίστρια σε ένα καμπαρέ της περιοχής. Δεν μπορώ να πω άλλα – και πολλά είπα…

Info

 «Η ΑΛΛΗ ΣΤΕΛΛΑ»*

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΟ: Θέμης Μουμουλίδης

ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ: Μαριάννα Πολυχρονίδη

ΜΟΥΣΙΚΗ: Αντώνης και Θοδωρής Ξηντάρης

ΠΟΥ: Μικρό Γκλόρια (Ιπποκράτους 7)

ΠΟΤΕ: Κάθε Σάββατο (21.00) και Κυριακή (18.00)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: more.com

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 2103600832

* Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Εφης Μαχιμάρη «Ητανε κισμέτ – Στέλλα Χασκίλ»