Η πρώτη παρουσίαση έγινε στο ιστορικό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου που είναι αφιερωμένο στον Γάλλο αντιστασιακό, Jean Cavailles, ο οποίος εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, και μεταξύ άλλων παρευρέθηκαν ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο συμβούλιο της Ευρώπης, πρέσβης Παναγιώτης Μπεγλίτης, η γγ. της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης Δέσποινα Χατζηβασιλείου, η αναπληρώτρια καθηγήτρια και διευθύντρια του Τμήματος Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, Μαρία Ζέρβα και ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, ο οποίος μαζί με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Παύλο Μεθενίτη, ήταν οι δύο ομιλητές της βραδιάς.

Η δεύτερη παρουσίαση έγινε στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων της ελληνικής Πρεσβείας στις Βρυξέλλες, με ένα ιδιαίτερα θερμό κοινό και με ομιλητές τον πρέσβη της Ελλάδας στο Βέλγιο Διονύση Καλαμβρέζο και την ποιήτρια και γραμματέα του “Ελληνικού Κύκλου” Μαρία Πατακιά. Αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε η ηθοποιός Λένα Παπαληγούρα και η συγγραφέας.

Οι ομιλητές μεταξύ άλλων, υπογράμμισαν για την “Αποδελτίωση ΙΙ”

Κώστας Παπαδάκης. Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ:

Είναι αλήθεια ότι σε μια εποχή σήψης και  συνολικής παρακμής ενός ολόκληρου συστήματος, που οι αναθυμιάσεις του προκαλούν λιποθυμίες, είναι μεγάλη υπόθεση κι εκτιμάς ακόμα περισσότερο -σε τέτοιες συνθήκες- τις βαθιές ανάσες καθαρού αέρα. Εκτιμάς ακόμα περισσότερο τη δύναμη που έχουν τα αντισώματα  ενός ελπιδοφόρου κόσμου με αξίες, με ποιότητα, που η ανωτερότητα του ακτινοβολεί χωρίς αμφισβητήσεις. Σε αυτόν τον κόσμο,  ανήκει και η “Αποδελτίωση ΙΙ” που σου δίνει πολλά με έναν απρόσμενο τρόπο. Η Σεμίνα έχει αυτόν τον μοναδικό τρόπο να το κάνει. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Οι ίδιοι άνθρωποι αν συνεντευξιάζονταν από άλλους, να είμαστε σίγουροι ότι τέτοιον πλούτο δεν θα έβγαζαν. Ενα βιβλίο με τόσα φανερά ή έμμεσα καλέσματα για αγώνα, διεκδίκηση, αγωνιστική στάση ζωής. Το αντάμωμα της Σεμίνας με τη “Σύγχρονη Εποχή” αποδεικνύει στην πράξη τη δύναμη και τους ανεξάντλητους τρόπους  που έχει το βιβλίο να επιδρά κατευθείαν στη συνείδηση, να αλλάζει στάσεις ζωής, να κινεί ακόμα και βουνά. Έτσι όπως ο Βαρναλικός Σωκράτης, εκείνος ο «πειραγμένος» Σωκράτης που είδε τον κόσμο  ανάποδα, έτσι  να έρθει με τον αγώνα, αυτός ο ανεπίστρεπτα σάπιος κόσμος, επιτέλους  ανάποδα!

Παύλος Μεθενίτης, συγγραφέας δημοσιογράφος:

Η “Αποδελτίωση ΙΙ”, είναι, καταρχήν, ένα ενδιαίτημα πεπτωκότων ειδώλων, που άφησαν τρύπες στην ελληνική πραγματικότητα στο σχήμα του σώματος και του πνεύματός τους, όταν αποδήμησαν. Η συγγραφέας μας παίρνει από το χέρι και μας ξεναγεί στο ιδιωτικό της Μέλαθρο . Ορίστε -λέει- οι άγγελοι του πνεύματος και της Τέχνης που χάθηκαν αλλά δεν ξεχάστηκαν, ορίστε τα λόγια και η σκέψη τους, δείτε το χιούμορ και την ειρωνεία τους, τους σπινθήρες του μυαλού τους.

