«Τα λογοκριμένα» είναι μια μουσική παράσταση που κάνει μία αναδρομή σε τραγούδια που υπέστησαν λογοκρισία μέχρι τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Η ιδέα, η έρευνα και τα κείμενα που τη συνοδεύουν είναι του Δημήτρη Χαλιώτη που είχε μαζί με τον Κώστα Μακεδόνα την καλλιτεχνική επιμέλεια.

«Ήταν μια εξαιρετική ιδέα του Δημήτρη Χαλιώτη στην οποία ανταποκρίθηκα αμέσως», λέει ο Κώστας Μακεδόνας στο «Εleftherostypos.gr» και συνεχίζει: «Μαζί με την Ρίτα Αντωνοπούλου ερμηνεύουμε μία σειρά από σπουδαία τραγούδια, που πιάστηκαν στη μέγγενη της λογοκρισίας, η οποία ξεκίνησε το 1937 επί Μεταξά.

Ήταν τότε που απαγορεύτηκαν οι αμανέδες, τα ρεμπέτικα όλα τα ανατολίτικής φύσης τραγούδια που τα θεωρούσαν ανατρεπτικά.  Αργότερα την εποχή της Κατοχής και του Εμφυλίου απαγορεύτηκαν τραγούδια που είχαν να κάνουν με το αντάρτικο, ώσπου φτάσαμε στην δικτατορία, όταν επίσης απαγορεύονταν πολλά τραγούδια από την Επιτροπή Λογοκρισίας, η οποία αποτελούνταν από κάποιους άσχετους συνήθως με τη μουσική ανθρώπους που μελετούσαν τα τραγούδια, έψαχναν αν περιέχουν κάτι υποτίθεται ανατρεπτικό και τα έκοβαν ή ανάγκαζαν τον δημιουργό να αλλάξει στίχους.

Να χρησιμοποιήσει άλλες λέξεις που δεν ενοχλούσαν. Επί χούντας απαγορεύτηκαν τραγούδια πολύ σημαντικών δημιουργών πολλά από τα οποία θα ακουστούν στην παράσταση. Τραγούδια με την υπογραφή των Θεοδωράκη, Βαμβακάρη, Τούντα, Καλδάρα, Ξαρχάκου, Μαρκόπουλου, Σαββόπουλου, Λοϊζου, Καραΐνδρου, Κηλαηδόνη, Πάνου και άλλων σπουδαίων δημιουργών.»

«Ανάμεσα στα λογοκριμένα τραγούδια ήταν και το «Τα λόγια και τα χρόνια» του Μαρκόπουλου και του Μάνου Ελευθερίου», συνεχίζει ο Κώστας Μακεδόνας. «Ο στίχος «και του καημού την πόρτα να χτυπήσει», ήταν πριν την λογοκρισία «και του λαού την πόρτα να χτυπήσει».  Επίσης είχαν απαγορεύσει όλο το δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη «Λιποτάκτες» λέγοντας ως δικαιολογία ότι ο συνθέτης που τραγουδούσε τα τραγούδια ήταν φάλτσος, όχι επειδή τα τραγούδια είχαν πολιτική χροιά, κάτι που τους ενοχλούσε. Επίσης είχαν απαγορευθεί όλα τα τραγούδια που παλιότερα είχαν αναφορές σε ουσίες, τα χασικλίδικα».

«Όσο και αν φαίνεται περίεργο η Επιτροπή Λογοκρισίας διατηρήθηκε ως το 1994, καθώς επίσημα υπολειτουργούσε και μετά τη Μεταπολίτευση», καταλήγει ο Κώστας Μακεδόνας.

Σήμερα ωστόσο υπάρχει μια άλλη μορφή αισθητικής λογοκρισίας που δεν επιτρέπει την πρόσβαση όλων των τραγουδιών στο ευρύ κοινό;

«Ανεπίσημα σήμερα κάποιοι που καθορίζουν την αισθητική της τέχνης, όπως κάποιοι διευθυντές ραδιοφώνων για παράδειγμα μπορεί να αποκλείσουν από κάποια μέσα ενημέρωσης τραγούδια που δεν εγκρίνουν για άλλους λόγους από εκείνους της Επιτροπής Λογοκρισίας. Ωστόσο αυτό δεν έχει κρατική σφραγίδα, δεν αποτελεί νόμο του κράτους και δεν αφορά όλο το κοινό. Μπορεί σ έναν σταθμό να μην ακούγονται για παράδειγμα τραγούδια με μπουζούκι. Θα ακουστούν σε κάποιον άλλον. Επίσης μια δισκογραφική εταιρία μπορεί να μην κυκλοφορεί κάποια τραγούδια, που μπορεί να κυκλοφορήσουν σε μια άλλη. Είναι διαφορετικές οι δομές στην εποχή μας.»

Τα κείμενα ανάμεσα στις ενότητες τραγουδιών αποδίδουν οι Γιάννης Μπέζος και Ελένη Καρακάση, οι οποίοι και ερμηνεύουν μερικά από αυτά. Τις ενορχηστρώσεις υπογράφει ο Άγγελος Ηλίας.

Info: «Τα λογοκριμένα». 11/2. Θέατρο Ολύμπια, Ακαδημίας 59. Ώρα έναρξης: 20:30. Προπώληση εισιτηρίων: Ταμεία του θεάτρου: τηλ. 210 3642540.