Την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009, 800.000 Νεοδημοκράτες προσήλθαν στις κάλπες για να αναδείξουν το νέο αρχηγό της Κεντροδεξιάς Παράταξης, θέση η οποία παρέμενε ουσιαστικά κενή από τις 4 Οκτωβρίου και την παραίτηση του απερχόμενου πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.

Η Οργανωτική Επιτροπή του κόμματος ανακοίνωσε πως ο Αντώνης Σαμαράς συγκέντρωσε το 50,66% (386.400 ψήφοι), η Ντόρα Μπακογιάννη το 39,72% (306.425 ψήφοι) και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης το 10,22% των ψήφων (78.770 ψήφοι).

Η ανακοίνωση αυτή αποτέλεσε το οριστικό τέλος μιας διαδικασίας που χαρακτηρίστηκε από συνθήκες πόλωσης και επικρίσεων, επιβαρύνοντας την ήδη τραυματισμένη εικόνα του κόμματος μετά τη συντριβή του Οκτωβρίου.

Η προεκλογική «κούρσα»

Όταν ξεκίνησε η προεκλογική αναμέτρηση για τη θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς εμφανίζονταν ως το απόλυτο αουτσάιντερ. Η Ντόρα Μπακογιάννη, άλλωστε, είχε ήδη στείλει το μήνυμα ότι ελέγχει τη μεγάλη πλειοψηφία του κομματικού μηχανισμού. Εκτός των 1.000 υπογραφών που έπρεπε να συλλεγούν, η κόρη του επίτιμου προέδρου της ΝΔ, και πρώην υπουργός, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, είχε φροντίσει να κοινοποιήσει λίστες υποστηρικτών της, μελών της Κ.Ε. ή συνέδρων, στέλνοντας μήνυμα υπεροχής.

Ο  κ. Σαμαράς από την πλευρά του, επιχείρησε να κινηθεί αντισυστημικά. Εκμεταλλευόμενος τη μακρά αποχή του από την κεντρική πολιτική σκηνή και την ελάχιστη φθορά του από την κυβέρνηση Καραμανλή, τα έβαλε με τους κομματικούς μηχανισμούς. Στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή, μάλιστα, η αντιπαράθεση με το Βαγγέλη Μεϊμαράκη κτύπησε κόκκινο όταν ο τελευταίος ευθέως υπενθύμισε την αποστασία Σαμαρά το 1993 .

Διαδικασία εκλογής προέδρου

Η κίνηση όμως που άλλαξε τους συσχετισμούς ήταν ο τρόπος εκλογής του Προέδρου. Την πρόταση για προσφυγή στη βάση προκειμένου ο νέος Αρχηγός της Ν.Δ να μην αμφισβητηθεί έκανε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Ήταν, άλλωστε, και η μόνη του ελπίδα για ένα καλό αποτέλεσμα, καθώς στους εσωκομματικούς συσχετισμούς ερχόταν τρίτος. Από την πλευρά της, η  Μπακογιάννη επέμενε στην τήρηση του καταστατικού, έχοντας και την σιωπηρή υποστήριξη του Κώστα Καραμανλή που επιθυμούσε η διαδικασία διαδοχής του να ολοκληρωθεί το ταχύτερο και χωρίς αναταράξεις.

Ταυτόχρονα,οι συνεργάτες του απελθόντα πρωθυπουργού,τον πίεζαν να δεχθεί την αλλαγή του καταστατικού, καθώς τυχόν επιμονή του θα μπορούσε να εκληφθεί ως «δαχτυλίδι» προς τη Ντόρα Μπακογιάννη. Η πλευρά Καραμανλή διεμήνυσε ότι θα μπορούσε να παραμείνει για λίγο στην προεδρία, υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι υποψήφιοι θα συμφωνούσαν στο άνοιγμα της διαδικασίας. Στις ανοικτές διαδικασίες προσχώρησε γρήγορα και η πλευρά Σαμαρά, ενώ η κυρία Μπακογιάννη απώλεσε το καραμανλικό στήριγμα, το οποίο προφανώς περιοριζόταν μόνο στον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή όπως άλλωστε φάνηκε και στη συνέχεια της εκλογικής μάχης.

Στις 2 Νοεμβρίου, είχε αποσυρθεί από την κούρσα διαδοχής του Κώστα Καραμανλή ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Λίγες ημέρες μετά το Συνέδριο, στις 10 Νοεμβρίου, ανακοινώνει την υποστήριξή του προς τον Αντώνη Σαμαρά, μετά από διαβουλεύσεις που είχε και με τους δύο μονομάχους. Η συμφωνία δημιούργησε αίσθηση, ενώ σαφώς εμπεριείχε ρήτρα για το ρόλο του Αβραμόπουλου στο μέλλον.

Η  Ντόρα Μπακογιάννη επιχείρησε να αντεπιτεθεί με τον Άρη Σπηλιωτόπουλο. Παράλληλα, ανέβασε πλήθος βουλευτών στο «μπαλκόνι» των ομιλιών της. Μόνον που όλοι αυτοί εμφανίζονταν να εκπροσωπούν ό,τι έχασε στις εκλογές του Οκτωβρίου.

Η παραδοχή της ήττας και η ενότητα

Λίγη ώρα μετά τα μεσάνυκτα της 29ης Νοεμβρίου, ξημερώματα 30ης, η  Ντόρα Μπακογιάννη αναγνώριζε την ήττα της σε μία εκλογική διαδικασία που χαρακτηρίστηκε από πληθώρα τεχνικών προβλημάτων αλλά και από τεράστια συμμετοχή των ψηφοφόρων του κόμματος.

«Σήμερα η βάση της Ν.Δ. εξέλεξε το νέο αρχηγό του κόμματος .Η απόφαση είναι απολύτως σεβαστή» δήλωσε εμφανώς φορτισμένη. «Θέλω τη Ντόρα Μπακογιάννη στην πρώτη γραμμή» δήλωσε ο μεγάλος νικητής υποσχόμενος μία ενωμένη Νέα Δημοκρατία.

Λίγους μήνες μετά, ωστόσο, οι δρόμοι των δύο χώρισαν, με αφορμή το πρώτο μνημόνιο. Στις 6 Μαΐου του 2010, η Μπακογιάννη υπερψηφίζει το πρώτο άρθρο του Μνημονίου και διαγράφεται αυθωρεί και παραχρήμα από τη Νέα Δημοκρατία. Η Ν.Δ., υπό τον Σαμαρά, επιμένει αντιμνημονιακά μέχρι και τα τέλη του 2011, επιβεβαιώνοντας ότι πέραν του Προέδρου του κόμματος, η εκλογή της 29ης Νοεμβρίου 2009 καθόρισε την πορεία της ίδιας της χώρας.

Τα πρωτοσέλιδα της επόμενης μέρας