Η δημοσιογράφος, οπλισμένη με αμεσότητα, γνώση του αντικειμένου και χιούμορ, δεν «αντιμετωπίζει» τον συνεντευξιαζόμενο, δεν τον βλέπει σαν ενάντιο, αλλά συζητάει μαζί του, δήθεν – τάχα στο φιλικό, αλλά με αυστηρή στοχοπροσήλωση: στην πραγματικότητα η Σεμίνα λειτουργεί κάπως σαν εμβρυουλκός, βγάζοντας από τα σωθικά του προσώπου ό,τι θέλει, αλλά και ό,τι δεν θέλει να πει αυτός ή αυτή, που στεκει απέναντί της.

Όμως, η δεύτερη Αποδελτίωση δεν κινείται μόνο στο παρελθόν: μέσα από άρθρα και συνεντεύξεις, η Σεμίνα παρεμβαίνει στο τώρα, δείχνοντας με την πένα της τις σκοτεινές, όζουσες περιοχές της δημόσιας σφαίρας.

Ένα παράδειγμα είναι η κανονικοποίηση της φρίκης, όπως διεκπεραιώνεται μέσα από εμετικές τηλεοπτικές εκπομπές, όπου επώνυμα αλαλάζοντα κύμβαλα επιτίθενται στα θύματα των βιασμών και της έμφυλης βίας, δικαιολογώντας τους θύτες. Αυτή η αποδόμηση του metoo στηλιτεύεται από τη Σεμίνα, μαζί με την προϊούσα φτωχοποίηση, την αστεγία, ή τη λεηλασία των λαϊκών κατοικιών από το αδηφάγο Κεφάλαιο, το οποίο καταβροχθίζει τον πλούτο και τα όνειρα του κόσμου, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παντού. Μ’ αυτό το Κεφάλαιο, η Διγενή  έχει ανοιχτές παρτίδες. Φαίνεται πως δεν έχει καταφέρει, μετά από τόσα χρόνια τριβής στην πιάτσα, να μεταβολίσει το ευαγγέλιο του Καπιταλισμού, ο οποίος θεωρεί λογικό, ηθικό και πρέπον, το ότι οκτώ άτομα κατέχουν το μισό πλούτο του κόσμου, ενώ ένα δισεκατομμύριο, απ’ την άλλη, ζει με λιγότερο από δυο δολάρια την ημέρα.

Γι’ αυτό κι εγώ διάβασα το βιβλίο της Διγενή σαν μυθιστόρημα: γιατί εκτός από γκλάμουρ, ανάταση και δημιουργία, εκτός από γέλιο και θάμβος, έχει και οργή, ένα δάκρυ, και μια γροθιά υψωμένη.

Πάνος Μπεγλίτης, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, πρέσβης.

Εμένα αυτό που μ’ εντυπωσιάζει ιδιαίτερα ως έναν απλό αναγνώστη που παρακολουθώ χρόνια τώρα τη σπουδαία δημοσιογραφική της πορεία, αλλά και τη συγγραφική τον τελευταίο καιρό, είναι ότι έχει τη μεγάλη ικανότητα ν’ αποτυπώνει ακόμη και σε πολύ μικρά κείμενα, μεγάλα, εκρηκτικά και σημαντικά συναισθήματα. Μπορεί με δεξιοτεχνία και γνώση να εκφράζει και να διατυπώνει ιδέες και να ενσωματώνει στα κείμενα-διαμάντια πολλά και πολύτιμα μηνύματα.

Διονύσιος Καλαμβρέζος, πρέσβης της Ελλάδας στο Βέλγιο.

Η εποικοδομητική και ειλικρινής επικοινωνία, η θετική διάδραση της Σεμίνας Διγενή με τις προσωπικότητες που αναφέρονται στο βιβλίο της, εμπλουτίζει την ίδια με μοναδικές γνώσεις, πολύτιμες πληροφορίες και ανθρώπινη ζεστασιά, που μεταδίδεται και σε εμάς.

