Το «πάτημά» της ήταν πάντα διπλό. Στο Παρίσι, όπου μεγάλωσε και σπούδασε, και στην Ελλάδα, τόπο καταγωγής των γονέων της, όπου διαμένει πλέον μόνιμα. Τα ταξίδια ανάμεσα στις δύο πατρίδες της αλλά και οι εκθέσεις της σε Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα μπόλιασαν την τέχνη της με μια διαρκή αναζήτηση γεμάτη χρώματα, φόρμες και ιδέες.

Παράλληλα με τους μεγάλους καμβάδες που δουλεύει αυτό τον καιρό δημιούργησε και μια σειρά από μικρά έργα, αυτά που σήμερα θαυμάζουμε στο φιλόξενο «Λεμόνι». Ενα βιβλιοπωλείο που συνδυάζει το καλό βιβλίο με ποικίλες εκδηλώσεις τέχνης. Ο τίτλος της έκθεσης, «Διττή γραφή», περιγράφει θαυμάσια το τελευταίο εικαστικό ταξίδι της ζωγράφου στο οποίο συνδυάζονται οι δύο γραφές της, η ζωγραφική και η φωτογραφική.

«Είχα συγκεντρώσει ένα φωτογραφικό αρχείο από όλα τα ταξίδια μου στη Γαλλία και την Ελλάδα. Αρχισα να σκορπίζω τις φωτογραφίες στο εργαστήρι μου και να τις συνθέτω με ζωγραφική. Οσο δύσκολο είναι να κάνεις ένα μεγάλο τελάρο τόσο δύσκολη είναι η πρόκληση και στο μικρό έργο», σημειώνει η Ερικα Δουραλή. «Και οι δύο δουλειές», προσθέτει, «έχουν να κάνουν με την κίνηση. Στο μεγάλο έργο απλώνεσαι, είναι σαν να χορεύεις μπροστά του. Στο μικρό τελάρο προσπαθείς να χωρέσεις έναν ολόκληρο κόσμο».

Ο μικρόκοσμος της Δουραλή είναι διπλής ανάγνωσης, όπως και τα υλικά που τον συνθέτουν. «Δύο γραφές που άλλοτε συνομιλούν, συμπορεύονται ή και συγκρούονται», λέει η ίδια. Ενας μικρόκοσμος στον οποίο ο θεατής ανακαλύπτει ψήγματα από το δικό του σύμπαν.

Παράλληλα, η ζωγράφος ετοιμάζεται να μας παρουσιάσει, σε λίγο καιρό, μία ακόμη έκθεση με τα μεγάλα της έργα, αυτή τη φορά σε γκαλερί της Πάτρας. «Εχουν να κάνουν με δέντρα. Τα δέντρα είναι η εμμονή μου αυτό τον καιρό. Μπορεί να μοιάζουν με διαδρομές, με τοπία, με ανθρώπινα χέρια. Είναι μια θεματολογία χωρίς τέλος…».

Από τη μόνιμη κατοικία της, στον Πλαταμώνα, η Ερικα Δουραλή μάς στέλνει μηνύματα από τη φύση. «Σήμερα το πρωί το βουνό ήτανε όλο ροζ». Της ζητήσαμε να μας περιγράψει την εικόνα που βλέπει από το παράθυρό της. «Βλέπω τη θάλασσα, τους πρόποδες του Ολύμπου και ένα βυζαντινό κάστρο…».

Πώς αισθάνεται τόσο κοντά στη φύση; «Αισθάνομαι προστατευμένη από τη φασαρία και από τις πολλές εικόνες που με κατακερματίζουν. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν στιγμές που θα ήθελα να είμαι στριμωγμένη στο μετρό στο Παρίσι. Αυτή είναι η σχιζοφρένεια της ανθρώπινης φύσης…».

Διάρκεια έκθεσης:15 Νοεμβρίου-20 Δεκεμβρίου 2017.

Διεύθυνση: Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο (www.lemoni.gr)

Aντώνης Καρατζαφέρης

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου