Αυτά είπε -ανάμεσα σε πολλά άλλα- ο Νίκος Ανδρουλάκης προχθές στο Action 24 και δείχνουν ότι έχει αντιληφθεί επαρκώς ότι έχει και πάλι ξεκινήσει μία συζήτηση που αφορά τον ίδιο και τις δυνατότητές του να οδηγήσει το κόμμα στην επίτευξη των στόχων του και προσπαθεί να την «κόψει».

Το μήνυμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ σε όσους τον αμφισβητούν ή πρόκειται να τον αμφισβητήσουν ήταν σαφές. Θεωρεί ότι τίποτε δεν μπορεί να τον κουνήσει και ότι θα κριθεί στις εθνικές εκλογές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Συσχετισμοί

«Δεν πρόκειται να φύγει ο Ανδρουλάκης πριν από τις εθνικές εκλογές. Πώς να φύγει; Δεν υπάρχουν οι συσχετισμοί για να αποφασίσει το συνέδριο έκτακτη εκλογή αρχηγού από τη βάση ούτε πρόκειται να αλλάξουν δραματικά μέχρι το φθινόπωρο» λέει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής κορυφαίο στέλεχος του κόμματος.

Η συζήτηση γύρω από το αν ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι επαρκής ή όχι για να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δεν σταμάτησε ποτέ, ούτε μετά την επικράτησή του στις εσωκομματικές εκλογές, όπου η Αθήνα τον έδιωξε αλλά η επαρχία τον κράτησε στη θέση του.

Το τελευταίο διάστημα έχει… φουντώσει, ιδίως μετά το εύρημα της μέτρησης της Real Polls, που έδειχνε ότι με άλλο αρχηγό το ΠΑΣΟΚ θα εκτοξευόταν σήμερα στο 18,9% από το 10% στην πρόθεση ψήφου. Και έχει φουντώσει επειδή η προσωπική απόφαση του Νίκου Ανδρουλάκη να προσεγγίσει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και να αναδείξει πόσο καλά συνεργάζεται μαζί της, γύρισε μέσα σε λίγες ημέρες μπούμερανγκ, ανεβάζοντας στις δημοσκοπήσεις την Πλεύση Ελευθερίας δεύτερη και ρίχνοντας τρίτο το ΠΑΣΟΚ.

Ηταν τέτοια η «κατραπακιά» που έπεσε στη Χαριλάου Τρικούπη από τις μετρήσεις της Real Polls και της Interview, που κάποιοι στο επιτελείο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, επειδή γνωρίζουν δημοσκόπους που θεωρούν ότι ακόμα το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο στις δημοσκοπήσεις, πρότειναν να υπάρξει επίσημη αμφισβήτηση αυτών των δύο δημοσκοπήσεων.

Εκτίμηση

Ο δρόμος αυτός όμως δεν επιλέχθηκε, καθώς δεν είναι λίγοι στο επιτελείο του προέδρου που θεωρούν ότι η άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας στις δημοσκοπήσεις είναι συγκυριακή, παρά το γεγονός ότι αποδέχονται πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει απήχηση στη νέα γενιά («γενιά 2525» την αποκαλεί ο Παύλος Πολάκης, εννοώντας τους σημερινούς 25άρηδες), την οποία δεν έχουν «κερδίσει» ο Νίκος Ανδρουλάκης και οι άλλοι αρχηγοί της λεγόμενης προοδευτικής αντιπολίτευσης.

Πριν από τα περί «συγκυριακής ανόδου» έλεγαν και κάτι άλλο οι συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη. Ελεγαν ότι η προσέγγιση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν θα έκανε κακό στον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς εκείνος απευθύνεται στο συστημικό κοινό και εκείνη στο αντισυστημικό. Και απαντούσαν σε όσους έλεγαν ότι η ζεύξη με την αντισυστημική Ζωή Κωνσταντοπούλου θα κλόνιζε τους συστημικούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ότι από τον συγχρωτισμό με τον Φάμελλο του ΣΥΡΙΖΑ και τον Χαρίτση της Νέας Αριστεράς, καλύτερα για το ΠΑΣΟΚ και τον στόχο του να γίνει απειλητικό κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ., θα είναι να συνομιλεί με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Και αυτά δεν τα έλεγαν μόνο, αλλά ενημέρωναν, δίκην διαρροών, και τους δημοσιογράφους για το πόσο καλά συνεννοούνται ο Νίκος Ανδρουλάκης με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, πόσο καλά συνεργάστηκαν στη συγγραφή του κειμένου της πρότασης μομφής, πόσο ήθελε ο Νίκος Ανδρουλάκης να υπογράψει και η Πλεύση Ελευθερίας το κείμενο, αν και είχαν συμπληρωθεί οι 50 ψήφοι με την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, και άλλα τέτοια…

Αντιδράσεις

Σοβαρή αντίδραση δε, σε όλα αυτά, από μέσα από το ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρξε. Με την εξαίρεση του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου και του Νίκου Χριστοδουλάκη, που βγήκαν δημόσια και είπαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας της Πλεύσης Ελευθερίας με το ΠΑΣΟΚ στο μέλλον, όλοι οι άλλοι σιώπησαν εκκωφαντικά. Από την Αννα Διαμαντοπούλου και τον Παύλο Γερουλάνο, μέχρι τον Χάρη Δούκα.

Ηρθαν όμως οι δημοσκοπήσεις της Real Polls και της Interview να επιβεβαιώσουν τους φόβους όσων έβλεπαν ότι η εικόνα του Ανδρουλάκη ως συνομιλητή της Κωνσταντοπούλου θα έκανε ζημιά στο ΠΑΣΟΚ και όχι στην Πλεύση Ελευθερίας και η αγάπη των «προεδρικών» προς την κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου άρχισε να μετριάζεται.

Και μετριάζεται διότι όλο και περισσότεροι επιρρίπτουν ευθύνες στην ηγεσία και επισημαίνουν λάθη στρατηγικής αντιπροτείνοντας ενίσχυση της «κυβερνησιμότητας» ή διαφωνούν με τον δρόμο της «αυτονομίας» και πιέζουν (βλ. Χάρης Καστανίδης) για πιο τολμηρές κινήσεις στην κατεύθυνση της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά.

Αμηχανία

Στη Χαριλάου Τρικούπη όμως επικρατούν αναποφασιστικότητα, προβληματισμός και αμηχανία. Θεωρούν ως πιθανότερο σενάριο η δημοσκοπική άνοδος της Ζωής Κωνσταντοπούλου να είναι προσωρινή, με το επιχείρημα ότι θα «τρομάξει» τον χώρο του κέντρου η ενδεχόμενη καθιέρωσή της ως αρχηγού του δεύτερου κόμματος στις δημοσκοπήσεις, αλλά συγχρόνως βλέπουν και παραδέχονται ότι με τη δημοσκοπική τους επίδοση, το να επιμένουν στον στόχο της εκλογικής νίκης (σ.σ.: όπως είπε και προχθές στο Action24 o κ. Ανδρουλάκης) δεν είναι πειστικό.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ

Θέμα χρόνου ο «γάμος» Νέας Αριστεράς – ΣΥΡΙΖΑ