Η υπογραφή του Δημήτρη Καταλειφού θα βρίσκεται και στα βιβλιοπωλεία. Μέσα στις σελίδες του πρώτου του βιβλίου με τίτλο «Συμπληγάδες γενεθλίων» -που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες στην αγορά- συναντάμε μια γλαφυρή και ολοζώντανη προσωπική καταγραφή, ένα ταξίδι στον χρόνο, με στοχαστική ανάκληση γεγονότων, προσώπων και προσωπικών στιγμών του!

Ο ηθοποιός μεγάλων ερμηνειών, πολύπειρος σκηνοθέτης και δάσκαλος πολλών ηθοποιών, ο Δημήτρης Καταλειφός για πρώτη φορά καταθέτει τις λεπτές αποχρώσεις της ζωής του σε ένα μοναδικό ανάγνωσμα, ολοζώντανο χρονικό στα 66 χρόνια του. «…Ετσι μαζεύτηκαν 66 κειμενάκια. Γράφτηκαν από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τις 21 Μαΐου 2020, παραμονή των γενεθλίων μου, εξ ου και ο τίτλος. Τα περισσότερα μέσα στον εγκλεισμό λόγω της πανδημίας.

Το θέατρο έκλεισε και, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, βρέθηκα απέναντι στον εαυτό μου χωρίς άλλες υποχρεώσεις και δραστηριότητες» περιγράφει ο σπουδαίος Καταλειφός. Χρωστάει πολλά στην αμέριστη βοήθεια της συνεργάτιδάς του από το θέατρο, Θάλειας Μελή-Χωλλ, στην πολύτιμη συνεργασία του με την Ελένη Κεχαγιόγλου και στην Αννα Πατάκη που «τόσο γενναιόδωρα εμπιστεύτηκε αυτή την πρώτη του συγγραφική απόπειρα» σχολιάζει ο ίδιος ο Δημήτρης Καταλειφός χωρίς μάλιστα να αποκλείει μια δεύτερη…

Τι σας κινητοποίησε στη συγγραφή;

Αυθόρμητα έγραψα. Σε τέτοιες περιόδους, όπως αυτή της άνοιξης, της πρώτης καραντίνας, με βρήκε πολύ μόνο. Είναι τότε που ο χρόνος μαζεύεται… Ολα τα ποιήματα έχουν κυρίαρχο θέμα τον χρόνο, την απώλεια. Η σιωπή της καραντίνας γέννησε μια αναδρομή στο παρελθόν, στα πρόσωπα, τους γονείς, την οικογένεια, τους έρωτες.

Θα χαρακτηρίζατε τις «Συμπληγάδες γενεθλίων» ως βιογραφία;

Ναι, έμμεση βιογραφία. Ηταν η χρονιά που έγινα 66 χρόνων. Συμπληγάδες είναι τα εμπόδια της ζωής, όσα περνάμε! Από εκεί βγήκε κι ο τίτλος, από τον χρόνο που περνάει, κυλάει.

Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο;

Ο χρόνος είναι μεγάλο θέμα στη ζωή μας. Προσωπικά με ευαισθητοποιεί αυτό που χάνεται και γίνεται μνήμη. Οταν μεγαλώνει κανείς, βλέπει τις δυνάμεις του να χάνονται. Ο μεγαλύτερος πρωταγωνιστής της ζωής μας είναι ο χρόνος.

Ποιο είναι το «θησαυροφυλάκιο» της μνήμης σας;

Είναι ανεκτίμητο να έχεις πνευματική υγεία. Από τότε που έχασα τους γονείς μου η μνήμη μου με πηγαίνει στα παιδικά χρόνια. Ο ηθοποιός έχει δυο κυρίαρχα υλικά στην πορεία του, τη μνήμη και τη φαντασία. Τα εργαλεία αυτά τα χρησιμοποίησα και στο γράψιμο. Σίγουρα από την άλλη υπάρχει μια αντίφαση στον χρόνο. Από τη μία έχεις ζήσει κάποια πράγματα, είσαι γεμάτος με επιτυχίες και αποτυχίες, πληγές. Κι από την άλλη όσα σου έτυχαν δεν μπορείς να τα αλλάξεις και σκέφτεσαι να κάνεις κι άλλα πράγματα που δεν σου φτάνουν σε μια ζωή. Να ‘χαμε δεύτερη ζωή να κάναμε κι άλλα πράγματα… Ο χρόνος γεννάει αυτό που έχει πει ο Τσέχοφ, «ας είχαμε δύο ζωές, η μία να είναι το προσχέδιο και το άλλο το καθαρό χαρτί».

Η μετάβαση από το θέατρο στη συγγραφή σηματοδοτεί κάποια αλλαγή;

Πέρασαν 45 χρόνια στο θέατρο με τις λέξεις του Μπέκετ, του Ιψεν κι άλλων. Μεγαλώνοντας ήθελα να πω τις δικές μου λέξεις. Να μιλήσω για μένα με τη δική μου φωνή. Θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω. Δεν απαρνιέμαι το θέατρο. Το θέατρο είναι μεγάλη μου αγάπη. Η πρώτη μου αγάπη είναι το θέατρο, αυτό δεν το αλλάζει. Οσο έχω δυνάμεις να παίζω θα βρίσκομαι στη σκηνή.

Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τον χώρο του πολιτισμού σε αυτή την πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας;

Η πανδημία έφερε ένα μοιραίο χτύπημα στον κλάδο μας. Κανένας άλλος χώρος δεν χτυπήθηκε όσο ο δικός μας. Οχι μόνο επειδή είναι κλειστά τα θέατρα. Κυρίως χτυπήθηκε η λειτουργία του: δεν γίνεται θέατρο χωρίς άγγιγμα, χωρίς αφή. Οι συνθήκες αυτές χτύπησαν την καρδιά της τέχνης μας. Παράλληλα αυτές οι συνθήκες φέρουν οικονομική δυσπραγία στο κοινό. Και ταυτόχρονα η Πολιτεία μάς αγνόησε. Σε κανένα δελτίο ειδήσεων δεν αναφέρθηκε ο κλάδος μας. Μόνο η εστίαση και ο τουρισμός, ο πολιτισμός και οι καλλιτέχνες απουσίαζαν!

Είστε αισιόδοξος;

Δεν μπορείς να μην ελπίσεις στο εμβόλιο για τον κορονοϊό. Ωστόσο λυπάμαι πολύ για όσους χάθηκαν από αυτή τη μοναχική νόσο. Η μάχη συνεχίζεται τόσο σε υγειονομικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό. Η μοναξιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Προσωπικά βρήκα παρηγοριές στο γράψιμο και στη ζωγραφική.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr