Η συγγραφέας συνδυάζει το προσωπικό με το συλλογικό, αποκαλύπτοντας τα μυστικά ενός κοσμοπολίτικου οικογενειακού παρελθόντος και τη διαδρομή της Ελλάδας από τον 19ο αιώνα ως σήμερα. Το τρίτο μέρος είναι γεμάτο συναισθηματική ένταση και ανατροπές, ενώ η πλοκή, που εκτυλίσσεται σε πολλαπλούς χώρους και χρόνους, προσφέρει μια βαθιά αναστοχαστική εμπειρία για την ανθρώπινη φύση και τη σημασία της μνήμης.

Η Ανθή Βελισσάρη αποφασίζει να αγκαλιάσει την κληρονομιά της και να ερευνήσει το οικογενειακό της παρελθόν. Πώς αυτή η διαδικασία της αναζήτησης και ανακάλυψης ενσωματώνει την ευρύτερη θεματική της αναζήτησης της ταυτότητας στην τριλογία σας;

Η ιστορία κάθε οικογένειας αναπτύσσεται με στήριγμα τα χνάρια της ιστορίας του τόπου, είτε με συμμετοχή είτε από επιρροή ή αντανάκλαση. Η μυθική, ή μάλλον φανταστική, οικογένεια Βελισσάρη της τριλογίας συμμετείχε στο περιθώριο της Ιστορίας της Ελλάδας, συμμετοχή που έγραψε ανεξίτηλα την πορεία της. Η Ανθή, αφηγήτρια και πρωταγωνίστρια του έργου, προσπαθώντας να μάθει και να καταλάβει τους δικούς της ανθρώπους αρχίζει να καταλαβαίνει τον εαυτό της και τον τόπο της.

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές ιστορικές στιγμές που αναδύονται και πώς σχετίζονται με τις ζωές των χαρακτήρων σας;

Πυρήνας της τριλογίας είναι το αρχέγονο (primal) επεισόδιο που σημαδεύει τη ζωή της Ανθής και τη στέλνει να ζήσει εξόριστη. Είναι η συνάντησή της με έναν άγνωστο άντρα που κρύβεται σε μια σπηλιά στο παράκτιο κτήμα της οικογένειας στην Κέρκυρα. Είναι Αύγουστος του 1949, όταν απέναντι στην Ηπειρο διεξάγονται οι τελευταίες μάχες του Εμφυλίου. Από κει, πηγαίνουμε πίσω, στον Διχασμό που χωρίζει στα δύο την οικογένεια, τη Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή που αλλάζουν τη ζωή των προηγούμενων γενεών, καθώς και την Αντίσταση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο βιβλίο, η Κέρκυρα παίζει σημαντικό ρόλο ως σκηνικό και σημείο αναφοράς για την Ανθή. Πώς η τοποθεσία αυτή αντανακλά τη συναισθηματική και ιστορική πορεία της ηρωίδας; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα που θέλατε να μεταφέρετε μέσω της συγκεκριμένης επιλογής του τόπου;

Συμβολικά η Κέρκυρα στέκει μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ορθώνει έναν Καποδίστρια απέναντι σε έναν Κολοκοτρώνη κι εμείς πασχίζουμε να καταλάβουμε ποιος από τους δύο είναι ο παππούς μας.

Προσωπικά, η Κέρκυρα είναι η υιοθετημένη μου πατρίδα και ο τόπος κατοικίας μου τα τελευταία σαράντα πέντε χρόνια.

Η Ανθή την αγαπά και την αισθάνεται και προσπαθεί να την καταλάβει. Εκεί επιστρέφει όταν πια έχει τη δύναμη να αντιμετωπίσει τα πράγματα. Σταδιακά, αγκαλιάζοντας και τη φύση της, όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και αισθητικά και… φιλοσοφικά.

Μερικά από τα «μυστικά» της οικογένειας αποκαλύπτονται σε αυτό το μέρος της τριλογίας. Πώς χειρίζεστε το θέμα της οικογενειακής μνήμης και του παρελθόντος που επηρεάζει το παρόν των χαρακτήρων; Υπάρχουν ανατρεπτικά στοιχεία ή αποκαλύψεις που προκαλούν τη βαθύτερη κατανόηση του αναγνώστη για τους ήρωες;

Η οικογενειακή μνήμη έχει πολλά στρώματα, γνήσια αλλά και πλαστά, που δεν αλληλοαναιρούνται απαραίτητα… συχνά παραλλάσσουν ή απλώς ερμηνεύουν, χωρίς να εξηγούν. Αυτό είναι που αρχίζει να υποψιάζεται η Ανθή.

Η τριλογία σας αναδεικνύει τις ιστορίες ανθρώπων που ζουν σε πολλούς διαφορετικούς κόσμους και κουλτούρες (Τεργέστη, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Κάιρο, Κέρκυρα). Πώς τα στοιχεία του κοσμοπολιτισμού, της πολυγλωσσίας και της πολυπροσωπίας επηρεάζουν την εξέλιξη της πλοκής και των χαρακτήρων στο τέλος αυτής της διαδρομής; Ποιες είναι οι αντιφάσεις ή οι συγκρούσεις που προκύπτουν από τις διαφορετικές ταυτότητες;

Η συγκεκριμένη οικογένεια Βελισσάρη-Βοριά έχει ρίζες στην οικονομική, πολιτική και πολιτιστική δράση της ομογένειας τους δύο τελευταίους αιώνες που παραπέμπουν σε εστίες πολιτισμών και δοξασιών πολύ διαφορετικών μεταξύ τους. Σαν αποτέλεσμα η Ανθή έχει αφομοιώσει εξελίξεις και επιρροές που ενώ αμφισβητούν τις παραδοσιακά δεδομένες, ωστόσο δεν τις αναιρούν. Ενα παράδειγμα είναι η σταδιακή απαλοιφή του εθνικισμού από τη ζωή μας. Δεν ανταποκρίνεται πια στον ρομαντικό φανατισμό της Πηνελόπης Δέλτα, αλλά εξακολουθεί να εξισώνει πατρίδα και θαλπωρή. Μπορεί η επόμενη γενιά να το θεωρεί αυτό αστείο.