Κοινά γνωρίσματα, σε γενικές γραμμές, όλων αυτών των κειμένων στο βιβλίο, και όλων αυτών των ανθρώπων, είναι η κοινωνική ευαισθησία, το νιάξιμο για όσα συμβαίνουν γύρω μας, η αναζήτηση του ονείρου, του στόχου, έστω κι αν φαίνεται στην αρχή απρόσιτο και αδύνατο, η απαστράπτουσα και ακατάβλητη δημιουργικότητα και θάρρος, και η συνεχής προσπάθεια να παραμείνει κανείς συνεπής στις αρχές και της αξίες του και να μην τις προδώσει,  να επιδιώκει πάντα να ανεβεί ψηλότερες κορυφές, να φθάσει ως τα όρια την πορεία του, να μπορέσει να μιλήσει με δύναμη, ταπεινότητα και ειλικρίνεια για τους μύχιους φόβους του, να φτάσει σε σημαντικά επίπεδα αυτογνωσίας και σοφίας, να αποτραβηχτεί την κρίσιμη ώρα και να μη διεκδικεί για πάντα θέσεις πολιτικής ή άλλης εξουσίας, να μεταδώσει με αξιοπρέπεια και γενναιοδωρία την εμπειρία και σοφία σε όσους ακολουθούν.

Μαρία Πατακιά. ποιήτρια, γραμματέας του “Ελληνικού Κύκλου”.

Η Σεμίνα Διγενή στο βιβλίο της “Αποδελτίωση ΙΙ”, συγκεντρώνει δημοσιευμένα άρθρα της όπου εστιάζει κυρίως σε πρόσωπα επώνυμα που έχουν σημαδέψει τη συλλογική μας ιστορία. Βάσει συνεντεύξεων, αλλά και βάσει βιογραφιών ψυχογραφεί τους ήρωές της, από τον καλλιτεχνικό και πνευματικό χώρο,  με έμφαση στις ιδιαίτερες πλευρές τους, τις οποίες ξέρει να ξεκλειδώσει ώστε να ανακαλύψουμε αναπάντεχα στοιχεία της προσωπικότητάς τους και ίσως αυτό το ξεχωριστό που έχει προδιαθέσει κάποιους από αυτούς να γίνουν μύθοι, ή έστω πρόσωπα ιδιαίτερα επιδραστικά στη ζωή μας.

Και τούτο συμβαίνει κυρίως γιατί η Σεμίνα κατορθώνει αυτό το σπάνιο για γνωστούς δημοσιογράφους: να μην προβάλλει η ίδια καθόλου τον εαυτό της, να εστιάσει με σεμνότητα και γνώση στους προσκεκλημένους της πένας της και να στρέψει, αντίθετα, επάνω τους, τους προβολείς της ευαισθησίας, της γνώσης και της κρίσης της.

Επίσης, συνδυάζει έτσι την “μικρή” με την μεγάλη ιστορία, το ατομικό με το συλλογικό, αφού οι ζωές και η δράση των ηρώων της συμβαίνουν σε συγκεκριμένο χώρο και συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, αποτελούν μαρτυρίες μιας εποχής και συγχρόνως επιδρούν στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Άλλωστε, το κοινό στοιχείο που έχουν αυτά τα, εκ πρώτης όψεως, διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα, είναι το duende, αυτή η φλόγα και ορμή για ξεπέρασμα των ορίων τους, η κοινωνική ευαισθησία και ο αγώνας. Είναι όλα τους, πλην ενός, (της Φρειδερίκης), θετικά  παραδείγματα και πρότυπα, μέσα από τα οποία η συγγραφέας εκφράζει έμμεσα τις δικές της ανησυχίες.

Ένα βιβλίο ευχάριστο και συνάμα σημαντικό, που αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά.

Ειδήσεις σήμερα

Κακοκαιρία «Μπάρμπαρα»: Νέο έκτακτο δελτίο – Πού θα χιονίσει τις επόμενες ώρες – «Μείνετε σε ετοιμότητα» το μήνυμα Μαρουσάκη [βίντεο]

Σεισμός στην Τουρκία: «Ρωγμές» ελπίδας τα βίντεο από τις δεκάδες διασώσεις

Ένοπλες Δυνάμεις: Ειδικό μισθολόγιο από το 2024 – Όλες οι αλλαγές που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης